Natalia Reyes nie jest typową gwiazdą akcji

Przeboje kinowe zaczną wyglądać i czuć się zupełnie inaczej — przynajmniej jeśli Natalia Reyes ma z tym coś wspólnego.

Według większości wskaźników Reyes nie jest nowicjuszem. Ponad 1 milion obserwujących na Instagramie i Moda Okładka Meksyku udowadnia to. Pochodząca z Kolumbii od dziesięcioleci działa za granicą, ale to jej najnowszy projekt, Terminator: Mroczny Los, co prawdopodobnie ugruntuje jej status ikony wśród amerykańskiej publiczności.

Mroczny los, szósta część serii akcji, ponownie wprowadza dwie najlepsze MVP serii: Sarah Connor (Linda Hamilton) i oryginalnego Terminatora (Arnold Schwarzenegger) – ale film nie obraca się wokół żadnego z im. To Dani Reyesa, dziewczyna mieszkająca w Mexico City z ojcem i bratem, ugruntowuje narrację, nadając filmowi emocjonalny rdzeń bardziej zniuansowany niż typowy film akcji.

Dla Reyesa droga do sławy nie była liniowa. Dorastała w teatrze i zaczęła grać w hiszpańskojęzycznych filmach i telewizji jako nastolatka i we wczesnych latach dwudziestych. Jej przyszłe zaangażowanie w jedną z najbardziej znanych na świecie serii gier akcji nie było ani oczekiwane, ani planowane i do dziś pozostaje „surrealistyczne”.

Pomijając surrealizm, Reyes nie zadowala się po prostu jazdą na tej fali. Postrzega to jako swoją „misję”, aby zabierać głos tam, gdzie inni nie mogą. Pomaganie w wyjaśnianiu powagi zmian klimatycznych to jedna z jej największych pasji (rozmawia o tym nawet ze Schwarzeneggerem).

Czytaj dalej, gdy świeżo upieczona gwiazda akcji opowiada o swoim nowym filmie, przejściu do kina amerykańskiego i nie tylko.

W stylu: Więc zacząłeś zachowywać się bardzo młodo. Czy kiedykolwiek myślałeś o przeniesieniu swojej kariery do Ameryki, kiedy zaczynałeś?

Natalia Reyes: Nie bardzo. To znaczy, zacząłem grać [przez] robienie teatru i bardzo mnie to ucieszyło, kiedy byłem młody, [ale] myślę, że filmy zawsze były moim marzeniem. Tak naprawdę nie myślałem o Hollywood czy kręceniu filmu akcji tylko dlatego, że nie było to coś, co miałem na myśli lub co wydawało mi się możliwe. Chciałem po prostu ciężko pracować, kręcić filmy i móc żyć z bycia aktorem. A w filmach jest to naprawdę coś, co jest naprawdę trudne do zrobienia, zwłaszcza gdy jesteś z Kolumbii i nie mamy tak wielkiego przemysłu.

POWIĄZANE: SMALL TALK: Alex Wolff o swoim debiucie reżyserskim, sławie dzieciństwa i zdmuchnięciu Steam

Przeprowadziłeś się do Nowego Jorku do szkoły teatralnej. Jaki był dla ciebie największy szok kulturowy, kiedy po raz pierwszy się przeprowadziłeś?

To nie był mój pierwszy raz w USA, więc nie było to coś zbyt innego. [N.Y.C.] jest jak mekka teatralna, mekka aktorska i wielkie miasto. Więc to było trochę po prostu przetestować siebie na tym świecie i z tymi zwariowanymi, dużymi przesłuchaniami. Naprawdę chciałem po prostu pójść i zrobić tysiąc przesłuchań w ciągu tych dwóch lat. Pomysł polegał na tym, aby przyzwyczaić się do [procesu przesłuchania] i nie martwić się ani cierpieć, ale zrozumienie tego było dużą częścią procesu.

Oczywiście w Kolumbii, ponieważ jest to mniejsza branża, byłam przyzwyczajona do chodzenia na przesłuchania i byłyby może tylko trzy aktorki. Ale [przyjeżdżając do Nowego Jorku, siedziałem] godzinami w kolejkach i docierałem do tych sal przesłuchań tylko po to, by spotkać ludzi które tak naprawdę na ciebie nie patrzą — widzą tysiące dziewczyn dziennie i po prostu mają aparat i myślą, "Tak. Po prostu czytaj."

To jest intensywne. Jaka była reakcja na wiadomości o castingu w Kolumbii? Jest Terminator franczyza jest ważną rzeczą również w Ameryce Południowej?

