Melisa McCarthy Los Angeles'ın Silverlake semtindeki bir restoranda düşünceli bir şekilde bir menüyü inceliyor. Bu akşam siyah bir balıkçı yaka ve Klimt-esque kadife bir elbise giyen çok şık bir resim öğretmenine benziyor. Bir çift koyu pembe Gucci okuma gözlüğü çıkarıyor, bu da onu posterdeki gibi yapıyor. Partinin Hayatı parti … moda olsaydı.

Şu anda McCarthy olmak için iyi bir zaman, tabii ki diğer insanlar için iyi zamanlar yaratmakta başarılı olsa da. En iyi kadın oyuncu olarak hem Altın Küre hem de Screen Actors Guild Ödülü'ne aday gösterildi. geç biyografi yazarı Lee Israel (Dorothy Parker ve Noël Coward gibi alıntılardan kötü şöhretli mektuplar uydurdu) Beni Hiç Affedebilir misin? Bu onun ilk dramatik rolü ve neden bu kadar uzun sürdüğünü merak ettiriyor. McCarthy'nin insanlığı ve dokunaklılığı yaptığı her şeyi aydınlatıyor - büyük ekran şakaları, son derece fiziksel veya kasten kurnazca - ve daha az kaburga gıdıklayan bir hikayeyi keşfetmesinin ödediği için açıkça gurur duyuyor kapalı. Tekila gimletleri sipariş ettikten sonra ("Ben bir İskoç kızıyım, ama bir tane deneyeceğim" diyor), saçma sapan ve ötesini konuşuyoruz.

click fraud protection

LAURA KAHVERENGİ:Beni Hiç Affedebilir misin? muhteşem eleştiriler aldı ve şimdi tüm bu ödül konuşmalarınız var. Herhangi bir elle tutulur değişiklik hissettiniz mi?

MELISSA MCCARTHY: Çok sevdiğiniz ve çok iyi vakit geçirdiğiniz bir şeyi yapmak çok güzel bir duygu. Yaptığım hemen hemen her şeyi sevdiğim için garip bir şekilde şanslıydım, ama [yönetmen] Marielle Heller'ı sevdim ve o lanet olası Richard E. Hibe etmek. Ayrıca, bir arkadaşlığın olduğu ve bir şeyler hissettiğin, kalbinin bir şeyler hissettiği ve dünyayı düşündüğün bir hikaye. Vaaz veren, saçma bir şekilde değil, sadece gerçekten güzel bir şekilde. İnsanlar çok olumlu yanıt verdiler. Bu beni çok mutlu ediyor ama aynı zamanda insanların hala insanları önemsediği konusunda bir destek veriyor.

AA: Bence insanlar bütün günlerini başka birine bakmadan geçiriyorlar. Bilirsin, bir trene ya da otobüse binersin ve orada çıplak oturuyor olabilirsin ve kimse başını kaldırıp bakmaz bile.

AA: Geniş bir komedi de olsa, sevmememiz gereken ama yine de sevdiğimiz insanları görmenin önemli olduğunu düşünüyorum. İnsanları "Ugh, iğrençler, insanları çok fazla memnun ediyorlar, ya da kaba ya da sertler" gibi yargılamayalım. "Evet, ama hepimiz bunu yapıyoruz" gibi. Hala çok parlak ve güzel olmayan insanlara göstermenin iyi olduğunu düşünüyorum. kusursuz.

AA: New York'ta [90'ların başında] stand-up yapmaya başladığımda performans sergilemeyi sevdiğimi biliyordum, ancak odaların çok olumsuz ve agresif olduğunu gördüm. Hayatta kalmanın tek yolu seyircilerden birini parçalamaktı. Bu benim işim değildi. Birine yumruk atamayan bir Pollyanna olduğum için değil, ama bunun bir anlamı yoktu. Her ne kadar nedense "Bana göğüslerini göster!" diye bağıran adam. her yerde. Bu harika. Birinin "Üstünü çıkar!" diye bağırmadığı bir yerde stand-up yaptığımı hiç sanmıyorum. sahnede yürürken. Ben de "Aynı adam mısınız? özgün olduğunu düşünüyor musun? Göğüslerimi gerçekten çokça görmek istiyor musun?" Sonra eve onun için çok üzülerek giderdim. Kadınlara saldırıyordu ama muhtemelen gerçekten yalnızdı ve çıkmak için iyi bir kadın istiyordu ya da işi her neyse.

