Hoe u een gezinsvakantie minder stressvol kunt maken?

Ik zat in een stoel aan het gangpad, bijna thuis op een nachtvlucht naar New York, toen we begonnen te trillen. Toen werd het geratel meer een swoopy bounce. EEN stewardess, die snel naar haar stoel aan de voorkant van het vliegtuig was gelopen, knielde naast me neer en zette zich schrap tussen mijn armleuning en die aan de andere kant van het gangpad. Het leek alsof ze had kunnen bidden. Ik heb sindsdien geleerd dat dit geen protocol is. Aan mijn andere kant, mijn bijna vierjarige dochter. "Het voelt alsof we naar beneden gaan en niet naar boven!" schreeuwde ze, met een dwaze stem die ze misschien zou gebruiken om erop te wijzen dat haar schoenen aan de verkeerde voeten zitten. Ik moest lachen. Zowel omdat ik haar nodig had om te weten dat alles in orde was, en omdat het voor mij hilarisch was hoe niet-fijn het leek.

We waren op de terugweg van de Bahama's, waar ik was uitgenodigd om een ​​familievakantie te beleven in SLS Baha Mar - een resort met een reputatie als een soort vrijgezellenbestemming, maar dat is ook uitgedost met voorzieningen voor kinderen en de ouders die met hen reizen. Drie dagen en twee nachten lang nam ik ons ​​mee naar een geheel nieuwe omgeving en probeerde een vraag te beantwoorden die ik in mijn hoofd sinds mijn eerste strand-met-een-baby-ervaring drie jaar eerder: is het zelfs mogelijk om te ontspannen op vakantie met kinderen?

Een paar weken nadat het vliegtuig was geland (veilig, moet ik toevoegen), stelde ik die vraag aan psycholoog en auteur van: De A tot Z-gids voor het opvoeden van gelukkige, zelfverzekerde kinderen (en In stijl bijdrager) Dr. Jenn Mann, die nadrukkelijk en lachend antwoordde. "Nee!" Er volgden nog een paar lachjes.

“Ga je lekker ontspannen op reis met je kinderen? Nee, absoluut niet. Zeker als je alleen reist. Kun je een geweldige familie-ervaring beleven als je met het kind reist? Ja. Kun je ze blootstellen aan nieuwe en prachtige dingen? Ja. Het zal een band vormen, het zal spannend zijn om met je kind nieuwe bezienswaardigheden en geluiden en smaken en geuren te zien - maar het zal niet ontspannend zijn.”

Op de Bahama's is het hoog in de jaren 80 en elke dag zonnig, de lucht en de zee in constante concurrentie om wie het helderste blauw kan zijn. Hoewel meer dan 700 eilanden het gemenebest vormen (inclusief privé-eilanden die eigendom zijn van beroemdheden en degene waar Fyre Fest niet plaatsvond), belangrijkste toeristische bestemming is Nassau, de hoofdstad, 21 mijl end-to-end en een rechte schot van de beheersbaar grote luchthaven naar het resort van uw kiezen. Baha Mar is een groepering van drie: a Rozenhout eigendom voor ultieme luxe, een SLS (die genoeg luxe was voor het kind en mij), en een Grand Hyatt om het meer betaalbare einde af te ronden (nu op Hotels.com beginnen kamers bij $ 220 per nacht). Gemerkte rubberen armbanden bepalen het toegangsniveau van de gasten tot de zwembaden en bijna 40 restaurants in alle drie.

SLS Baha Mar begroet eerst je neus met een kenmerkende geur, en dan de aanblik van een grote lobby die opent naar een bar waar overdag koffie en te allen tijde drankjes worden geserveerd; decoratieve marmeren tafels vol met orchideeën in glazen vazen ​​die een mijl hoog aanvoelen. "Het is MOOI", schreeuwde mijn kind door het anders zo serene tafereel. Op zo'n plek zijn met haar voelde onlogisch en dan super stressvol. Oh god, wat als ze iets aanraakt.

