Jest scena w pobliżu 90-minutowego znaku Chcę z kimś zatańczyć kiedy aktorka Naomi AckieHojne posypanie Black Girl Magic wywoła entuzjastyczne wezwanie i odpowiedź wśród publiczności od Londynu po Los Angeles. Moment narasta po montażu klipu, w którym Houston (Ackie) zdecydowanie kończy dramat Bobby'ego Browna (światło księżycaAshton Sanders) pozamałżeńskie wybryki. Wchodzi Clive Davis (Stanley Tucci), który wręcza jej kasetę demo „To nie jest dobrze, ale może być” — kawałek oporu Piosenka kobiety, która ma dość.
To, co dzieje się później, to najzręczniejsze przejście, natychmiast przenoszące fanów do roku 1999, kiedy to oryginalny teledysk trafił do salonów na całym świecie. Odnowiona przez Ackie Whitney zmienia się z oszołomionego widza we własnym życiu w uwodzicielkę, która znów znalazła się na szczycie. Zapytany, czy Ackie zgadza się, że niektórzy widzowie, a mianowicie kolorowe kobiety, będą klaskać najgłośniej wchodzi w kadr w eleganckiej czarnej skórze, zupełnie jak Houston, wylewnie kiwa głową, uśmiechając się od ucha do ucha.
„Kiedy wrócę do domu, obejrzę to z rodziną i pójdę do [teatru] w południowym Londynie, po prostu usiądę z tyłu i zobaczę, jak ludzie zareagują” — wyznaje Ackie kilka dni wcześniej. IWDWS miał swoją premierę w Nowym Jorku (film pojawi się w kinach 12 grudnia 2017 r. 23).
Związek brytyjskiej aktorki z Houston zaczął się na długo przed obsadą głównej roli w filmie biograficznym wyreżyserowanym przez Kasi Lemmons.
„Wiesz, co jest takie zabawne? „It's Not Right But It's Okay” to pierwsza piosenka, którą pamiętam, jako przebój, kiedy byłam młodsza” – mówi, wspominając swoje dni w Walthamstow, Londyn. „To była skórzana sukienka, głęboka grzywka i bob. A ona na to: „Mam dość. Zatrzymasz swoją niegodziwość, a ja będę w porządku. ”Pamiętam, jak śpiewałem to jako dziecko, co jest takie zabawne, ponieważ możesz sobie wyobrazić mnie w wieku 8 lat, mówiącego o kartach kredytowych i innych rzeczach?”
Obraz przedwcześnie rozwiniętej Ackie z warkoczykami śpiewającej „Spakuj walizki / wstań i wyjdź” może być w języku angielskim King's English: bezczelny. 30-latka wspomina jednak, że nie było żartów, gdy zaproponowano jej rolę Whitney Houston, uznawanej za jedną z „największych śpiewaków swojego pokolenia”.
„Było wiele rzeczy” — szczerze mówi Ackie za pośrednictwem Zoom. „Nie wyglądam jak Whitney. Naprawdę bałam się grać Amerykanina, ponieważ nigdy wcześniej nie grałam Amerykanina. Bałam się zagrać w czymś główną aktorkę, bo nigdy wcześniej tego nie robiłam. Było tam wiele rzeczy, o których myślałem: „To wydaje się zbyt duże i zbyt nie do pokonania”.
Krąg zaufania Ackie zacieśnił się wokół niej, uspokajając jej obawy afirmacjami. „Byłem po prostu bardzo bardzo szczęście, że mój zespół, moja rodzina i moi przyjaciele mówili: „Nie, jeśli tego nie spróbujesz, nigdy się nie dowiesz”.
Wypchnięcie ze strefy komfortu jest czymś, co znalazła w pokrewieństwie z Houston; ich matki zachęcały nie tylko do zaangażowania w swoje rzemiosło, ale także do doskonałości. „Moja mama jest bardzo podobna do Cissy Houston” — mówi Ackie, którego matka zmarła w 2016 roku. „Na początku jest scena, w której Cissy mówi Whitney:„ Powiedziałeś, że chcesz to zrobić, ale jedziesz zrób to, a zrobisz to dobrze”, tak właśnie zachowywała się moja mama, kiedy powiedziałam, że chcę być aktorka."
Kontynuuje: „W wieku 11 lat chciałam zostać aktorką. I pracowałem nad tym, nie zawodowo, ale [uczęszczając] do szkół teatralnych i szkółek sobotnich. Ale kiedy złożyłem podanie do szkoły teatralnej, wysłałem raz esej, który nie był zbyt dobry. Mama zaczęła mnie bić. Mówiła: „Jak myślisz, co to jest? Chcesz być aktorką i wysyłasz to?” Potem kazała mi to przerobić. I tak zrobiłem i było o wiele lepiej. Tak naprawdę dostałem się wtedy do szkoły teatralnej.