1 POUND = 0.45 KG: Onları yıkması gereken tam tersinin aksine, bir serseri için şefkatliydin.

AA: Evet, ama işe yaramadı. Ve sonra Groundlings'e [Los Angeles'taki ünlü komedi topluluğu, 2001-2009 yılları arasında] gittiğimde fark ettim ki, harika bir gösteri, kötü bir şey değildi, eğer seyirciler zor bir gün ya da berbat bir hafta geçirmişlerse, bir saat ve bir saat boyunca gülmelerine izin vermek kötü bir şey değildi. yarım. Bu konuda benim için iyi bir his var. Bu roket bilimi değil, ama dünyaya yaymak kötü bir şey değil. Ve bunu ciddiye alıyorum.

1 POUND = 0.45 KG: Bu en güçlü şey, kesinlikle haklısın. Bir hikaye fikri veya bir fikrin aşırı olmadığı için küçültülmesi çok düşüncesizce.

AA: Bence çok karanlık olmaya devam ediyoruz. Bir arkadaşım benden herkesin bahsettiği, gerçekten iyi olduğu ve kabus görmeyeceği 15 programdan oluşan bir liste yapmamı istedi. Ömrüm boyunca bunu çözemedim. "Aman tanrım, beş tane gelmiyor" dedim.

AA: Evet, bu bir seçim. Ve aynı zamanda kendini bütün gün beslediğin şey. İnsanlara ve davranışlarına takıntılıyım. Gidip insanları izlerdim. Garip bir şekilde. İnsanların tuhaflıklarını seviyorum. Bu arada, her zaman çok fazla korkunç şey yapıyorum, bu yüzden hiç de üstün olduğumu düşünmüyorum. [gülüyor]

1 POUND = 0.45 KG: Olduğun kadar tanındığın zaman, geri çekilmeyi istemek cezbedici olmalı. Bunu nasıl başarıyorsun?

AA: Sadece etrafta dolaşıp stres atabildiğim zamanları özlüyorum. "Hayır, sadece görünmemek için buradayım" dediğin yerde birisi seni izlediğinde bu biraz farklıdır.

1 POUND = 0.45 KG: Senin için ilk ne zaman başladı? nedime [2011'in kadın liderliğindeki hit komedisi] şişedeki bir cindi, değil mi?

AA: "Bunun işe yarayıp yaramayacağını bilmiyorum ama parçası olduğum en komik şey gibi görünüyor" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Kocam [aktör ve yapımcı Ben Falcone] ve ben [nedime yönetmen] Paul Feig'in açıldığı gece evi ve herkes bize evin iyi açılmayacağını söyleyip duruyordu. Sonra gelen sayıları izliyorduk ve atladık, arabaya bindik ve iki farklı sinema salonuna girip çıktık. İkisi de doluydu ve izleyiciler bundan zevk alıyordu. Bunun tamamen bir değişiklik olduğunu hissettim, belki duyarlılığımız işe yarıyor ve yalnız değiliz. Belki bir şeyler yazabilirim.

AA: Hala sadece ben. Geldiği kadar hızlı gidebilmesi açısından onu tamamen benimsedim. Bunu biliyorum ve bunun olduğunu gördüm. Her şeyde yüzde 500 çalıştığımı hissediyorum. Ben tam bir obsesifim. Her departmandayım. Peruklar, kostümler, makyaj ve yapım hakkında konuşmak istiyorum çünkü her parçasını seviyorum. Bütün bunlar biterse ve ben denemezsem, dünyanın en aptal aptalı olurum.