Tak tak. Dobrze, Terminator, to po prostu taki kultowy film w historii kina. Jest uniwersalny. Myślę, że to część popkultury świata. Kiedy wyszedł pierwszy, nawet się nie urodziłem. Ale dorastałem z Terminator. Pamiętam, że byłem naprawdę młody i widziałem te filmy, roboty i Sarah Connor, która podciągała się i chciała być taka jak ona, i Arnolda Schwarzeneggera w jego kurtce i okularach przeciwsłonecznych. Ale tak naprawdę nie spodziewałem się, że będę częścią czegoś takiego. To było trochę surrealistyczne, gdy dowiedziałem się, że brałem udział w przesłuchaniu do tego filmu i że to była naprawdę ważna postać w filmie.

Tak, założę się. Jak świętowałaś, kiedy po raz pierwszy dowiedziałaś się, że dostałaś tę rolę?

To było dziwne, ponieważ proces odsłuchu jest zawsze bardzo długi. Po prostu zabierają tyle czasu i wysiłku, dni i miesięcy, i ludzi w środku. Miałem pięć oddzwonień. Na początku były tysiące dziewczyn, a potem było ich siedem. A potem poszedłem do kolejnego oddzwaniania, i kolejnego, i pojechałem do Irlandii, i przyjechałem do LA... i trwało to tak długo, że naprawdę chciałem wiedzieć [czy dostałem tę rolę]. I w końcu Tim Miller, nasz reżyser, zadzwonił do mnie i byłem bardzo zaniepokojony do tego czasu i powiedziałem: „Naprawdę muszę wiedzieć!” A on odpowiedział: „Tak. Jesteś tym jedynym. Będziesz w filmie. Kochaliśmy Cię od pierwszego przesłuchania. Linda [Hamilton] to duża część tej decyzji. Kochała cię i myślimy, że to ty.

Tak więc poczułem ulgę, ale i szok. Byłem tam z rodziną i nie mogliśmy przestać płakać. Naprawdę nie mogłem uwierzyć, że to się dzieje. Więc nadal mam wrażenie, że tak naprawdę w to nie wierzę.

POWIĄZANE: MAŁA ROZMOWA: Opactwo Downton Nowicjusz Tuppence Middleton o odgrywaniu miłości ukochanej postaci

Tak więc, jak powiedziałeś, większość twojej pracy została wykonana za granicą. Jak wyglądało to doświadczenie promowania? Terminator różni się od tras prasowych dla twoich poprzednich filmów i seriali?

To kolejna skala produkcji. To jest po prostu największe, jakie kiedykolwiek zrobiłem. To po prostu szaleństwo, skala tego filmu i wyjazd do Azji i Korei, Londynu, a teraz Japonii, Chin… Jest ogromny. A samo zobaczenie siebie na autobusach i billboardach w nawet najmniejszym mieście dowolnego kraju na świecie, czasami przytłacza, jest niesamowite i niewiarygodne. Ale tak, jest zupełnie inaczej. Widzisz, jak duży jest [film] — jest po prostu wszędzie i uniwersalny.

Coś w tym filmie, który jest niesamowity do obejrzenia w przeboju, jest to, że jest prowadzony przez trzy kobiety, z których jedna jest Latynoską i odrzuca stereotypy, które tak często widzimy w filmach i TV. Czy ważne jest dla ciebie podejmowanie ról, które obalają stereotypy?

Absolutnie. Myślę, że to jedna z rzeczy, z których jestem najbardziej dumny w tym filmie. Tak, jesteśmy trzema różnymi kobietami i głównymi bohaterkami, i tak bardzo się różnimy. Mamy superbohatera, bohaterkę i 64-letniego bohatera akcji, takiego jak Linda Hamilton, który wygląda twardo i jest świetny. Mamy Mackenzie Davis z Kanady, która jest tą niesamowitą, piękną aktorką. I masz Latynoskę, kogoś z Kolumbii, która jest jedną z głównych postaci tej ogromnej serii. Wszyscy pochodzimy z różnych krajów i środowisk. Wspaniale jest celebrować różnorodność we wszystkich jej formach. Myślę, że po prostu widzimy, jak świat się zmienia, a Hollywood się zmienia i to jest tak sprawiedliwe, że w końcu my zdobyć bohaterkę latynoską i jest daleka od tych stereotypów i klisz, do których zawsze jesteśmy przyzwyczajeni do.

Twoja postać, Dani, znosi ekstremalny ból i stratę, by znaleźć swoje powołanie. Czy możesz w ogóle odnieść się do jej podróży?

Tak, całkowicie. Wydaje mi się, że w tym samym czasie żyła Natalia. Chodzi mi o to, że po prostu pokazaliśmy podróż tej dziewczyny z Mexico City, która miała takie proste, normalne życie z rodziną i była odważna, ale nagle jej życie wywraca się do góry nogami, bo jest ścigana przez terminatora i jest to absurdalna sytuacja, którą musi Rozumiesz. I nie wie, komu ufać.

