Wideo: Renée Elise Goldsberry o lądowaniu „Hamilton” oraz po jej życiu i karierze

Renée Elise Goldsberry przyznaje, że wypaliła „Kurwa”, kiedy po raz pierwszy usłyszała Hamilton taśma demonstracyjna. Produkcja szukała osoby w typie Nicki Minaj na przesłuchanie do nowego musicalu hip-hopowego o powstaniu Ameryki. „Zauważyłam awarię i od razu ją zignorowałam, ponieważ pomyślałam, że jestem za stara” – mówi w niej Goldsberry W stylu Film Badass Women powyżej. „Kiedy usłyszałem ten rap, mój mózg eksplodował. To było jak ta sejsmiczna zmiana tego, co można zrobić w teatrze i opowiadaniu historii i nie mogłem uwierzyć, że to istnieje. A potem znowu powiedziałem „kurwa”.

Goldsberry prawie nie przesłuchała. Skupiła się na swojej rodzinie, nie sądziła, że ​​pasuje do typu Nicki Minaj, którego szukali, a demo dostała tylko w noc przed przesłuchaniem. Następnego ranka dostała tę rolę po zaśpiewaniu i rapowaniu Angeliki Schuyler konfesjonał „Zadowolony”, za stół castingowy „słodkich, kręconych młodych mężczyzn”, który Goldsberry określa jako zespół marzeń.

Według Goldsberry, sekretem naprawdę szybkiego, inteligentnego rapu jest wiedzieć, gdzie oddychać. „Ludzie myślą, że chodzi o słowa i o to, jak szybko się poruszasz, ale to, co zdobywasz, gdy robisz rap, to momenty, w których się zatrzymujesz i bierzesz oddech. Co tak naprawdę jest metaforą życia. Jeśli nauczyliśmy się czegokolwiek w ciągu ostatniego roku, najważniejsze są chwile, w których łapiemy oddech”.

Goldsberry wiedziała Hamilton miał zmienić świat i tak się stało. Od czasu premiery musical był przebojem Broadwayu, obowiązkowym punktem kwarantanny w Disney+, nagrodami magnes i stać się częścią kulturowego ducha czasu w najbardziej spolaryzowanej politycznie erze naszego życia. „O czym nadal się dowiadujemy Hamilton jak to możliwe, żeby musical zmienił świat. Tak zwykli robić artyści, występowali dla króla. Musimy występować dla Obamy. Musimy wystąpić w Białym Domu – mówi Goldsberry.

Występ w Białym Domu był spełnieniem marzeń, ale dorastając, Renée Elise Goldsberry miała dwa marzenia. „Miałam sen, w którym byłam z pędzlem przed lustrem, próbując nauczyć się, jak być artystą nagrywającym” – mówi. „A potem miałam sen, w którym bawiłam się moimi lalkami. To znaczy, oba są moimi snami, oba mają znaczenie. I nie powinienem wybierać”.

Kiedy zabrała do domu Tony dla najlepszej aktorki w musicalu za rolę Angeliki Schuyler w filmie oryginalna obsada Broadwayu Hamilton, przemówienie Goldsberry emanowało taką samą kombinacją wdzięczności i bezlitosnej szczerości. Przez łzy powiedziała: „Jeśli wiesz coś o mnie, wiesz, że spędziłam ostatnie 10 lat mojego życia, co niektórzy uznaliby za życiodajną krew kobiecej kariery, po prostu próbując mieć dzieci. Mogę zeznawać przed wami wszystkimi, że Pan dał mi Benjamina i Brielle, a potem nadal dał mi to – szlochała, ściskając swoją nagrodę Tony.

Badass kobiety występują w wielu formach, ale odmiana Goldberry powinna być przykładem dla nas wszystkich: „Bardzo twarda kobieta może się boi, ale i tak to robi” – mówi. „Niegrzeczna kobieta nie przeprasza za rzeczy, w które wierzy, i rzeczy, które ją pasjonują. Zła kobieta rozpoznaje inne złe kobiety i rozumieją, że im bardziej jestem zła, tym bardziej je podnoszę. A im więcej robią, tym lepiej wszyscy robimy. Badasowej kobiecie nie zagrażają inne złe kobiety”.

