Recenzja: Wystawa londyńskiego Alexandra McQueena Savage Beauty

Eric Wilson jest W stylu'dyrektor ds. wiadomości modowych. Śledź go na Twitterze (@MarcinWalka) oraz Instagram.

Zbyt krótkie życie i kariera Alexander McQueen, genialny, ale niespokojny projektant, który w wieku 40 lat zakończył swoje życie nieco ponad pięć lat temu, został już przebadany w kilka książek oraz przebojową wystawę Costume Institute w 2011 roku, która stała się jednym z najpopularniejszych pokazów w nowojorskim Metropolitan Museum of Art w najnowszej historii. Podczas biegu, który trwał tylko trzy miesiące, obejrzało go 661.509 osób. A skoro ogłoszono, że wystawa „Alexander McQueen: Savage Beauty” zostanie powtórzona w rozszerzony format w londyńskim Muzeum Wiktorii i Alberta w tym roku muzeum zarezerwowało 70 000 biletów z wyprzedzeniem przed oficjalnym otwarciem w tę sobotę, co czyni go jedną z najbardziej oczekiwanych wystaw roku.

Pojawia się pytanie, o ile więcej można dowiedzieć się o projektantu (na zdjęciu poniżej), który był jednym z najbardziej innowacyjnych w swoim pokoleniu i którego spuściznę można łatwo odczuć w ponownym zainteresowaniu kreatywnością modową w Londynie w ostatnich latach?

Odpowiedzi jest całkiem sporo. Prasowa zapowiedź w czwartek rano została przytłoczona przez międzynarodowych dziennikarzy kończących Europejskie kolekcje w tym tygodniu, i napotkali oszałamiającą gamę projektów, które były znacznie bardziej dramatyczne i elektryzujące niż prawie wszystko, co można zobaczyć na wybiegach.

POWIĄZANE: Nowa książka o dwóch największych, najbardziej torturowanych showmanach mody jest czymś więcej niż pyszną lekturą

„To wspaniałe, a także bardzo emocjonalne” – powiedziała Nadja Swarovski, która jest członkiem zarządu firmy crystal, partnera partnerskiego programu V&A. Swarovski spędził 10 lat współpracując z McQueenem przy projektach, co zainspirowało kryształowe zaangażowanie firma od lat wspiera młode talenty produktami i nagrodami, m.in. z Radą Projektantów Mody Ameryka.

Centralnym punktem wystawy jest sala zwana „Gabinetem Osobliwości” (na zdjęciu, u góry), która jest wypełniona oszałamiającymi przykładami odważnych, a czasem szokujących kreacji McQueena, takich jak nakrycie głowy z 2008 roku wykonane z fruwających motyli (na zdjęciu poniżej), inkrustowany kryształami ptasie gniazdo kapelusza z 2006 roku (obie współpraca z modystką Philipem Treacy) oraz sukienkę, która została malowany natryskowo przez mechaniczne ramiona podczas pokazu na wybiegu w 1999 r., noszony przez Shalom Harlow, teraz obracający się na manekinie. Sala jest prawie dwukrotnie wyższa od oryginalnej ekspozycji w Metropolitan Museum, z dodatkowymi stroje (66 więcej elementów podczas pokazu) i monitory wideo, które wyświetlają prawie każdy pokaz na wybiegu McQueena.

„Jego radykalna i nieustraszona wizja zmieniła sposób, w jaki patrzymy na modę” – powiedziała Claire Wilcox, starszy kurator mody w V&A, która oparła wystawę na wcześniejszych pracach kuratora Andrew Boltona w Costume Institute.

„Musimy tylko spojrzeć na spodnie typu bumster lub zadziwiające sukienki z ręcznie malowanego szkła lub muszli małży” – powiedział Wilcox. „Zaszokował swoimi potężnymi i spektakularnymi pokazami na wybiegach, charakteryzującymi się wyszukaną fabułą, fascynującym teatrem i surowymi emocjami”.