AA: İşi yapmak için fazla havalıysan, bu beni sinirlendiriyor. Aptalca bir şaka olsa bile, bir oyuncu olarak senin işin onu daha iyi hale getirmek. Yani [eğer yapmazsan], onu yazan kişiden daha çok emersin. 20 yılımı bir iş bulmak için harcadım, bu yüzden birisi gerçekten çaba göstermediğinde, bu beni deli ediyor. "Minnettar olmadığınızı ya da denemek zorunda olmadığınızı hissetmek size ne kadar kolay geldi?" Hiçbir şey denemeyen birinden daha gurursuz olamaz. Çaba eksikliği böyle bir aptallık, yapılacak bir şey. Birinin çabalayıp başarısız olmasını izlemeyi tercih ederim.

AA: Bir nevi kalbimi kırıyor. Her zaman bu karakterlerin çok gerçek ve kişisel hale geldiğini hissediyorum. Gerçekten koruyucu oluyorum. Yıllar önce ikisinden biri için bir basın toplantısındaydım. Sıcaklık veya tammy, ve çok büyük bir organizasyondan biri bana sorup durdu, "Neden her zaman bu kadar grotesk olma ihtiyacı hissediyorsun?" Odada belki 100 kişiyle yapılan büyük bir röportajdı ve o küçümseyiciydi. Dedim ki, "Ne hakkında konuşuyoruz? Anlamadığım için sorunuza cevap veremem." dedi. makyaj, saçın yapılmamış, insanlara bağırıyorsun." "Tamam, peki bunu hiç sordun mu? adam? Bir karakteri oynuyorum. Böyle gerçek kadınlar olduğunu düşünmüyorsan daha fazla dışarı çıkman gerek." "Ah, tamam, agresifim, ne istersen onu söyle. Soruları cevaplamak istemiyorsan panele gelmemelisin." "Gerçekten sorularınızı cevaplamak istiyorum. Bir kısmında makyaj yapmadığım için üzgünüm. Sana hoş görünmediğim için üzgünüm. Ama burada filmler hakkında yazman gerektiğini de düşünmüyorum."

AA: Ona gitmesini söylersem, mümkün olan her seviyede kazanacağını düşündüm. için yaptığım başka bir röportajı hatırlıyorum. nedime daha sonra otobüste başka biriyle yaptığı konuşma yüzünden işini kaybeden biriyle. İsim vermeyeceğim ama bir düşünün. Sürekli, "Bu işte gerçekten muazzam büyüklükte çalışıyor olmanıza şaşırdınız mı?" diye sormaya devam etti.

AA: "Oh, muazzam bedenin, gerçekten çalışabilir misin?" dedi. Sadece tüm kanımın çekildiğini hatırlıyorum. "Muazzam boyumla, seninle çok çabuk başa çıkabilirim" diye düşündüm. Üzerinde iki kamera vardı ve biri benim üzerimdeydi. ve o soruya üç ya da dört kez geri döndü ve ben sadece senaryodan ya da Paul Feig'in ne kadar eğlenceli olduğundan bahsetmeye devam ettim. NS. "O deli" dercesine etrafa bakıyordu. Biz ayrıldığımızda yapımcıları dehşete kapıldı ve “Onun dediğini asla oynamayacağız. Çok üzgünüm." Ama bu her zaman olur, öyle ki büyüleyicidir çünkü bunu erkeklere yapmazlar. Aptallık etmek ya da onu dışlamak için değil ama John Goodman daha kiloluyken, çevresi hakkında hiç konuşan oldu mu?

AA: İki kızı [Vivian, 11 ve Georgette, 8] olması, bence dünyada [kadınlar için] sadece görünüşle ilgili değil, aynı zamanda "Hoş biri misin? Sorun çıkarmıyor musun?" Baş belası ve kavgacı birinin etrafında olmak istemiyorum ama aynı zamanda her zaman Stepford Wife-y olmak zorunda olduğunu ve fikirlerin olamayacağını da düşünmüyorum.