SPOJRZEĆ W TYŁ: Panie z Hamilton Za kulisami ich sesji InStyle w 2016 roku

Uczucie strachu, ale robienie tego mimo wszystko, wydaje się być misją Goldsberry, która zaczęła napinać mięśnie teatralne, gdy miała zaledwie 8 lat na obozie letnim. Poszła do The Carnegie Mellon School of Drama po tym, jak przeszła upokarzające przesłuchanie i ledwo wykonała cięcie. „Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że się nie poddajesz” – mówi Goldsberry. „Nie przestajesz, nie pozwalasz, by pokora kazała ci uwierzyć, że nie ma przesłuchania, w którym odniesiesz sukces”.

Studiowała razem Billy Porter, który… był kilka lat do przodu i któremu przypisuje torowanie drogi dla tak wielu w Carnegie Mellon. To właśnie tam była w stanie uświadomić sobie różnicę między byciem utalentowanym a posiadaniem rzemiosła, a co to oznaczało jako pomysłowa praca nad realizacją swojej pasji. „Przyjechałem prosto do Nowego Jorku, przyjechałem prosto do Wielkiego Jabłka z ogromnym marzeniem” – mówi Goldsberry. „I nadal tu jestem, miałem przerwę między nimi, ale nadal tu jestem”.

Przed przejęciem Broadwayu w hitach takich jak Król Lew, Wynajem, Kolor fioletowy, Dobrzy ludzie oraz Hamilton, Goldsberry zaśpiewała kopię zapasową do pracy w sesji studyjnej. To jest przerwa, do której nawiązuje. Mieszkała w Los Angeles, gdzie zdobyła rolę w Sojusznik McBeala, który zamienił się w pięcioletni spot. Następnie wróciła do Nowego Jorku, gdzie zapewniła sobie rolę adwokata Evangeline Williamson w dziennej operze mydlanej Jedno życie do przeżycia. „Miałam prawie każdą szaloną fabułę” – wspomina. „Najlepszą rzeczą, jaka mogła ci się przytrafić w operze mydlanej, jest to, że zepsujesz się lub zostaniesz bliźniakiem i będziesz mieć złego bliźniaka, a potem wrócisz do bycia cudownym. Prawdopodobnie moja najlepsza historia telenoweli miała miejsce, gdy moja postać straciła wzrok. W końcu odzyskałem wzrok, ale nie wcześniej niż znalazłem miłość mojego życia. Wszystko za godzinę”.

Po zapytaniu, dlaczego nie było więcej inwestycji w historie czarnych kobiet w operach mydlanych, Goldsberry mówi: „Ktoś powiedział mnie, że słyszeli, jak producenci telewizyjni mówią, że czarne kobiety dostrajają się, by oglądać wysychanie farby, dlatego nie martwimy się ich. Po prostu opowiadamy historie ludziom, którzy zamierzają kupić mydło”. Goldsberry dorastała lojalnie dostrajając się do codziennego mydła. „Połknęłam to i zdałam sobie sprawę, jak śmiesznie było to złe”, mówi. „Po latach nie ma oper mydlanych. Ponieważ nie rozumieli tej publiczności”. Jej ostatnia rola, Wickie, dawnej członkini grupy dziewcząt, która próbuje wrócić do serialu Peacock Dziewczyny5eva, jest dowodem, że nastąpiła tu jakaś ewolucja.

Goldsberry jest świadectwem wielu rzeczy, ale elastyczne marzenie o wielkich rzeczach wydaje się być jej super mocą. „Czasami mój mózg będzie miał czelność śnić o czymś szalonym. Na przykład, co jeśli zostałbym nominowany do nagrody Tony, co jeśli zostałbym nominowany do nagrody Emmy? Czasami mój mózg się tam potknie i będę myślał: nie, nie, nie. Wróć. Nie śnij tak wysoko, nie chcesz być rozczarowany” – mówi Goldsberry, która zdobyła nagrodę Tony i Grammy, a teraz jest gotowa do Nagroda Emmy.

„Czego dowiedziałem się z nominacją do Hamilton, a jak zarządzać tą chwilą, było, wiesz, dlaczego kobiety to robią? Dlaczego kobiety policjują się z rozczarowania, ponieważ mają za duże marzenia? Przygotuj się na wygraną. Jeśli nie wygrasz w sposób, w jaki myślałeś, zgadnij co, wygrasz innym razem. Ale zawsze bądź przygotowany na zwycięstwo. To jest nasza praca — ryzykuj duże, a wszystko będzie dobrze”.