Co czytają nasi redaktorzy podczas przerwy wiosennej

Nazywam się Lucy Barton autorstwa Elizabeth Strout

"Dopiero zacząłem Mam na imię Lucy Barton i ledwo mogę to odłożyć. Jest tak pięknie napisany przez autorkę nagrody Pulitzera, Elizabeth Strout (Oliwka Kitteridge). Koncentruje się wokół kobiety o imieniu Lucy, która jest pisarką, matką, żoną i córką. Przedłużony pobyt w szpitalu zmusza ją do wnikliwego przeanalizowania wielu ważnych relacji w jej życiu, ale przede wszystkim przyjrzenia się bliżej nieznajomej mamie, która zjawia się w odwiedzinach. Czy nasze wspomnienia z dzieciństwa są prawdziwe? Ta książka dotyczy wspomnień i miłości. Brzmi niemądrze, ale obiecuję, że tak nie jest!”

—Angela Matusik, redaktor naczelny InStyle.com

Kiedy oddech staje się powietrzem Paul Kalanithi

„Skończę pamiętnik Paula Kalanithiego, Kiedy oddech staje się powietrzem. To nie jest lekka lektura, ale jego relacja z treningu neurochirurgicznego, która doprowadziła do jego własnej diagnozy z terminalnym rakiem płuc, jest intensywna, poruszająca i inspirująca. Najpierw oszukałem i przeczytałem epilog napisany przez jego żonę — od razu wciągnął mnie sposób, w jaki mówiła o ich związku, jego chorobie i o tym, jak ciężko pracował, aby ukończyć rękopis przed jego… śmierć."

—Christina Shanahan, redaktor naczelny

Jedwabnik autorstwa Roberta Galbraith

„Zapomnij o czarodziejskim świecie: Robert Galbraith (aka J.K. Rowling) wciągnął mnie w jej współczesną serię tajemnic. Po wysłuchaniu wszystkich pochwał dla powieści, leniwie wziąłem pierwszą część, Wołanie kukułki, na lotnisku niedawno i nie zawiodłem się. Jej opisowa fabuła i trójwymiarowe postacie są jak zawsze żywe we współczesnym Londynie i nie mogę się doczekać, aby zagłębić się w drugą książkę z serii, Jedwabnik. Po sukcesie pierwszej wspólnej sprawy detektyw Cormoran Strike i jego wierna sekretarka Robin zostają wynajęci, aby rozwiązać sprawę zaginionych osób, która jest więcej niż na pierwszy rzut oka. Jeśli będzie coś podobnego do pierwszego, skończę w mgnieniu oka i będę gotowy do rozpoczęcia najnowszej odsłony serii, Kariera zła."

—Jennifer Davis, redaktor naczelny InStyle.com, zaangażowanie publiczności

Gniazdo – Cynthia D'Aprix Sweeney

"Mam debiut Cynthii D'Aprix Sweeney, Gniazdo, na moim biurku i planuję, żeby pominął kolejkę na mojej szafce nocnej i znalazł się „na pokładzie”. czytam to świetny kawałek Sępa o autorze, po czym wszedłem do biura i zdałem sobie sprawę – fajnie! – że już czekał na mnie egzemplarz. Pociąga mnie dziwaczna, dysfunkcjonalna fikcja rodzinna, a to jest dokładnie to: historia czwórki dorosłego rodzeństwa, która ponownie łączy się, by kłócić się o wspólny fundusz powierniczy rodziny”.

—Leigh Belz Ray, dyrektor ds. funkcji i wiadomości

„Jako zdenerwowana nastolatka miałam obsesję na punkcie rodziny Salinger's Glass, a Plumbs wydają się być następną generacją uprzywilejowanych, ekscentrycznych i głęboko zmartwionych Manhattanów. (Najstarszy brat, świeżo po odwyku po wypadku samochodowym pod wpływem alkoholu, ma zdecydowane wibracje Buddy'ego). Amy Poehlerpieczęć aprobaty, co jest dla mnie wystarczającym powodem.

—Claire Stern, zastępca redaktora

Czas zapominania Sharon Guskin

"Czas zapomnienia przez Sharon Guskin. Opowiada o samotnej matce, która jest zmuszona zmagać się z głęboko egzystencjalnymi pytaniami, gdy jej przedwcześnie rozwinięty 4-letni syn twierdzi, że przeżył inne życie. Jeden z moich dobrze oczytanych przyjaciół powiedział mi, że jest to totalne przewracanie stron i jak dotąd sprostał szumowi”.

—Amy Synnott, redaktor naczelna

Tiny Beautiful Things Cheryl Strayed

„Obecnie czytam Małe piękne rzeczy Cheryl Strayed, który był prezentem walentynkowym od jednej z moich najlepszych przyjaciółek. To zbiór listów wysłanych do Strayed, kiedy była kiedyś anonimową felietonistką porad. Każda odpowiedź jest tak wzruszająca i dobrze napisana, że ​​nie chcę, żeby się kończyła”.

—Priya Rao, starsza pisarka o modzie