Het pand beschikt over zes restaurants, variërend van een Katsuya tot een Umami Burger-foodtruck, een casino (ik hoorde een gast zeggen dat hij Matt zag Damon daar), een bar op het dak, een natuurreservaat en de Explorers Club, de kinderopvang-ontmoet-kampomgeving van het resort waar kinderen kunnen worden afgezet. Die dag bezochten ze Flamingo Cay, waar het hele jaar door tientallen vogels leven, beheerd door, ik maak geen grapje, een Chief Flamingo Officer.

We checkten in onze kamer, een suite-achtige suite compleet met een volledige keuken en wasmachine-droger, en twee balkons met uitzicht op het zwembad en de oceaan. De slaapkamer met een kingsize bed sloot af van een woonkamer met een optionele uittrekbare (plus een tweede badkamer) - en belooft de mogelijkheid om te slapen, of op zijn minst rond te hangen, gescheiden van je kind. Ik liet haar beslissen hoe we de twee uur voor het avondeten vulden, terwijl ik me probeerde niet voor te stellen hoeveel manieren we de geheel witte ruimte konden verknoeien.

Op haar bevel trokken we zwemkleding aan, gingen zonneschermen en gingen rechtstreeks naar het zwembad dat het dichtst bij de ingang van het hotel was. Terwijl we in het rond spetterden, zag ik een groep vrouwen waarvan ik dacht dat ze onze groep zouden kunnen zijn, die er erg heet en bezweet uitzagen, midden in een tour. Het was de eerste en niet enige keer op deze reis dat ik mezelf afvroeg, Gladiator-stijl, Ben je niet ontspannen?!

In vergelijking met in de metro zitten, me haasten om van of naar de kinderopvang of het werk te gaan, ja, natuurlijk was ik dat. In vergelijking met mijn huwelijksreis, pre-kid, in Tulum, waar mijn man en ik vanuit een bed op het strand toekeken hoe een visser een inktvis uithaalde van de oceaan en liep ermee naar het restaurant van ons hotel (op dat moment bestelden we calamares naar dat bed) - nou ja, vakantie verandert als je kinderen hebt. Maar er is één ding dat hetzelfde blijft.

"We kunnen niet gewoon los en gemakkelijk zijn en gewoon om 8 uur gaan eten, want dan zullen ze gek worden", schrijft Emily L. Foley vertelt me ​​terwijl ze op vakantie is met haar kinderen van 8 en 3. Haar oplossing is een goed georkestreerd schema dat leuk en spontaan aanvoelt voor de kinderen, maar dat is het resultaat van haar hyperfocus op het voorkomen van hangry-meltdowns. “Ik probeer voor hen de illusie te creëren dat het totale ontspanning is, maar ik ben nog steeds bezig met een soort schema. Omdat er niets ontspannends aan is mij over die ene zijn met de schreeuwende peuter bij het zwembad, of met de boze kinderen in het restaurant, omdat ze honger hebben en moe zijn.” Haar strategie? "Ik koop letterlijk slechts een obsceen aantal snacks."

Van het pakken van een of twee extra tassen Cheez-Its van de Jet Blue-steward tot het laten genieten van mijn dochter van de turndownservicekoekjes in onze kamer, ik merkte dat deze strategie werkte. Er zijn maar weinig problemen op vakantie die niet worden veroorzaakt door een gebrek aan snacks en snel worden verzacht door hun aanwezigheid. Foley zegt ook dat ze tijdens haar vakantie traktaties in voorraad heeft die haar kinderen normaal niet hebben - een speciaal soort... gummies, bijvoorbeeld - en voor hun jaarlijkse verblijf van een week op 4 juli in Rosemary Beach, Florida, koopt ze een metriek ton. De kinderen overtuigen om het strand te verlaten en zich af te drogen voor het avondeten? Gummies. Restaurantservice voelt u zich een beetje traag? Bedek ze met gummies. Dat is het, dat is de tip. Snacks.

Dr. Jenn is ook in het idee van alleen op vakantie. "De nieuwigheidsfactor is erg belangrijk bij kinderen", zegt ze. “Het eerste dat ik altijd aanraad als je met kinderen reist, is om nieuw speelgoed mee te nemen. Je brengt een aantal van de oude normen mee waarvan je weet dat ze ze leuk vinden, maar je moet dingen brengen die nieuw voor hen zijn, omdat dat hun interesse langer vasthoudt.” Ik vond dit waar in dat ik oude favorieten voor mijn dochter meebracht, maar nadat ze een papieren eenhoornmasker had geschilderd in de Explorers Club, werd dat haar kostbare bezit dat ze droeg bij het ontbijt van $ 45 per hoofd buffet.