Dzięki tej wytrwałości Ackie w stosunkowo krótkim czasie zarobił ok BAFTA dla najbardziej obiecującego debiutanta jako Anna w 2016 roku Lady Makbet. (Nagroda, którą zdobyła rok po swoim debiucie na ekranie w filmie krótkometrażowym, Kiedyś byłem sławnyi dostał jednoodcinkową rolę w długo emitowanym brytyjskim serialu Doktor Kto.) Jej gorąca passa trwała po drugiej stronie stawu, gdy Ackie zapoznawał się z amerykańską publicznością. W 2019 roku dołączyła do innego Brytyjczyka Johna Boyegi w pokonaniu Ciemnej Strony w 2019 roku Gwiezdne wojny: Skywalker. Odrodzenie aw zeszłym roku zagrała w filmie jako żona Leny Waithe Mistrz Nictrzeci sezon, który był nastrojowy hołd do klasyka Ingmara Bergmana z 1973 roku Sceny z małżeństwa.
Po powrocie do Londynu, kiedy rozeszła się wiadomość o obsadzie Ackie, od początku czuła wsparcie ze względu na zbiorową miłość do Houston. „Mam przyjaciół, którzy mówili:„ O mój Boże, kochanie. Grasz ciocię Whitney”. Mówili: „W naszym domu nazywamy ją po prostu ciocią Whitney”. W Wielkiej Brytanii istnieje bardzo paraspołeczny związek z Whitney, ponieważ była jedną z ikon.
Ale przedstawienie słynnych wzlotów i szeroko opisywanych upadków życia „cioci” wiązało się z kolejką górską emocji. „Na początku myślałem:„ Będę w tym jak Daniel Day Lewis ”. Całkowicie się zmienię i nikt nie rozpozna, kim jestem. To miał być mój cel – śmieje się. „Ale kiedy zacząłem uczyć się o Whitney i zdałem sobie sprawę, że mamy wiele wspólnych cech, oboje jesteśmy Lwami, aż do naszego wychowania i naszych postaw”.
Potem były wyzwania Houston, aby utrzymać swój kunszt i markę, które głośno odbijały się echem od własnych nadziei Ackie na trwałą karierę na scenie i ekranie. „Zdałem sobie sprawę, że dla mnie, kiedy jesteś młody i masz prezent i [wierzysz], że zawsze tam będzie, [ale] naprawdę potrzebujesz kogoś, kto powie: „Stoi za tym biznes”. Istnieją techniki, które musisz wykonać. Przed Tobą długa droga, zwłaszcza jeśli jesteś kolorową kobietą” – mówi. „W tych rzeczach byłem naiwny w taki sam sposób, w jaki Whitney wydaje się być naiwna, kiedy była młodsza”.
Ponowna wizyta w życiu Houston dała Ackie większe poczucie celu w tym, jak powinna autentycznie się pokazać. „Wiele dowiedziałam się o sobie podczas kręcenia filmu, co zaszczepiło we mnie poczucie pewności, że mogę iść naprzód” — mówi.
Podczas rekonstrukcji tworzenia Houston Ochroniarz, jest scena, w której Clive Davis zwierza się, że nie czuje, by talenty Houston zostały wzmocnione. Zapytany, czy ta część wywarła wpływ, Ackie odpowiada twierdząco. – Na pewno – mówi. „To genialne pytanie. Były projekty, w których czułem się jak... ani projektów... wracając nawet do instytucji, których byłem częścią, do nauki rzemiosła i poczucia, że nie jestem traktowany poważnie lub że może jestem trochę zaniedbywany. Ale wykonując tę pracę i rzeczy z nią związane, wpaja się mi, że chcę wolności w moich kreatywnych wyborach. I to jest dla mnie naprawdę ważne. Dzięki temu mogłem znaleźć większy głos i móc jasno powiedzieć, czego potrzebuję”.
Przede wszystkim zew sceny i ekranu naprawdę zjednoczył duchowo Ackie i Houston. „To znowu połączenie, które miałem z Whitney, które było miłością do samego rzemiosła. A wszystko wokół jest dobre i złe i wszystko pomiędzy, ale miłość do rzeczy, która jest wyjątkowa. To takie wyjątkowe”.
Główne zdjęcie: Jon Gorrigan
