Amy Sherman-Palladino o swoich ulubionych postaciach kobiecych wszech czasów

Tutaj dzieli się osobistą historią za Cudowna Pani Maisel, przed czwartym sezonem, a także kilka innych kultowych postaci kobiecych w jej dorobku.

Nigdy nie zamierzałem być pisarzem. Mój ojciec był komikiem, a mama tancerką, więc zamiast iść na studia, rzuciłam się na przesłuchania taneczne i zajęcia z improwizacji. A kiedy jadłam ding dong i zastanawiałam się, moja przyjaciółka Jennifer [Heath] zasugerowała, żebyśmy zaczęli razem pisać. Napisaliśmy kilka scenariuszy specyfikacji, a ona wprowadziła je do swojej codziennej pracy, jako nauczycielki w szkole ruchu drogowego. Ponieważ to było LA, wszyscy tam pracowali w showbiznesie, więc narzuciła nasze scenariusze tym biednym ludziom, którzy przejechali na czerwonym świetle. I jakoś wylądowaliśmy w serialu jako pisarka Roseanne.

Przypadkowo otrzymałem w tym samym czasie oddzwonienie do musicalu Koty. Gdy męczyłem się, co robić, Jennifer przypomniała mi, że jest to sitcom numer 1 w Ameryce, który co tydzień ogląda 30 milionów ludzi. To była niesamowita okazja, więc trochę niechętnie dałem jej szansę.

POWIĄZANE: Kultowa aktorka i muza mody Rossy de Palma była „Badass od początku”

Roseanne był wielkim hitem, ale był to burzliwy show. Wszyscy scenarzyści byli mężczyznami i zmieniali personel, ponieważ, cóż, serial nazywał się Roseanne, więc zdali sobie sprawę, że powinni zatrudnić kogoś, kto ma miesiączkę. Nie kochałem tego. I nic nie rujnuje dobrze wytrenowanego baletycznego tyłka szybciej niż siedzenie przez cały dzień w pokoju pisarzy. To było pole bitwy — trzeba było przyjść uzbrojonym i być gotowym, by je zdobyć. Prawie rzuciłem naukę baletu. Ale na drugim roku napisaliśmy odcinek [który został nominowany do nagrody Emmy], w którym jedna z nastoletnich bohaterek, Becky, chce przejść na kontrolę urodzeń, więc wszystko powoli zaczęło działać.

Mantra na Roseanne było „uczyń małe dużym, a duże małym”. Nauczyłem się, że to małe rzeczy są najbardziej powiązane, a nie przesadzona fabuła. A to, co sprawia, że ​​ludzie wracają, to postacie, za którymi możesz naprawdę kibicować.

To weszło do gry później, kiedy rozbiłem własną serię. Wybrałem historię z Magazyn LA o filipińskiej dziewczynie, która wychowała się w Ameryce z bardzo tradycyjnymi rodzicami. Miałem strony fabuły, a oni powiedzieli: „Interesujące. Coś jeszcze?” Nie wiadomo skąd, powiedziałem: „Cóż, jest taki pomysł na mamę i córkę, ale są bardziej jak przyjaciele”. A oni powiedzieli: „Świetnie, kupimy to!” I tak Dziewczyny Gilmore urodził się.

Tak samo było z Cudowna Pani Maisel. Kiedy spotkałem się z Amazonem, pomyślałem o moim tacie, który miał te opowieści ze świata komedii w latach pięćdziesiątych. To był zalążek pomysłu. Ale wiedziałem, że chcę ożywić te historie. I wiedziałem, że zmienię mojego tatę w dziewczynę – przepraszam tato – ale dla kobiety w latach 50-tych to będzie ciekawsza podróż do bycia komiksem niż żydowski koleś z Bronxu.

Protagonistki po prostu zawsze były moim dżemem. Wszystkie moje czołowe panie są bystre, mądre i zabawne, z mocnymi punktami widzenia. Ale one też są bardzo różne. Lorelai Gilmore [Lauren Graham] radziła sobie z tym, że nie wiedziała, jak wpuścić ludzi. Michelle w Bunheads [Sutton Foster] była klasyczną „Miałam szansę, spieprzyłam to, teraz jestem”. Midge Maisel [Rachel Brosnahan] miała życie, jakiego pragnęła; potem odkryła ambicję, która wyprzedziła wszystko inne. Susie Myerson [Alex Borstein] ma najbrudniejsze usta, ale kryje się za tym taka wrażliwość. Kobieta nie musi być agentką FBI z bronią w ręku, żeby być twardą laską w telewizji. Dla mnie bardziej chodzi o przedzieranie się przez życie i łączenie świata na twoich warunkach.

POWIĄZANE: Jamie Lee Curtis wspomina, że ​​kręci tę scenę ze striptizem jako „Trochę zbyt seksowna”

Nie jestem w mediach społecznościowych, więc zazwyczaj nie widzę, jak ludzie reagują na moje postacie. Ale spotykam fanów i zawsze jestem zszokowana miłością. Ilekroć dziewczyna podchodzi i mówi, że Rory Gilmore [Alexis Bledel] była powodem, dla którego poszła do Yale, do cholery, to mnie rozumie. To niesamowite życie, jakie miały moje występy. Jeśli raz to zdobędziesz, jesteś złoty. Ale miałem to trzy razy i czuję się tak szczęśliwy. Prawie nie boli fakt, że straciłem młodość i wszelkie pozory dobrej sylwetki.

Sherman-Palladino jest twórcą Cudowna Pani Maisel, powrót w lutym. 18 na Prime Video.

Więcej takich historii znajdziesz w numerze z lutego 2022 r W stylu, dostępne w kioskach, na Amazon i dla pobieranie cyfrowe Sty. 14..