Ik kan je niet vertellen of ik dit voornamelijk deed voor het welzijn van mijn dochter of voor mezelf, maar toen we op de eerste dag van onze reis het vliegveld naderden, begon ik haar te vertellen wat er zou komen. Wanneer je op een luchthaven aankomt, is het als een grote, open ruimte, en je moet de juiste balie vinden om naar toe te gaan of de machine te gebruiken om je ticket voor de vlucht te krijgen. Dan moet je in een lange rij wachten - en soms je schoenen uittrekken! - en loop door een kleine tunnel waar bewakers in je tas gluren, om ervoor te zorgen dat iedereen veilig is en zich aan de regels houdt. Zo verder, enzovoort. Soms doe ik dit ook in het gewone leven, om aan te geven waar de badkamers van restaurants zijn, "voor het geval je je afvroeg, ze hebben er wel een.” Later bevestigde Dr. Jenn dat het vertellen van plannen en het vergemakkelijken van overgangen beide nuttig zijn voor kinderen op de weg.

“Kinderen reageren goed op structuur. Als kinderen weten wat ze kunnen verwachten en wat er gaat komen, hebben ze de neiging om te gedijen. Op vakantie kun je het schema wat losser maken, maar kinderen helpen met die overgangen is de sleutel, en er zijn er veel op vakantie, "zegt ze. Ze raadt met name aan om af te tellen wanneer je een activiteit moet voltooien (bijvoorbeeld "we verlaten het zwembad over vijf minuten"). Trouwens, door de tijd, de plannen, waar we waren en waar we naartoe gingen zo goed in de gaten te houden, voelde alles voor mij ook een beetje gemakkelijk aan.

GERELATEERD: Je zou twee weken van tevoren moeten inpakken voor elke reis

"Wat u moet doen, is systemen opzetten om uw angst te verminderen", zegt Dr. Jenn. "Stel een schema op zodat je weet wat er elke dag gebeurt. Zorg voor een EHBO-doos. Heb back-up liefjes. Heb je nieuw speelgoed. Allemaal dingen die je in staat stellen om goed op te voeden en het gevoel te hebben dat je gedekt bent.”

Pak zo in dat je het gevoel hebt dat je op alles voorbereid bent. Je zult nog steeds met de stoten moeten rollen, maar het heeft geen zin om te wachten op een klap. Als je snacks hebt, hoe erg kan het dan zijn?

Op de laatste avond van de reis naar de Bahama's gingen de kinderen 's avonds naar de Explorers Club om een film kijken en rondhangen, en de volwassenen werden getrakteerd op zonsondergangdrankjes en daarna een biefstuk? diner. Mijn dochter was niet helemaal psychisch.

Natuurlijk is de voorziening precies de mogelijkheid om uw kinderen achter te laten bij iemand wiens taak het is om voor hen te zorgen. Je zou zelfs kunnen aannemen dat de service die door een hotel wordt aangeboden, betekent dat het bedrijf vol zit verantwoordelijkheid voor het welzijn van uw kind onder hun hoede, maar de verklaring van afstand die ik moest ondertekenen zei het een andere manier. Punt is: profiteren van deze clubs of sitters vereist dat jullie allebei een beetje moedig en comfortabel zijn om los te laten.

Er waren geen botten over het feit dat de nacht apart een grote vraag was voor mijn dochter. In ruil daarvoor liet ik haar kiezen hoe we de middag ervoor doorbrachten. We gingen van een ondiep zwembad waar je in een stoel midden in het water kon loungen (tenzij je speelt met een kind, natuurlijk), tot een met een grot achter een waterval en een aquarium vol met haaien en schildpadden. Daarna werd ze afgeveegd. Ik had geen snacks meer. Ik maakte de grote fout om iets volwassens bij de roomservice te bestellen voor haar avondeten, en ze at nauwelijks. Toen sleurde ik haar, moe en hongerig, naar de deur - waar de volwassenen welkom waren, de kinderen blij waren haar te zien, en ze deed de pruillip op om alle pruilmondjes te beëindigen - en ik moest gaan.