I dostaje się z tymi dwiema postaciami, Grace i Sarah Connor. I próbują zrozumieć, co wydarzyło się w tej przyszłości, co uczyniło ją tak ważną, że chcą ją zabić. Więc to była ta podróż, w której ta dziewczyna stała się kimś silniejszym i kimś, kto jest w stanie walczyć. I to było trochę jak Natalia, pochodząca z Kolumbii i będąca aktorką i odważna, ale także wchodząca w ten ogromny nowy świat Hollywood i wielka akcja film i po prostu dogadać się [z] tymi ludźmi i kochać ludzi i być tak wspieranym przez nich i stać się tą osobą, która jest teraz tutaj i jest częścią tego franczyzowa.

POWIĄZANE: MAŁA ROZMOWA: Dobre miejsceD'Arcy Carden o tym, żeby nie zostać „dziwnym małym narcyzem”

Tak więc ten film, podobnie jak wszystkie filmy z serii, jest dość brutalny. Czy obawiasz się, że przemoc na ekranie w ogóle utrwala przemoc poza ekranem?

Mam na myśli to, że wierzę, że przemysł rozrywkowy ponosi odpowiedzialność za wszystko, co jest dzieje się ze światem, z przemocą, ze zmianami klimatycznymi i stereotypami z Latynosami czy kimkolwiek społeczność. Oczywiście uważam, że ponosimy odpowiedzialność, nie tylko branża, ale także jako aktorzy i osoby publiczne, myślę, że wszyscy ponosimy odpowiedzialność. Osobiście nie lubię broni. Myślę, że to absolutnie szalone, że w tym kraju po prostu sprzedają broń taką jak napoje gazowane. W moim kraju to się nie zdarza. Mamy różne rodzaje problemów i wojny, ale nie sprzedajemy [broni].

W filmach jest broń, [ale] nie sądzę, że zapraszamy ludzi do uzbrojenia lub walki. Myślę, że pokazujemy również i myślę, że ludzie zobaczą, że w postaciach zachodzi ewolucja. Mamy te trzy silne kobiece przewagi, ale są one silne na różne sposoby.

Myślę, że ważną częścią filmu nie jest bycie agresywnym, ale tak naprawdę po prostu bycie świadomym naszego związku z technologii i musimy zacząć myśleć o tym, w jaki sposób zamierzamy ją ograniczyć w naszym życiu i jak zamierzamy z niej korzystać [na dobre].

Zauważyłem, że pracujesz z Micaelą Erlanger. Czy twoje relacje z modą w ogóle się zmieniły, odkąd zaczęłaś pracować ze stylistką?

Zawsze kochałam modę i pracę z projektantami. Ważne jest, aby opowiedzieć historię za pomocą tego, co nosisz – nie tylko jak chcesz wyglądać, kim jesteś, skąd pochodzisz, ale także w co wierzysz. Więc to było dla mnie bardzo ważne i powiedziałem jej, że chciałbym rzeczywiście spróbować znaleźć świetnych projektantów z Ameryki Łacińskiej, wschodzących projektantów i zrównoważone marki. Tak więc praca z profesjonalistą i świetną stylistką jak ona jest naprawdę interesująca, ale także opowiadanie o tym, w co wierzę i kim jestem.

To jest takie fajne. Więc jeśli chodzi o twoją karierę, kto jest twoją inspiracją? Czy jest ktoś, kogo ścieżka kariery w pewnym sensie naśladowałaś?

Mam wiele inspiracji i myślę, że to była część podróży, po prostu nauka. Czasami myślisz: „Oczywiście, absolutnie podziwiam wiele aktorek”, ale zawsze widzisz te legendy lub ludzi tak odległych. I myślę, że musiałem znaleźć tych bohaterów w ludziach, których znałem. Więc kocham Meryl Streep. Po prostu myślę, że jest najlepszą aktorką, ale zaczęłam szukać bliskich mi bohaterów i mam te niesamowite kolumbijskie aktorki, które znam. Pracowali tak ciężko iw pewien sposób otwierali mi tę drogę, nawet wiele lat temu, przyjeżdżając tutaj, tak bardzo starając się zrobić miejsce dla Latynosów. Mam tak wielu ludzi, których podziwiam, ale myślę, że staram się znaleźć prawdziwych bohaterów i ludzi, którzy mnie zainspirują.

POWIĄZANE: MAŁA ROZMOWA: Ben Barnes nie wie, że spał

POGAWĘDKA:

Jak opisałbyś swój osobisty styl?

