"Jesteś gotowy?"
Bezpieczniejsze słowa nigdy nie były bardziej rozważnie lub celowo powtarzane w odcinku telewizyjnym osobie, która przeżyła gwałt.
W czwartki Chirurdzy, odcinek zatytułowany „Cicho przez te wszystkie lata”, poznajemy historię biologicznej matki Jo i dlaczego ją porzuciła. Chociaż powoli ujawnia się, że została zgwałcona przez jej asystentkę na studiach i zaszła w ciążę, widzimy równoległe historie o przemocy wobec kobiet. Ponownie przyglądamy się nadużyciom byłego męża Jo; Teddy opowiada o swoich doświadczeniach, gdy widział mężczyzn i kobiety, którzy przeżyli napaść na tle seksualnym w wojsku; a na pierwszym planie doświadczenie Abby, bohaterki odcinka.
Abby przychodzi do szpitala na skaleczenie na policzku i szybko wiemy, że coś jej się stało. Wydaje się zagubiona, przestraszona i bezradna. Gdy tylko ściska dłoń Jo, gdy do pokoju wchodzi mężczyzna, wiemy, co to było. Podobnie jak personel szpitala u jej boku, czujemy to.
Jako psychiatra pracujący na kampusie uniwersyteckim i regularnie widujący osoby, które przeżyły traumę, znam Abby. Abby jest pacjentką płaczącą w moim gabinecie, pytającą, dlaczego nie może „przezwyciężyć tego i iść dalej”. Abby to pacjentka, która nie je, bo jej życie jest chaotyczne i musi mieć nad nim kontrolę coś. Abby jest pacjentką, która od miesięcy nie pozwala swojemu chłopakowi dotykać jej, ale nie chce mu powiedzieć dlaczego. Abby jest również pacjentką, która ma skłonności samobójcze, ponieważ uważa, że „dostała to, na co zasłużyła”.
To jasne, że pisarze Chirurdzy znał również Abby; może niektórzy z nich byli nią.
W jednej scenie Abby wyraża swoje obawy związane z przechodzeniem przez proces zbierania dowodów i formalnego zgłaszania gwałtu. Martwi się, że jej zestaw będzie siedzieć na komisariacie policji ignorowanym przez lata — co się stało, w prawdziwym życiu, w miastach w całym kraju — zastanawia się, kiedy „bomba wybuchnie”. Boi się, że zostanie osądzona za to, co nosiła i ile wypiła. „Tequila sprawi, że to moja wina”, mówi, „cokolwiek wypił, będzie jego wymówką”.
Martwi się też, że nigdy nie mogła udowodnić, że nie flirtowała z napastnikiem w barze, albo że nie wyszła po kłótni z mężem, mimo że zamierzała go zdradzić. Następnie „wymyśl jakąś historię, aby uratować własną dupę”. Smutna prawda o obawach Abby jest taka, że wiele z nich jest zakorzenionych w żywym doświadczeniu wielu ocalałych, którzy donoszą.
POWIĄZANE: Czas upłynie na nadużycia seksualne i dyskryminację w opiece zdrowotnej
Być może dlatego Abby tak szybko związała się z Jo. Abby była Jo, a Jo była Abby iz tego powodu rozumieli się nawzajem. Abby trzymając Jo za rękę przez cały czas i ufając jej — Jo ujawnienie własnej przemocy fizycznej — symbolizowała więź siostrzanej więzi. Sposób na werbalne i fizyczne potwierdzenie #metoo.
Ale to nie był tylko serial telewizyjny w czasie największej oglądalności, a codzienne wydarzenia sprowadzały się do nierealistycznie emocjonalnego poziomu. Jo, jako lekarka, nadal oferował Abby potrzebną opiekę medyczną, ale robił to z empatią doświadczenia. Pokazało to, jak można stworzyć bezpieczne środowisko w środowisku medycznym, nawet (lub w szczególności) w najbardziej potencjalnie retraumatyzującym: zestaw do gwałtu i egzamin.
Chociaż prawdą jest, że większość lekarzy nie podzielą się swoimi osobistymi traumatycznymi przeżyciami z pacjentem, ten odcinek pokazał, że lekarze i pielęgniarki dbają o to, przez co przechodzą ich pacjenci. Zamiast pokazywać świadczeniodawcy jako bezdusznych, a egzamin jako przerażający i chłodno kliniczny (co może jeszcze bardziej przestraszyć osoby, które przeżyły) z dala od raportowania), ten odcinek skupił się na tym, jak empatyczni, wspierający i informujący o traumie lekarze mogą być. Znając wielu lekarzy, którzy są przeszkoleni w oferowaniu wrażliwej opieki ofiarom napaści na tle seksualnym i przeprowadzaniu badań gwałtu, wiem, że to prawda.
