Eva longoria lubi brać udział w każdym ważnym hollywoodzkim lub branżowym wydarzeniu i czynić z niego swój własny wybieg. Przykładem? Na początku tego roku aktorka i reżyserka wzięła udział w Paris Fashion Week, aby wesprzeć swoją przyjaciółkę Victoria Beckham, ale ostatecznie ukradł show crop topy z frędzlami I marynarki minisukienki.
Teraz Longoria pojawia się i wychodzi w Festiwal Filmowy w Cannes 2023. W poniedziałek gwiazda pojawiła się na Magnum Beach Cannes Party, wyglądając jak marzenie, w obcisłej kremowej sukni z misternymi koralikami z kryształków górskich i głębokim dekoltem typu halter. Oprócz błyszczącej natury swojej sukni, Longoria praktycznie świeciła od środka dzięki jej nieskazitelnemu blaskowi, który obejmował zroszoną skórę, różowe policzki, pierzaste rzęsy i różowe błyszczące usta. Jej ciemne włosy były spięte w imprezowego kucyka (tj. bardzo wysokiego i obszernego kucyka) z falistymi końcami, co nadało całemu wyglądowi uniesiony efekt. Uzupełniła ją diamentowymi kolczykami i kilkoma pasującymi pierścionkami ozdobionymi klejnotami. Spod rąbka sukni wystawały metalowe sandały na platformie.
Następnego ranka Longoria włożyła coś bardziej swobodnego na swoje następne spotkanie. Podczas wystąpienia Kering Women in Motion Longoria wybrała zapinaną na guziki bluzkę z brązowego jedwabiu i dopasowaną spódnicę, która sięgała jej tuż za kolano. Górę miała na sobie częściowo rozpiętą i wpuszczoną w dół z paskiem, który był stylizowany na złote sandały z paskami.
Obrazy Getty'ego
Longoria uzupełniona funky metalowymi kolczykami i pasującym pierścionkiem, oba od Mary Parys, a także masywny złoty zegarek. Włosy miała spięte jak szpilka z przedziałkiem pośrodku.
Longoria debiutuje jako reżyserka swoim nadchodzącym filmem Flamin' Hot (która przedstawia genezę popularnej przekąski Frito-Lay). Film po raz pierwszy miał swoją premierę na festiwalu SXSW, gdzie otrzymał nagrodę publiczności Różnorodność.
Podczas dzisiejszego wydarzenia rozmawiała z profesorem i badaczem University of Southern California Annenberg, dr Stacy L. Smitha i RóżnorodnośćElizabeth Wagmeister o podwójnych standardach latynoskich reżyserów w branży zdominowanej przez mężczyzn.
„Nieczęsto gryziemy jabłka” – powiedziała. „Mój film nie był w żaden sposób niskobudżetowy – nie kosztował 100 milionów dolarów, ale nie był to 2 miliony dolarów. Kiedy powstał ostatni film studyjny wyreżyserowany przez Latynosów? To było jak 20 lat temu. Nie możemy robić filmu co 20 lat”.
„Problem polega na tym, że jeśli ten film się nie powiedzie, ludzie powiedzą:„ Och, latynoskie historie nie działają… reżyserki naprawdę tego nie tną ”. Nie dostajemy wielu nietoperzy” - kontynuowała. „Biały mężczyzna może wyreżyserować film za 200 milionów dolarów, ponieść porażkę i zdobyć kolejny. To jest problem. Dostaję jedno uderzenie, jedną szansę, pracuję dwa razy ciężej, dwa razy szybciej, dwa razy taniej.