Powiedziałbym, że młoda, świeża i latynoska.

Jaki jest twój ulubiony element garderoby, który posiadasz?

W tej chwili te Trampki Balenciaga że po prostu nie mogę przestać nosić, bo bardzo lubię czuć się komfortowo, ale też świetnie wyglądają.

Kogo do tej pory spotkałeś najbardziej rozgwieżdżony?

Cóż, myślę, że spotkanie z Arnoldem [Schwarzeneggerem] było czymś. Tak naprawdę nie spodziewałam się, że będę mogła z nim pracować. Ale to był ten pierwszy moment, w którym naprawdę jesteś na planie i nagle on tam jest i jest tak blisko ciebie. I robi z tobą scenę i patrzy prosto w twoje oczy. I widzisz tylko te oczy, które widziałeś przez długi czas, tylko przez duży ekran. I to było tak surrealistyczne, że po prostu rozglądałem się i pytałem: "Czy to jest prawdziwe?" Pracuję z Arnoldem Schwarzeneggerem i po prostu się śmiejemy, a on po prostu opowiada te wszystkie dowcipy i historie. Rozmawiamy i dzielimy się tym, jak martwi nas zmiana klimatu… To było coś.

Czy w ogóle gotujesz? A jeśli tak, jaka jest twoja ulubiona rzecz do gotowania?

Och, uwielbiam gotować. Teraz jestem na tej trasie prasowej i kiedy tak dużo podróżujesz, naprawdę ciężko jest gotować, ponieważ zawsze jesteśmy w hotelach. Ale naprawdę uważam, że najlepiej mieć małą kuchnię. Nie jem mięsa, więc uwielbiam gotować warzywa, robić sałatki i komosę ryżową oraz próbować różnych rzeczy pełnych kolorów i smaków.

Co ostatnio oglądałeś?

Tuż przed rozpoczęciem trasy pojechałem na Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián i byłem tam tylko przez tydzień oglądając filmy. Właśnie widziałem ten film i na pewno będzie nominowany do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny. To jest nazwane Pasożyt. To koreański film. Właśnie pojechaliśmy do Korei i to był mój pierwszy raz tam, ale to takie szalone, jak blisko jestem z Koreą tylko z powodu filmów [które widziałem]. Po prostu uwielbiam koreańskie filmy i to było jak w tym miesiącu – oglądanie tego filmu właśnie uczyniło mój miesiąc koreańskich filmów.

Jaki jest twój idealny dzień?

Dawno nie byłem [w domu]. Ale mieszkam na wyspie, niedaleko hotelu przy plaży [prowadzę] z moim mężem Fenix ​​Beach w Cartagenie. Samo pobudka i pójście na plażę jest pierwszą rzeczą o poranku, po prostu popływam w oceanie, napiję się zielonego soku, zjadę śniadanie i zobaczę wszystkie zwierzęta. To prawie zoo — mamy psy, kaczki, moje koty i wszystkie zwierzęta. Więc po prostu uwielbiam być tam, ćwiczyć jogę i spotykać się z rodziną lub przyjaciółmi.

Łał. To brzmi wspaniale. Skoro więc tak dużo pracujesz, jak znajdujesz czas z mężem na randki i wspólne spędzanie czasu?

Naprawdę mieliśmy szczęście. Zawsze jest odpowiedzialny za hotel i biznes, ale podczas tej trasy naprawdę staraliśmy się po prostu zostawić wszystko gotowe i wielu ludzi, aby mógł pojechać ze mną. Bo jeśli nie, to byłoby jak półtora miesiąca od rozdzielenia. Więc przyszedł ze mną i byłam absolutnie zajęta, ale najwyraźniej uwielbiam go mieć w pobliżu, pomagać mi, wspierać i być tam. Jeśli mamy wolne popołudnie lub jeśli mamy tę niedzielę, lub mamy [kilka] godzin, staramy się jechać i jeździć rowerem do miasta lub po prostu zwiedzać, lub iść gdzieś zjeść.

Jaka jest jedna rzecz, którą chciałbyś, aby więcej ludzi o tobie wiedziało?

Chciałbym, żeby ludzie wiedzieli, jak bardzo martwię się o zmiany klimatyczne. To nie jest science fiction – jak ten film – to teraźniejszość i to się dzieje i wszyscy jesteśmy nią dotknięci. Ale myślę, że generalnie po prostu to ignorujemy i nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak ważne i pilne jest. Martwię się więc i żałuję, że każdego dnia nie możemy po prostu podejmować działań — cokolwiek, kiedykolwiek i gdziekolwiek jesteśmy.

Ten artykuł został zredagowany i skondensowany dla jasności.