1 POUND = 0.45 KG: Elde ettiğiniz başarıyla kadınları veya genel olarak insanların kariyerlerini nasıl etkilediniz?

AA: Bence bir kez yapımcı olunca o şapkayı çıkaramazsın. Ama her ne ise, onu yaşamak istediğinizi dünyaya göstermek istiyorsunuz. Tamamen beyaz bir dünya olamaz. Yaşadığımız dünya bu değil. Gerçekçi değil. Reklamcılıkta çalışan adamla kadının evde martini yapması da aynı şey. O kişiyi tanımıyorum ama onunla tanışmak isterim. [gülüyor] Eve o bayana gelmeyi çok isterim. Ben'in de yapacağını düşünüyorum.

AA: bunu sevdim Jennifer aniston, o küçük külçe. Bu, ayak tabanlarına kadar bir insan. Sadece sağlam, iyi. Bence Nicole Kidman akıllı, saçma sapan bir köpek yavrusu. Kelimeleri küçümsemeyecek, oyun oynamaya çalışmayacak. Çok iyi bir seçicisi var. Gerçekten ilginç olan şeyleri seçer ve bunların nasıl görüleceğiyle ilgilenmez. Amy Adams aynı. Üretmeye başlamasını seviyorum. Amy Adams'ın başkanlığa aday olmasını istiyorum. Bence dünya genel olarak daha iyi olurdu. Ben isterim Viola Davis beni her sabah uyandırıp, "İşte günün düşüncen" gibi olmak için, ben de onu tam anlamıyla yazardım. Ben tanıyorum Octavia Spencer 20 yıldır ve o her zaman olduğu gibi aynı kişi. İle aynı Allison Janney. Değişmediler. İşlerine veya kariyerlerine uyum sağlayamıyorlar. Tam olarak oldukları gibiler, özür dilemeden.

AA: Çok. İşimi seviyorum ve her seferinde daha iyisini yapmak istiyorum. Kendimle çok çelişiyorum. Filmi bitirene kadar yeniden yazıp yeniden yazıyoruz ve hala "Üç satır daha alabilir miyim?" Kazanmak istediğim için değil, yaptığımız işi sevdiğim için. Her zaman bir köpekbalığı olduğum konusunda şaka yaparız. Ben oturmayı sever ama ben daha iyiyim. Yapmak istiyorum. Ben yapmak istiyorum.

AA: Bayıldım. Bunun için endişelenmiyorum. Ablam Margie'yi, annemle babamı [ödünç para isteyerek] arayarak uzun yıllar geçirdim. Birden fazla işim vardı, ama bok oluyor. Son derece bariz olanı ifade etmek gerekirse, geçimlik bir ücret almadığınız zaman onu bir arada tutmak zordu. Şimdi bu şeyler için endişelenmeme gerek olmadığı için mutluyum. Rüyada değilim ama telefon faturam ya da sigortam için endişe etmemeyi seviyorum. Düzenli bir yaşam sürdüğümüz için mutluyum. Tüm parayı, tüm hesapları, ödenecek her şeyi saklardım. Şimdi sadece "La, la, la" gibiyim. Sadece çocuklarıma bakmak istiyorum.

AA: 20 yıldır beraberiz ve sanırım 13 yıldır evliyiz. Gerçekten Groundlings'de tanıştık. Ama 10 yıl önce Southern Illinois Üniversitesi'nde bir partide tanışmıştık. Ben üniversitedeydim ve o lisedeydi. Üç yaş daha genç. O günlerde çok punk rock'tım. Robert Smith ve Siouxsie Sioux'nun bir bebeği olmuş gibiydi. İnsanlar bana Küp Şeker derdi ve mavi-siyah saçlarım vardı. Çok avangard tiyatro kıyafetleri giydim.

