Redaktorzy InStyle zastanawiają się nad akcesoriami do łopat First Kate

Czasami chodzi o dodatek „It” – konkretną torebkę, obowiązkowy but. A czasami nie ma znaczenia, jaki jest produkt – liczy się Marka. Tak było w przypadku wielu młodych kobiet i nastolatków, którzy zostali przedstawieni Kate Spade na początku, i kto pożądał nie tylko jej niesamowicie gustownych akcesoriów, ale także skrzynki, która była z nią to.

Stosunkowo przystępna cenowo firma, której współzałożycielem jest późna Kate Spade a jej mąż, Andy Spade, służył również jako brama dla wielu początkujących uzależnionych od stylu, otwierając wrota dla wielkiego wielkiego moda świat, który wykracza poza charakterystyczne kiczowate, dopasowane i zawsze wesołe kolekcje Spade'a.

„Wszyscy pamiętają swoją pierwszą Kate Spade” – napisał CNN Kate Bennett na Twitterze. To stwierdzenie z pewnością brzmi prawdziwie w przypadku tych siódemek W stylu redaktorzy, którzy przypomnieli sobie swoje pierwsze wspomnienia związane z Kate Spade i to, jak to było trzymać w ręku akcesorium, które było dla nich czymś więcej niż tylko dodatkiem.

Jako nastolatka miałam dwa cenne rzeczy: czerwoną torbę Kate Spade i czarną torbę Kate Spade, oba prezenty. Mogę śmiało powiedzieć, że były to moje pierwsze prawdziwe „mody”. Były esencją bat micwa chic i wprowadziły w moje życie bardzo niezręczną epokę z odrobiną stylu.

Byłem w gimnazjum przerzucając strony Moda dla nastolatków kiedy zobaczyłem parę butów, które absolutnie musiałem mieć. To były najradośniejsze pomarańczowo-różowe sandały i od razu wiedziałam, że zrobię dla nich wszystko. Wyrwałem stronę z magazynu i umieściłem ją na tablicy ogłoszeń, dopóki nie mogłem sobie pozwolić na ich zakup.

Właśnie przeprowadziłem się do Nowego Jorku i chodziłem do szkoły FIT. Zaoszczędziłam wszystkie pieniądze, by kupić idealny letni fason – plecioną torebkę w kolorze kelly green z jasnobiałymi uchwytami. Uwielbiałem mieszankę detali w stylu retro, dziwactwa i nowoczesności, którą posiadała marka: idealny pierwszy popis.

Moja mama i ciocia Gayle podarowały mi Kate Spade na Boże Narodzenie i urodziny. Pamiętam, że pewnego roku dostałam złotą emaliowaną bransoletkę i pierścionek w kształcie kokardki i to był jeden z pierwszych razy, kiedy naprawdę zakochałam się w biżuterii. Jestem wdzięczna marce – i jej późnemu założycielowi – za to, że nauczyła mnie nie tylko tego, że moda może być zabawą, ale że może być również dla mnie.

Kiedy myślę o Kate Spade, myślę o solidnej i modnej marce. W gimnazjum zaoszczędziłam kieszonkowe na plecak Kate Spade, a na studiach moją codzienną szkolną torbą była listonoszka Kate Spade (ta ostatnią mam do dziś).

Za moją nietoperzową micwę postanowiłem zwrócić prawie wszystko, co otrzymałem, wyłącznie w celu zakupu jednej bardzo konkretnej torby listonoszki Kate Spade. Był w kratę (szary, czerwony i czarny) i nosiłem go, aż dosłownie się rozpadł. To była moja najcenniejsza własność.

Moją pierwszą torebką Kate Spade była elegancka czarna torba ze srebrnymi sprzączkami – obraz wyrafinowania, jeśli o mnie chodziło. Będąc studentem ostatniego roku studiów bez środków na zakupy projektanta (nie, żebym był dzisiaj w krainie couture), torba była dla mnie czymś więcej niż tylko wygodnym dodatkiem, to była wyprawa w dorosłość. Noszę ją codziennie — na studiach, na rozmowy kwalifikacyjne i pierwszego dnia mojej pierwszej prawdziwej pracy (o godz. W stylu!). Nosiłem to cholerstwo, aż paski dosłownie pękły. Kate Spade reprezentowała dla mnie coś więcej niż styl, to był krok w stronę dorosłości. Nigdy nie zapomnę tej pięknej torby.