Madeline Brewer i Natasha Lyonne rozmawiają o modzie, stylu, kultowych rudych

Odkąd wdarła się na młodą scenę Hollywood z filmami takimi jak Slumsy Beverly Hills, Ale jestem cheerleaderką, oraz amerykanski placek pod koniec lat 90., Natasza Lyonne zwraca uwagę swoim odważnym stylem. Dawanie świadectwa jej wielu fazom mody w ciągu ostatnich trzech dekad (m.in. rozdział o „gotyckim detektywa raver” i inspirowana Janis Joplin scena hipisowska) było niczym innym jak dreszczykiem emocji. Ale w ostatnich latach Rosyjska lalka gwiazda — która również wyreżyserowała, współtworzyła scenariusz i była producentem wykonawczym Sarah Cooper: Wszystko w porządku na Netflix — wkroczyła w ultra-elegancką epokę nowego stylu, pełną kolorowych sukien Gucci i awangardowych kreacji Jean Paul Gaultier. I Opowieść podręcznej Na przykład aktorka Madeline Brewer zwróciła na to uwagę.

Szuka inspiracji w Lyonne, odkąd ta dwójka pojawiła się razem w pierwszym sezonie Pomarańcz to nowa czerń w 2013. Teraz, gdy ich więzienie w Litchfield ma już za sobą wiele lat, para ponownie się połączyła przez

Madeline Brewer: Natasza, kiedy myślałem o tym, kogo lubię pod względem stylu, od razu pomyślałem o tobie w tym spojrzeniu Jeana Paula Gaultiera na Met Gala. To było po prostu niegodziwe. Wiesz, jak poruszać się po ustrukturyzowanym ramieniu, a my lubimy to widzieć. Jesteś pieprzoną legendą. Tak się cieszę, że wybrałeś to ze mną.

Natasza Lyonne: Tak mi schlebia. Zawsze myślę o sobie jako o starzejącej się postaci Lou Reeda, która włóczy się po Nowym Jorku w tym samym czarnym stroju, mając nadzieję, że nie wpadnę w kłopoty. Ale kiedy tak to ujmujesz, myślę, że kiedy wychodzę z domu, naprawdę wychodzę z domu. [śmiech]

MB: Wiem, że ostatnio nosisz dużo Gucci i te spojrzenia również utkwiły mi w pamięci. Ja też zawsze kochałem Gucci.

Holandia: Tak, Gucci w pojedynkę zmienił moje życie. Nie rozumiałem, jak włączyć kolor do mojej garderoby, dopóki nie uderzyła ta cała bonanza Gucci. Ponieważ bardziej chodzi o styl życia, rozumiem sposób, w jaki robią kolory i wzory. Mówiąc o wzorach, co za ślicznotka byłeś w tym małym numerze tygrysa Proenza [Schouler]! A za te rude włosy można umrzeć. Mam świetne zdjęcie mnie, Karen Elson i Bette Midler, i wszyscy mamy ten sam rudy kolor włosów — chciałbym, żebyś była na tym zdjęciu.

MB: To jest szalone. Prawdę mówiąc, prawie dałem sobie grzywkę przez ciebie. Pomyślałem: „Natasza ma rude włosy z kręconymi grzywkami, mogę to zrobić!” Ale nie zrobiłem tego. Ale zgadzam się z Gucci – sposób, w jaki zawierają kolor, jest bezproblemowy. Jak z biegiem czasu zmienił się Twój styl?

Holandia: Cóż, moi przyjaciele śmieją się ze mnie. Chloë [Sevigny] mówi, że nie zmieniłam swojego stylu, odkąd spotkała mnie 25 lat temu. Mówi: „Jesteś jedyną osobą, jaką znam, która wciąż nosi dokładnie to samo”. Naprawdę chciałem ubierać się jak Janis Joplin i być hipisem w błękitnych sztruksowych dzwoneczkach, kiedy to robiłem Slumsy Beverly Hills [w 1998]. I oczywiście był czas, kiedy byłem dziką osobą i zaangażowałem się w kulturę rave. Przez cztery lata nosiłem wszędzie buty na platformie z kabaretkami, skórzaną minispódniczkę i długi, czarny trencz. Byłem jak gotycki detektyw raver; to był mój klimat. Przekształcił się w coś bardziej łagodnego. Ale pamiętam, że pewnego dnia, kiedy miałam 13 lat, powiedziałam: „Teraz noszę tylko czarne ubrania”.