AA: Her zaman "Bunlar çöp torbaları ama ben onları pantolon yaptım" dediğim bir şeydi. Her neyse, Groundlings'de buluştuğumuzda, odanın içinde dolaştık ve insanlar nereye gittiklerini söylediler. okul. Dedim ki, "Sırayla, SIU'ya gittim. Güney Illinois Üniversitesi. Kimse duymadı. Carbondale'de, Ill. Gerçekten bitirmedi. New York'a gittim." Ona yaklaştım ve "Ben Carbondale'denim" dedi.

AA: Ben gerçekten her şeyi farklı görüyor ve "Düşündüğüm şeyi yapacağım ve işe yaramazsa sorun yok" gibi. O çok disiplinli. Yani, bir kitap yazdı [Baba Olmak Gariptir: Benim Ailemden Sizin Ailenize Babalık Dersleri, 2017], ama yazdığını bile bilmiyordum.

AA: Onun için gösteriş yoktur. Ailesiyle ilgili hikayeleri unutmaya başlamak istemiyordu. Ve bu çok güzel. Babasını ne kadar sevdiği ve baba olmayı ne kadar sevdiği ile ilgili. Okurken ağladım ve güldüm, "Seni orospu çocuğu. Sessizce bir kitap mı yazdın?" Bir kitap yazıyor olsaydım, "Dostum, üzgünüm, gelemem. şu an telefon, kitap yazıyorum... Bir türlü yataktan kalkamıyorum çünkü kitap yazıyorum." Ve hiç bahsetmedi. o. O benden çok daha iyi bir insan. İnsanlar "Gerçek ilişkiler çok zor" dediğinde, "Hayır" diyorum.

AA: Şimdi dört film çektik ve ilk sorular her zaman, "Eşinizle çalışmak ne kadar korkunçtu?" "Ne kadar kavga ediyorsun?" "Gerçekten kim sorumlu?" ne zaman yaptık Patron, "Gerçekten patron kim?" idi. Biz de "Eğlenceli. Bunu yaparken tanıştık. Şanslı bir sopayla vurulduğumuzu biliyoruz." Onlar, "Hadi ama, ne kadar zor?" Gibiydiler. hayatımda vardı." Ve insanlar agresifleşip sonunda "Biliyor musun, soruyu cevaplamak istemiyorsan, tamam" gibi şeyler söylerlerdi.

1 POUND = 0.45 KG: Bu çok saçma. "Hayatım düzenli ve ailemi seviyorum ve sadece iyi işler yapmak istiyorum. Bu sana sıkıcı mı geliyor?" Kızların nasıl?

AA: Çok tatlılar, iyiler ve tuhaflar. [Ailemize] çok özen gösteriyoruz. Kulüplere falan gitmiyoruz ya da lüks restoranlara gitmiyoruz. Her gece 8.30'da yatarım. 4'te ayaktayım. yaşlı bir adam gibiyim. [Kızlarım] bir L.A. sahnesinin parçası değiller ve L.A.'ye karşı nefret duymadan L.A.'i sevdiğimi söylüyorum, ama onlar saat 8'de yataktalar. Küçük bir okula gidiyorlar. Onları bırakıyoruz. Onları topluyoruz. [San Fernando] Vadisini çok küçük bir kasaba haline getirdik. Aynı dört yere gidiyoruz.

AA: Bana göre badass, bir durumda yapılması gerekeni yapmak demektir çünkü gereken budur ve belki de bunu yapacak kişi sizsinizdir ve eğer değilse, yapması gereken kişiye nasıl ulaşırsınız? Ve sevilmeye ya da çok sevilmeye ihtiyacın olduğunu düşünmene gerek yok. Sevilebilirdim ve [şimdi] bu gerçekten umurumda değil.

AA: Bu büyük bir şey. 48 yaşıma geldiğimde oldu. Benden hoşlanıyorsan neden umurumda? Eğer durum buysa, muhtemelen birbirimizden hoşlanmamalıyız.

Bunun gibi daha fazla haber için Şubat sayısını alın. Modaya uygun, gazete bayilerinde, Amazon'da ve dijital indirme Ocak 18.