Moda filmowa „Priscilla”: dodatki w stylu vintage, białe czółenka i ta suknia ślubna

Kiedy w pokoju chłopca jest bałagan, to jest jak „o mój Boże, on jest brudny”… ale kiedy w pokoju dziewczynki jest bałagan, to jest Sofia Coppola. Podobnie wygląda jeden z najpopularniejszych dźwięków, który krąży po kobiecym świecie TikTok. Często w połączeniu z filmami przedstawiającymi estetycznie zagracone, kobiece przestrzenie, takie jak toaletki i szafki nocne tabelach, doskonale oddaje to, co miłośnicy kina wiedzą od lat: nikt nie buduje świata tak jak Sofia Coppola.

Scenografia Coppoli jest nieskazitelna (kto mógłby zapomnieć sen o gorączce w kolorze cukierków). Maria Antoninabuduar?), jej ścieżki dźwiękowe zapadają w pamięć (zob Dziewicze samobójstwa), a jej obsada jest często inspirowana (hm, Bill Murray w średnim wieku w roli romantycznej). A potem jest moda. Nigdy nie zapominaj o modzie. Kostiumy są sercem i duszą wizualnego świata Coppoli, a jej najnowszy film pt. Priscilla, nie jest wyjątkiem.

Adaptacja wspomnień Priscilli Presley z 1985 roku, pt. Elvis i jaFilm skupia się na Priscilli, żonie Elvisa, która w niezliczonych przedstawieniach życia piosenkarza często spychana jest na drugi plan. Zamiast tego ten film opowiada jej historię, dokumentując związek pary od końca lat 50. do początku 70., tak jak widziała to Priscilla. W roli głównej Cailee Spaeny (

W stylunajnowsza gwiazda z okładki) w tytułowej roli u boku Jacoba Elordiego w roli Elvisa, film jest w równym stopniu dziełem z epoki, jak i małżeństwem Historia rozpoczynająca się od wczesnych zalotów, które rozpoczęły się, gdy Priscilla miała zaledwie 14 lat, aż do burzliwego rozstania ekran.

Coppola wybrał częstą współpracowniczkę Stacey Battat na główną rolę kostiumową w filmie. „To działanie trzech osób: aktora, mnie i Sofii” – wyjaśnia Battat o swoim procesie, który uwzględnia wszystko, począwszy od palety kolorów filmu (mówi mi, że każdy projekt Sofii Coppoli ją ma), po historię postaci i historię dokładność.

Wyzwanie dla Priscillajak sama twierdzi, miała „wypełnić luki”. Pomimo posiadania wielu kulturowych punktów odniesienia — Elvisa i Priscilla była jedną z najczęściej fotografowanych par lat 60. – film w dużej mierze dotyczy ich prywatności zyje.

„Myślę, że było dla mnie coś naprawdę ważnego: to, że wydawał jej się człowiekiem, że nie jest postacią ikoniczną w ich domu” – mówi Battat o swoim podejściu do kostiumów Elvisa. „Mimo że wydaje się duży, łączy ich intymność”. Oznaczało to ubranie Elordi w wygodne swetry (stworzony przez Valentino), osadzający Elvisa w jego roli męża i ojca – jak widziałaby to Priscilla jego. „Sposób, w jaki ktoś by na ciebie patrzył, gdyby cię kochał, widziałby cię w piżamie”.

Jeśli kostiumy Elvisa dotyczyły intymności, ubrania Priscilli odzwierciedlają ewolucję. „Priscilla awansowała z 14 na [28]” – wyjaśnia Battat. „W kostiumach pojawia się łuk i sylwetki się zmieniają”. Akcja filmu rozpoczyna się pod koniec lat 50 Priscilla jako uczennica pierwszej klasy szkoły średniej mieszkała w bazie wojskowej w Niemczech, a jej ubrania to odzwierciedlają niewinność. „Kiedy ją widzimy po raz pierwszy, naprawdę wygląda jak dziecko” – mówi Battat, cytując pełniejsze spódnice, buty na płaskim obcasie i swetry typowe dla tamtej epoki.

Podczas ich wieloletnich zalotów, które obejmują długie okresy samotności, Priscilla nosi serce naszyjnik, symbolizujący jej sekretne życie wewnętrzne, gdy dryfuje pomiędzy zajęciami i kolacjami w wywołanej miłością mgle. „To była prawda” – mówi Battat. „Właściwie nosiła mały medalion na aksamitnym sznurku, a na nim było zdjęcie jej ojca”.

Gdy Priscilla dojrzewa i ostatecznie poślubia Elvisa, zaczyna ubierać się jak dorosła kobieta — a przynajmniej tak, jak według Elvisa powinny ubierać się dorosłe kobiety. Jej włosy są ufarbowane na czarno (w tym samym odcieniu co jego), spódnice stają się węższe, a obcasy stają się wyższe. „Elvis ją ubiera. Spódnice tak naprawdę na początku mają jeszcze trochę objętości, ale w miarę upływu czasu stają się jej coraz mniej.” wyjaśnia Battat, jak przekształciła Cailee Spayney w, po pierwsze, amerykańską uczennicę, a po drugie, w prawdziwą modę Ikona. Białe szpilki (wykonane przez Fabrizio Viti), które były wszechobecne w modzie lat 60., świadczą o tym, jak Priscilla dorosła. „Przyglądałem się temu wszystkiemu Modai Bazari wszystko z tamtych czasów, a na początku lat 60. popularne były białe czółenka. Wszyscy nosili białe czółenka.”