POWIĄZANE: Natasha Lyonne o tym, dlaczego nie może się doczekać 50

MB:Przez większość czasu jestem też ubrana na czarno od stóp do głów. Wydaje się, że to najłatwiejsza opcja. W gimnazjum uznałem, że ubranie jest zbyt trudne. Czułam się przytłoczona potrzebą wymyślania, w co będę się ubierać na co dzień. Więc po prostu zacząłem nosić te same czarne buty z dżinsami, czarną koszulą i czarnym płaszczem. Czasami to za dużo do myślenia – nawet kiedy robię czerwony dywan, muszę ustalić całą tożsamość wokół tego, co mam na sobie, żeby się nie wymachiwać. Bo to zrobiłem i nie wygląda to dobrze na zdjęciu. Czy wpadasz w określony nastrój? A może po prostu wychodzisz i jesteś Nataszą?

Holandia: To zależy. W przypadku sesji zdjęciowych bardziej relaksujące jest odwoływanie się do kogoś innego. Pomyślę o tym jako o sesji Mae West, sesji Davida Bowiego, sesji Poison Ivy. Potem jest jak: „Teraz jestem Trujący Bluszcz; Nie jestem sobą”.

MB: Granie postacią pomaga. Do czego skłaniasz się ostatnio?

Holandia: Naprawdę zaczynam nosić mundur teraz, kiedy jestem zakulisową dziwką biznesową. Czuję się komfortowo w męskim i kobiecym mariażu jedwabistej bluzki i mocnej marynarki. Bardzo trudno jest stylistce przekonać mnie do noszenia czegoś, czego nie jestem pewna. Chcę móc myśleć na nogach i dobrze się bawić, a nie szarpać mojego Spanxa przez całą noc. Ciężko mi też chcieć pokazać skórę. Moje cycki są dla mojego chłopaka i nie mogę wpaść w duch, żeby to wszystko wyrzucić. Poza tym lubię uniwersalny strój na pogodę, więc mogę chodzić i jechać metrem. Zwykle kończę w szpilkach, ponieważ jestem taki niski, ale mam ponad 40 lat i nie chcę się przewracać, wołając taksówkę, jak to zrobiłem w wieku 20 lat. To nie jest słodkie. Jednak żałuję, że nie mam jeszcze pięciu cali nad sobą.

MB: Jako osoba niska, rozumiem. Myślę, że moją ulubioną rzeczą, jaką kiedykolwiek nosiłam, była ta sukienka Reem Acra na 2018 SAG Awards. To był mój pierwszy raz i było to takie surrealistyczne doświadczenie.

POWIĄZANE: Poznaj Maxa Minghellę, aktora opowieści podręcznej, którego nienawidzisz za miłość

Holandia: Wyglądałeś tak wspaniale tamtej nocy, to było szokujące. Tylko porcelanowy sen o rudej głowie.

MB: Mimo że wyglądałem dość delikatnie i jak laleczka, czułem się w nim naprawdę potężny. Jaka jest twoja ulubiona rzecz, którą nosiłeś?

Holandia: W tym numerze Gaultiera czułem się jak superbohater i gwiazda rocka. To była prawdziwa [stylistka] Christina Ehrlich special. Zostałem zaproszony w ostatniej chwili i zrobiłem jedną przymiarki i to była najbardziej szalona rzecz. Udało się na temat obozowy, bo gdyby tematem były sukienki halki, to bym się wykarmiła. Nie umiem zrobić sukienki wsuwanej.

MB: Ale było idealnie. Tak w pełni ucieleśniasz cały wygląd.

Holandia: To było tak ekstremalne. I to też było naprawdę satysfakcjonujące. Nie wiedziałam, że ujdzie mi na sucho tyle makijażu i fryzura Jetsonów.

MB: I przezroczystą torbę wypełnioną papierosami. [śmiech]

POWIĄZANE: Jak Madeline Brewer stała się „Bad Girl” Hollywood

Holandia: Tak. Właściwie czułem się z tym trochę źle. Chociaż tęsknię za czasami, kiedy moda miała w sobie poczucie humoru, naprawdę nienawidzę palenia. To obrzydliwy i okropny nawyk, a to nie jest powód do świętowania. Powinna to być czynność oparta na wstydzie, którą wykonujesz sam w szafie. Ale pomyślałem: „Czego potrzebuję, aby przetrwać noc w otoczeniu pijanych modelek?” [śmiech] To było po prostu bardziej praktyczne niż cokolwiek innego.

Gwiazdy piwa w Opowieść podręcznej na Hulu. Lyonne wyreżyserował, był współautorem scenariusza i producentem wykonawczym Sarah Cooper: Wszystko w porządku na Netflixie.

Więcej takich historii znajdziesz w czerwcowym wydaniu z 2021 r W stylu, dostępne w kioskach, na Amazon i dla pobieranie cyfrowe 21 majaT.