Podróbki mody: oryginały, kopie i podróbki

Witamy w Teraz wiesz, Eric Wilson, która pomoże Ci stać się znawcą mody w jednym, łatwym do przeczytania artykule. Co tydzień przygląda się ujmującemu wpływowi mody i wyjaśnia, dlaczego jest to teraz istotne. Cieszyć się!

Na zdjęciu powyżej od góry do dołu: logo Hermès; Pomarańczowa bluza „Homies” Briana Lichtenberga ze złotą folią (98 USD; sklepbrianlichtenberg.com)

Podróbki to trudna rzecz w modzie. Niektórzy z twoich ulubionych projektantów prawdopodobnie padli w pewnym momencie ofiarami naśladowców i wręcz złodziei projektów, co skłoniło do wznowienia wysiłków – dotychczas bezowocnych w Stanach Zjednoczonych – w celu zapewnienia ochrony praw autorskich do ich pracy w ciągu ostatniego roku dekada. Jednocześnie, choć stawiają projektantom oczywiste wyzwania, ważne są również podróbki rola w ogólnym rozpowszechnianiu i cyklu życia trendów, pomagając zaspokoić zapotrzebowanie na coraz więcej moda.

POWIĄZANE: Teraz wiesz: Backstory w Czarny piątek

A patrząc na historię branży odzieżowej, warto zauważyć, że podróbki zawsze były modne. Być może nieuniknione uporczywe kopiowanie w rzeczywistości może być najbardziej pouczającą lekcją „

Tak, projektanci są kopiowani, uczymy się, ale projektanci też kopiują się nawzajem, kopiują też wielkich artystów, ale nazywają to „inspiracją”. Spacerując po małym pokazie, patrząc na sukienkę z Słynna kolekcja Mondriana Yves Saint Laurent (jak również jego kopie) oraz Kolekcja Moschino w stylu McDonalda Jeremy’ego Scotta, pomyślałem, kto może powiedzieć, co jest naprawdę oryginalne? Podróbki to jedno, o czym świadczą szokująco autentycznie wyglądające kopie toreb Vuitton i Chanel, które mają wyraźnie negatywny wpływ na oryginały. Ale są też szare obszary, jak te sprytne Pomarańczowe bluzy „Homies” zaprojektowane przez Briana Lichtenberga ta parodia Hermès logo.

Jak zauważa Coco Chanel przy wejściu na wystawę: „Jeśli moje są kopiowane, tym lepiej. Pomysły są tworzone po to, by je komunikować”.

ZDJĘCIA: 100 celebrytów noszących Chanel

Oczywiście w czasach Coco projektanci jeszcze bardziej chronili swoje kolekcje niż te dzisiejsze. Sama Chanel zabroniła ilustratorom szkicowania jej projektów i Balenciaga oraz Givenchy czasami całkowicie zakazywał prasie ich występów. A przed erą natychmiastowego, internetowego przekazu nie mieli nawet do czynienia z pojęciem „szybkiej mody”, w które masowi detaliści są w stanie produkować i sprzedawać wiarygodne kopie mody z wybiegów często szybciej niż projektanci sami. Manekin ubrany w Zara zespół, który jest prawie lustrzanym odbiciem spojrzenia z Céline kolekcja jest umieszczona na wystawie jako dowód.

Być może powinniśmy wrócić do sytuacji z lat 60., kiedy między projektantami a domami towarowymi panował pewnego rodzaju rozejm. amerykańscy sprzedawcy detaliczni zapłacili francuskim projektantom couture opłatę licencyjną za wykonanie kopii linia po linii, czasami używając tych samych tkanin, ale o mniej wyrafinowanej konstrukcji, reklamując je jako taki.

Fascynującym przykładem tego pokazu jest wełniany tweedowy garnitur sprzedawany w domu towarowym Ohrbach w 1966 roku, obok oryginału Chanel (na zdjęciu powyżej). W wersji podróbki brakowało kilku kieszeni i może guziki na rękawach nie działały, ale kto narzeka, kiedy można spojrzeć i zaoszczędzić kilka dolców?

ZDJĘCIA: 50 sztuk eleganckiej biżuterii świątecznej poniżej 50 USD