Wszystkie te szczegóły wskazują na jeden z głównych tematów filmu: rosnącą niezależność Priscilli w miarę rozpadu jej małżeństwa. Trzeci akt filmu przedstawia Spaeny w odważnych nadrukach, jaśniejszych materiałach, łatwiejszych cięciach i znacznie bardziej płaskich włosach, gdy dorasta. Zaprojektowana przez Annę Sui sukienka z zielonym nadrukiem, noszona po przybyciu do Los Angeles niezapowiedziana i wściekła, jest aktem buntu (Elvis nienawidził nadruków). Sięgająca do podłogi suknia ze złotymi liśćmi jest świadkiem początku końca ich małżeństwa (wcześniej w filmie Elvis mówi, że ta sylwetka przytłacza jej drobną sylwetkę).

Być może najbardziej jaskrawo moda na słynnym portrecie rodzinnym świadczy o pogarszającym się związku Elvisa i Priscilli. Na nim Elvis ma baczki, mocny makijaż i złotą laskę. Priscilla jest pełna powietrza i światła w swobodnych falach, lawendowej bluzce i dżinsach. „Myślę, że to było dla mnie bardzo wymowne” – mówi Battat. „Więc często wykorzystywałem to zdjęcie jako punkt odniesienia, ponieważ pomyślałem… w tym miejscu kończą jako dwoje ludzi, którzy są po prostu od siebie oddaleni. Ma mnóstwo makijażu i mnóstwo biżuterii. Po prostu wizualnie bardzo się różnili.”

Oprócz osobistej ewolucji mody Priscilli, która w dużej mierze jest nieudokumentowana, zespół miał do odtworzenia kilka słynnych strojów – w szczególności suknię Priscilli na ślub pary w 1967 roku. Wygląd został uwieczniony na być może najbardziej kultowych zdjęciach pary, wraz z imponującym ulem i tylko nieco wyższym, sześciopoziomowym tortem weselnym. Te błyszczące zdjęcia ślubne na stałe zapisały się w historii popkultury (od tamtej pory przez lata służyły jako moda ślubna i pożywienie dla kostiumów na Halloween), więc presja była ogromna. Battat i jej zespół stanęły na wysokości zadania przy niewielkiej pomocy Chanel i Valentino.

„To był nasz wymarzony scenariusz, w którym Chanel uszyła suknię ślubną Priscilli” – mówi Battat. „[Oryginał] to nie była Chanel” – wyjaśnia (prawdziwa Priscilla kupiła tę sukienkę prosto z wieszaka), „ale wydaje mi się, że mogła lub powinna była został." Coppola wykonała kilka telefonów, aby tak się stało (reżyserka zaszczyciła ją swoją obecnością w pierwszych rzędach tygodni mody) i, jak mówią, reszta jest modą historia. Battat i jej zespół otrzymali doskonały biały deser wykonany z koronki pochodzącej z archiwum Virginie Viard.

Aby dopełnić tę chwilę, Battat i jej zespół poprosili Valentino o fachowo skrojony smoking Elvisa z końca lat 60. (oczywiście ze wstawką paisley). „Valentino zgodził się uszyć ten garnitur, a Chanel uszyła suknię ślubną i było to piękne małżeństwo Chanel i Valentino, a także dwojga aktorów grających Priscillę i Elvisa” – dodaje Battat.

Battat nie przerabiał niczego z szafy prawdziwej Priscilli Presley, zamiast tego polegał na niestandardowych elementach i kreatywnych źródłach (wspomniany naszyjnik w kształcie serca pochodzi z kanadyjskiego sklepu ze starociami). Ale Queen Consort of Rock and Roll dostarczył notatki. „Żaden z nich nie zszedł na dół niecałkowicie ubrany” – mówi Battat. „W ich domu nie było czegoś takiego jak spodnie dresowe. Nawet kiedy Elvis kładzie się do łóżka, idzie spać w pełnej piżamie z wyhaftowanym swoim imieniem. Presley podzieliła się innymi spostrzeżeniami dotyczącymi mody, na przykład wtedy, gdy ona przestała nosić pończochy (gdzieś na początku lat 60.) i jak nosiła buty swojej matki na początku związku (prawdopodobnie po to, żeby poczuć się bardziej dorosły).

Projekt kostiumów Battata to coś więcej niż tylko piękne projekty. To dowód na coś jeszcze większego niż Priscilla. Jak wiele kobiet tamtej epoki, w latach siedemdziesiątych zamieniła dopasowane sukienki i szpilki z początku lat sześćdziesiątych na oddychające bluzki i dżinsy. Ona też, podobnie jak wiele kobiet po rewolucji seksualnej, zostawia za sobą wiele rzeczy, w tym toksyczne małżeństwo i oczekiwania, że ​​zostanie w domu i nie będzie kontynuować kariery. Choć na pierwszy rzut oka obca – ze sławą, blichtrem i rock and rollem – jej historia jest również głęboka znajomy, odzwierciedlający historie kobiet i ubiór zmienny, burzliwy, ale ostatecznie wyzwalający era.