POWIĄZANE: Fine China: zapowiedź wystawy Met Costume Institute 2015

Jednym z powodów ogromnego sukcesu wystawy „Savage Beauty” w jej wcześniejszej wersji była umiejętność komunikowania zdumiewającego kunszt McQueena szerokiej publiczności, w tym wielu odwiedzającym, którzy nigdy wcześniej nie słyszeli o designerze, pomimo jego sławy w modzie przemysł. Jego prace na wystawie są niesamowicie fantastyczne, w tym sukienki wykonane prawie w całości z ptasich piór lub Wilcox wspomniał o spodniach typu bumster, które pozostawiły spory tył na wystawie, gdy zostały wprowadzone na początku Lata 90. Ten styl jest powszechnie uznawany za zapoczątkowanie powszechnego trendu na dżinsy o niskim kroju, które nastąpiło później, chociaż McQueen często powtarzał, że to on zainspirował się, patrząc na to, co dzieci miały na sobie ulice.

Wystawa V&A zagłębia się również w relacje McQueena z Londynem, w tym przykłady z jego najwcześniejszych kolekcji, które były pokazywane w jego rodzinnym mieście, zanim projektant przeniósł swoje kolekcje do Paryża (kiedy zaczynał projektować dla Givenchy, od 1996 do 2001). Większa wersja słynnego hologramu Kate Moss ubrana w sukienkę McQueena, umieszczona wewnątrz szklanej piramidy, jest również widoczna tutaj, mniej więcej w tym samym rozmiarze, co na pokazie McQueena w 2006 roku.

Podczas gdy wystawa w Nowym Jorku była fenomenem i zainspirowała muzea na całym świecie, aby dały więcej dzięki modzie jako formie sztuki w ich programowanie, V&A show ma wiele zalet, zwłaszcza znacznie większą powierzchnię wystawienniczą, która umożliwia gościom naprawdę zbadanie Praca. Czuje się też bardziej treściwy, z ponad 240 elementami wyświetlanymi w pozornie niekończącej się paradzie galerii.

POWIĄZANE: Teraz wiesz: jak szpilki ewoluowały od skoczków do kałuży do eleganckich urządzeń tortur

Przy wejściu goście po raz pierwszy napotykają duży obraz samego McQueena, wyświetlany w czerni i bieli portret wideo, który na kilka chwil rozpływa się w kryształowej czaszce, jednej z ulubionych projektantek motywy. McQueen rozpoczął karierę jako praktykant w Savile Row, ucząc się precyzyjnych technik w Anderson & Sheppard oraz Gieves & Hawkes, zanim przeszedł do kostiumu teatralnego House Angels i Bermans, połączenie, które później w dużej mierze wpłynęło na jego estetykę, w której wartość szokowa była często postrzegana w równym stopniu jak doskonale skrojone garnitury i sukienki.

„Chociaż często był wywrotowy w swoich pomysłach, uważam, że wszystko, co robił McQueen, było zakorzenione w rzemiośle na najwyższym poziomie” – powiedział Wilcox.

Jego kolekcja dyplomowa z Central Saint Martins College of Art and Design została zainspirowana: Wiktoriański Londyn, zwany „Kuba Rozpruwacz prześladuje swoje ofiary” i zawierał ludzkie włosy wszyte w podszewki. Później pokazał przezroczysty gorset, w którym żywe robaki zostały umieszczone między warstwami plastiku.

„W Londynie się wychowałem” – powiedział McQueen w cytacie wydrukowanym w jednej z galerii. „Tam jest moje serce i czerpię inspirację”.

Dalej galerie, podobnie jak w Nowym Jorku, są udekorowane w przepięknych stylach, oddających nastrój kolekcji. Złota marynarka z piórami i falująca biała spódnica z jego ostatniej kolekcji jest zamknięta w pozłacanej szklanej witrynie w pokoju zwanym „Romantycznym Gotykiem” (na zdjęciu powyżej). Czarny płaszcz z 2000 roku, który wydaje się być zrobiony z kępek włosów, można zobaczyć w przepastnym pomieszczeniu zwanym „Romantycznym prymitywizmem”, ze ścianami pokrytymi przedstawieniami kości i czaszek (na zdjęciu poniżej).

Podczas gdy wiele elementów było już widzianych, zebranie ich ponownie na tak dużej przestrzeni – w rodzinnym mieście McQueena, nie mniej, opowiada inną historię. Wystawę kończy kolejny cytat z McQueena:

„Teraz nie ma dla mnie odwrotu. Zabiorę cię w podróże, o których nigdy nie śniłeś, że są możliwe.

Zabierzemy Cię do wnętrza eksponatu na poniższym filmie.

ZDJĘCIA: Zobacz wszystkie stylizacje z wybiegu, które kochamy z Miesiąca Mody