Podobnie jak Jo i Teddy, będą starali się stworzyć pacjentowi prywatne środowisko, ograniczając rozpraszające hałasy, ruch uliczny wjeżdżający i wyjeżdżający oraz starając się na ile mogą, aby zamknąć chaos na izbie przyjęć — zarówno fizycznie za pomocą zasłon, jak i psychicznie, utrzymując personel konsekwentny i obecny. Usiądą przy łóżku i będą słuchać, jak pacjent dzieli się swoim poziomem komfortu. Będą używać języka skoncentrowanego na pacjencie, który może być postrzegany jako walidacja przez pacjenta, jednocześnie podkreślając, że „to nie jest twoja wina. Nie prosiłeś o to. Nie zrobiłeś nic, by na to zasłużyć.
POWIĄZANE: Mój żonaty szef zaproponował spłatę moich pożyczek na szkołę medyczną - jeśli spałem z nim
Usługodawca nigdy nie powinien zmuszać pacjenta do zgłoszenia, a nawet do zebrania zestawu gwałtu, ale poinformuje go o ograniczeniach nie robiąc to, np. optymalne ramy czasowe na zebranie dowodów lub, w przypadku Abby, ryzyko zniszczenia dowodów poprzez sterylizację w celu Chirurgia. Podczas badania gwałtu będą wielokrotnie pytać pacjenta „czy jesteś gotowy”, cierpliwie czekając za każdym razem, aby usłyszeć zwerbalizowane „tak”. Pacjent może powiedzieć „nie”, a usługodawca zatrzyma się w dowolnym momencie czas. Samo proszenie o zgodę ocalałego, któremu została brutalnie odarta, zaczyna przywracać im poczucie bezpieczeństwa i autonomii cielesnej. Zdanie egzaminu i kontynuowanie go to ich wybór, nikt inny. Zapewnienie ocalałemu początków poczucia kontroli jest kluczowym krokiem w procesie leczenia. Dla personelu medycznego leczącego ocalałych jest to niezbędny krok.
To pytanie ostatnio zadano Abby w jednej z najpotężniejszych scen w historii Chirurdzy historia – tam, gdzie Izzy przecięła detektyw L-vad Denny'ego i kiedy zmarła Lexie Gray. Abby boi się zostać podbita i „zobaczyć jego twarz” i mówi Jo, że widzi swojego napastnika we wszystkich męskich lekarzach. Gdy zespół zabiera ją do operacji, Jo pyta: „Czy jesteś gotowa?”, a Abby spogląda w stronę drzwi wejściowych sali operacyjnej.
Źródło: Mitch Haaseth/ABC
Ona i widz widzi tylko rzędy pracownic opieki zdrowotnej, które ją wspierają i zapewniają jej siatkę bezpieczeństwa. Kobiety są zróżnicowane, reprezentują różne tożsamości i zawody medyczne w szpitalu.
Fakt, że 50% studentek medycyny i ponad jedna czwarta pielęgniarek doświadczyli molestowania seksualnego w swoich szkołach i miejscach pracy, tylko jeszcze bardziej wzmacnia znaczenie tej sceny i moc obrazu kobiet we wszystkich przeżytych doświadczeniach, które łączą się solidarnie, przeżywają dzięki sobie nawzajem. Abby czuje się widziana. Czuje się zadbana i bezpieczna. A ona mówi tak. Ona wyraża zgodę.
Chociaż tempo, w jakim Abby przechodzi od strachu do decydowania o zgłoszeniu, jest znacznie szybsze niż wiele kobiet, Epizod podkreśla poprzez traumatyczne doświadczenia innych kobiet, że żadna z osób, które przeżyły, nie ma tej samej drogi do gojenie: zdrowienie. Czasami nie jesteś jeszcze gotowy.
Tak jak mówi Meredith w swoim głosie na końcu odcinka: „Nie ma magicznej poprawki. Żadnych pigułek, które sprawią, że zniknie. Możemy poprosić o pomoc. Możemy powiedzieć naszą prawdę… kiedy tylko będziemy gotowi.”
Jessi Gold, MD, MS, jest psychiatrą specjalizującym się w zdrowiu psychicznym w college'u i członkiem założycielem Czas minął Opieka zdrowotna.