„Jestem aktorką, ponieważ czytam” – powiedział Julianne Moore, elegancko siedzący dziś w sali konferencyjnej hotelu James w centrum Manhattanu. „Książki otworzyły przede mną świat. Czułem, że aktorstwo jest sposobem na dosłowne bycie w historii”.
Nie jest to zaskoczeniem dla tych, którzy znają imponującą twórczość gwiazdy, która waha się od grania walcząca gwiazda porno do prezydenta postapokaliptycznej dzielnicy, każda z własnym fascynującym łuk znaków. Jesteśmy tutaj z okazji Międzynarodowego Dnia Literactwa — Moore połączył siły z globalną organizacją non-profit Umiejętność korzystania z projektu podnoszenie świadomości i pomoc w rozwiązywaniu problemu analfabetyzmu. Poniżej opowiada więcej o palącej sprawie, o tym, co jest na jej stoliku nocnym, oraz o przypadkowym spotkaniu z Maurice'em Sendakiem.
Dlaczego ta sprawa zasługuje teraz na naszą uwagę?
Wskaźnik alfabetyzacji pozostaje w stagnacji od 2000 roku. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że co dziesiąta osoba na świecie jest analfabetą. Czternaście procent światowej populacji to analfabeci. Wpływa na każdy globalny problem rozwojowy, jaki mamy: ubóstwo, nierówność płci, przestępczość, choroby – wszystkie te problemy są wzmacniane przez umiejętność czytania i pisania.
Aby wesprzeć inicjatywę Project Literacy, każdy adwokat przyjął list z alfabetu analfabetyzmu, który odpowiada konkretnej sprawie społecznej. Twoje to „L” dla „oczekiwanej długości życia”. Czy to jest dla ciebie ważne osobiście?
Jeśli nie możesz przeczytać instrukcji na butelce leku, oczywiście nie będziesz się rozwijać. Umiejętność czytania i pisania wykracza poza umiejętność czytania powieści. Chodzi o funkcjonowanie w świecie i bycie częścią świata. Wszyscy dzielimy uniwersalną świadomość. Wyobraź sobie, jak pozbawieni praw byś się czuł jako człowiek, gdybyś nie potrafił czytać i pisać. To przerażające.
Docierasz też do wiadomości w mediach społecznościowych. Co myślisz o Twitterze jako platformie społecznościowej?
Bardziej lubię Twittera, ponieważ lubię język, ale myślę, że platforma nieco się zmieniła. Czuję, że media społecznościowe coraz mniej o prawdziwych rzeczach, a coraz więcej o reklamie i ludziach. Trudno to uchwycić. Kto wie, co moglibyśmy mieć za pięć lat? Moje dzieci nigdy nie korzystają z Twittera — są na Instagramie i Snapchacie. Zawsze jest coś innego.
Czy jesteś na Snapchacie?
Jestem! Ale tylko z moimi dziećmi. Nie publikuję historii.
Czy odkryłeś już filtry?
Och, do diabła tak! Każdy lubi psa. Używam go przede wszystkim jako narzędzia komunikacji. Wiem, że moje dzieci są bardziej skłonne do otwierania Snapchata, więc jeśli zapytam „Gdzie jesteś?” na Snapchacie odpowiedzą na to szybciej niż [odpowiedzą] na SMS-a.
Co teraz czytasz?
Nowa książka George'a Saundersa, Lincoln w Bardo, co jest bardzo smutne. Bardo to tybetańskie słowo oznaczające czyściec, więc zasadniczo dotyczy wszystkich ludzi w czyśćcu. Książka zaczyna się po śmierci Williama Lincolna, więc prezydent Lincoln jest w żałobie. To jego pierwsza powieść.
Właśnie wydałeś czwartą część serii książek dla dzieci, Truskawka z piegowatą twarzą i naprawdę mocny głos. Dlaczego zdecydowałeś się wziąć udział w dziecięcej grze książkowej?
Maurice'a Sendaka spotkałem raz, dawno temu i jest niesamowity. Pytałem go: „Dlaczego książki dla dzieci?” Powiedział: „Wychodzi tak, jak to wychodzi!” Słuchaj, nie porównuję się do Maurice'a Sendaka — uważam się przede wszystkim za aktora — ale było to dla mnie zabawne i interesujące, ponieważ uwielbiam czytać.
