Doğum Sonrası Depresyon Hapı Amerika'nın Anne Sağlığı Krizini Çözmeyecek

Geçen hafta Gıda ve İlaç İdaresi doğum sonrası depresyonu tedavi eden ilk hap olan zuranolone'u onayladı. Bunun ülke genelinde kadınlar ve doğum yapan insanlar için sahip olabileceği potansiyeli ve kurtaracağı hayatları alkışlıyorum. Ancak Amerikan anneliğini en başta bu kadar zor ve tehlikeli yapan koşulları iyileştirmeyecek. Ve aynı "hızlı takip" ve yatırımın, annelerin zihinsel ve fiziksel sağlığını kurtaracak diğer sağduyulu müdahalelere yapılmasını diliyorum.

Depresyonun çok gerçek, klinik bir durum olduğuna inanıyorum. Doğumdan sonra bir kadının vücudundaki hormonların düşmesinin katkıda bulunabileceğine inanıyorum. İnanmadığım şey, ülkemizin suç ortaklığını kabul ettiği. Bir bozukluğu teşhis etmek ve bir hap yazmak, hastalık hakkında eleştirel düşünmekten ne kadar kolay? yeni annelere ve ailelere nasıl davrandığımızı ve ardından bunları ele almak için gerçek kültürel ve politika değişiklikleri geliştirdiğimizi O.

Yıllar önce doğum yaptığımdan beri, insanlar bana doğum sonrası depresyon geçirdiğimi düşünüp düşünmediğimi sordular. belki, tabii ki, Sık sık cevap veririm. Ama sen yapmaz mıydın?

Bebeğim uyumuyordu, vücudum iyileşmemişti ama ben işimin başına dönmüştüm. Her sabah göğüs pompası parçaları, acı ve suçluluk duygusuyla oradan ayrıldım. Beni sık sık yere sallayan tekrarlayan mastitis enfeksiyonlarına katlandım. Kilo vermeyi durduramadım. İşkence olarak tanımlanan noktaya kadar uykusuz kaldım. Kimliğim benden alınmış gibi hissettim. İş yerinde her gün değerimin düştüğünü hissettim. Kendimi izole edilmiş, terk edilmiş ve kapana kısılmış hissettim. Çocuk bakımını nasıl karşılayacağımı bilmiyordum. Vücuduma nasıl bakacağımı bilmiyordum. İnternette tavşan deliklerine inmek ya da tıp uzmanlarının asla yapmadığı iyileşmemle ilgili soruları sessizce arkadaşlarımdan yanıtlamalarını istemek zorunda kaldım. Bu ülkede giderek daha fazla görünmez hissettim. Ve yine de şanslıydım - aşırı derecede yüksek faturaları karşılayacak sigortam vardı, iyileşmek ve oğlumla bağ kurmak için biraz ücretli iznim vardı, işe geri dönmem gerektiğinde ona bakacak ailem vardı.

Peki ya dörtte bir Amerika Birleşik Devletleri'nde doğum yaptıktan sonra iki hafta içinde işe geri dönen kadınlar? bu dörtte üç işlerinden herhangi bir ücretli aile izni olmadan? Hala kanaması olan, sezaryen sonrası ağırlık kaldırmaması söylenen, yasal olarak henüz çocuk bakımevlerine bebeklerini gönderemeyen kadınlar? Ortalama 10.000 $'lık (bazı yerlerde çok daha fazla) çocuk bakımı masrafını karşılamaya çalışan en düşük ücretli işçiler? Doğumda önlenebilir fiziksel yaralanma ve doğumdan sonraki günlerde giderek artan bir şekilde ölümle karşılaşan kadınlar, özellikle Siyahi kadınlar ne olacak? Doğum sonrası kadınlar, ilaç tedavisi de dahil olmak üzere bir dizi desteğe erişebilmelidir. Ancak Amerika'daki doğum sonrası deneyimi benzersiz bir şekilde zararlıdır; bir haptan fazlasını gerektirecektir.

Dünyanın geri kalanının çoğu işleri farklı şekilde yapıyor. Çin, yeni anneler için bir dinlenme dönemi olan "zuo yuezi" veya "ayın oturması"nı uyguluyor. Danimarka evde ebe hizmetleri sunmaktadır. Bulgaristan 410 gün doğum izni sunuyor. Fransa ücretsiz pelvik taban tedavisi sunuyor. Ücretli izin ve çocuk bakımı programları, anneliğin damgalanmadığı diğer ülkelerde hafife alınıyor. Amerika neredeyse tüm önlemlerde geride kalıyor.

biz biriyiz sadece ülkeler insanlarına herhangi bir şekilde ücretli izin garantisi vermeyen bir dünyada — bir politika kanıtlanmış Annelerde doğum sonrası depresyonu azaltmak için. Çalışmalar En cömert ücretli ebeveyn izni politikalarından bazılarına sahip İskandinav ülkelerinde, doğumdan sonra babalar yanındayken annelerin kaygı giderici ilaçlara ihtiyaç duyma ihtimalinin daha düşük olduğu görülmüştür.

Fazlası var. Ülke olarak yatırım yapıyoruz. az çocuk bakımında çoğu OECD ülkesinden daha fazla. Sadece yüzde 6 "Anne ve çocuk sağlığı" için blok hibelerin yüzde 100'ü aslında annelerin bakımına gidiyor. Zengin ülkeler arasında en yüksek anne ölüm oranına sahibiz. ikiye katlandı son 20 yılda

Gerçek şu ki, bu ülkede anneliğe ve aile değerlerine sözde çok önem veriyoruz ama annelerin canına veya emeğine değer vermiyoruz. Çok kazançlı ilaçların ötesinde anne sağlığı ve zindeliğine güçlü ve kapsamlı yatırımlar yapacağımız günü sabırsızlıkla bekliyorum. Anneleri ve tüm aileleri desteklemek için federal ücretli izin ve bakım politikalarında "hızlı yol" aksiyonu alacağımızı umuyorum, günü dört gözle bekliyorum. Bu yatırımlar, anneler ve hepimiz için sistemik değişim ve kalıcı getiriler sağlayacaktır.