Είμαι ένθερμος θαυμαστής της μουσικής και του στυλ της Patti Smith από το 1975 όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ της "Horses". Καταβρόχθισα τα πρώτα της απομνημονεύματα, "Just Kids" για τα νιάτα της στη Νέα Υόρκη με τον Robert Mapplethorpe πριν από μερικά χρόνια, και μόλις παρήγγειλα το τελευταίο της, "Μ τρένο», σε σκληρό εξώφυλλο, που δεν το κάνω σχεδόν ποτέ, στις μέρες μας. Η γραφή της είναι κάτι που πρέπει να απολαύσεις.
Το ανδρόγυνο βλέμμα της Patti σε αυτή τη φωτογραφία είναι σύμφωνο με το τρέχον κέφι. Μοντέλα όπως ο Τζέιμι Μπόχερτ και η Έντι Κάμπελ έχουν διοχετεύσει την δροσερή, αδιέξοδη ατμόσφαιρα του μαγαζιού της και αυτό ακόμη φαίνεται νευρικός 40 χρόνια μετά!
Αυτό το στρατιωτικό πουκάμισο, δεμένο για να αποκαλύψει τη μέση, και το τζιν σακάκι, γύρω από τη μέση, θα μπορούσαν να κατέβουν στην πασαρέλα στην πρόσφατη έκθεση του Versace για την Άνοιξη του 2016.
Είχα το προνόμιο να διασταυρώσω τα μονοπάτια με τον Smith σε μια εκδήλωση της βιομηχανίας μόδας πριν από λίγο καιρό. Ήταν με την κόρη της, η οποία φαινόταν να είναι περίπου στην ίδια ηλικία με τη δική μου. Δίστασα πριν συστηθώ και ρωτήσω αν μπορούσα να τους τραβήξω τη φωτογραφία. Αναρωτήθηκα αν θα την ενοχλούσε ή θα πίστευε ότι ήμουν γελοίος. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευγενική και —μαντέψτε τι;—το αντίθετο από το δροσερό...ζεστό.