GERELATEERD: 8 Supermodellen delen hun favoriete vakantiebestemmingen aller tijden

Merici Vinton, oprichter van Ada's List, a netwerk voor vrouwen in de techniek, woont in Londen, waar ze 25 vakantiedagen per jaar heeft en reisoppassers gebruikt kavel. Ze vindt het leuk dat een kind niet naar bed gaat als ze op vakantie is, en de resortclubs laten haar 1- en 4-jarige kinderen anderen ontmoeten om mee te spelen. (Mijn enige kind genoot ook van dit voordeel.) Voor het eerst raadt ze aan recensies te lezen en van tevoren kinderopvang te boeken om er zeker van te zijn dat het proces van begin tot eind transparant en comfortabel is. (Sommige die mij zijn aanbevolen: Rozenhout Mayakoba in Mexico; Atlantis, een andere locatie in de Bahama's; Club Med in Florida; en Nannies van de vallei voor kinderopvang op afroep in elk hotel of huis rond de Napa Valley.) Probeer ook een kort uitje voor uw eerste keer. “Natuurlijk zullen je kinderen er niet super blij mee zijn - ze vinden het heerlijk om tijd met hun ouders door te brengen! - maar na verloop van tijd wordt het voor jullie gemakkelijker om te vertrekken, en voor hen om plezier te hebben, en ik denk dat jullie allemaal samen veerkrachtiger worden, "zegt ze.

Het is niet voor iedereen. "Ik kan het moederschap gewoon niet uitschakelen", vertelt Foley, terwijl ze beschrijft waarom ze zelf nooit zo'n dienst heeft gebruikt. "Ik zou me erg zorgen maken - ook al zouden ze GOED zijn, ik wil dat mijn kinderen beter dan in orde zijn." En zo verliep onze avond. Heb ik wat gedronken bij Skybar terwijl de zon onderging op Nassau? Ja. Het kwam met kruiden en fruit die rondzweven in een Franse pers, en het was even verfrissend als gimmicky. Heb ik een enorm toegeeflijk steakdiner gehad bij Carna door Dario Cecchini - de? legendarische slager enige buitenpost buiten Italië - met attente service en een leuk gesprek? Zeker deed. Was ik ontspannen? Niet bijzonder, nee.

Tegen de tijd dat het dessert rondrolde, weigerden alle moeders. We zeiden allemaal dat we vol zaten van de maaltijd, en hoe dan ook al die turndown-traktaties in de kamer. Ik vermoedde dat ik niet de enige was die stiekem graag terug wilde naar mijn kind.

Ik ben niet zenuwachtig voor reizen in het algemeen, maar ik denk dat mensen die zich vooral zorgen maken over wat ze niet weten: de onwaarschijnlijke catastrofes die wachten in het verre hiernamaals. Wat ik het moeilijkste vond aan reizen met kinderen, zijn gewoon de gewone dingen die moeilijk zijn aan het hebben van kinderen. Je schema is niet helemaal van jezelf. Jij bent bezorgd. Als je kind moeite heeft met slapen en raar wordt van schoenen, zullen ze slecht slapen op vakantie en zeuren over hun schoenen (eerlijk gezegd gewoon de schoenen inpakken waar ze van houden. Het is goed). Je kinderen zijn je kinderen, waar je ze ook mee naartoe neemt.

De mijne heeft een rol-met-de-stoten, behalve-niet-altijd-met-vreemden houding; Ik heb altijd gedacht dat ik het gemakkelijk met haar kon vinden, en deze reis was niet anders. We sprongen op een groot bed en lachten om het wakker worden met elkaars ellebogen in ons gezicht; we plunderden het buffet voor al het fruit en spek, ons gedeelde onzinnige ontbijt naar keuze, en speelden haai met de andere moeders en kinderen in de oceaan. Een maand na de reis vroeg mijn dochter of we voor haar volgende verjaardag een feestje konden overslaan en het hele gezin naar Baha Mar konden brengen. (Ze heeft de kosten van haar speeltuinfeesten drastisch overschat, maar de gedachte telt.) Het was heel leuk, als een nieuw soort plezier voor mij - en een nieuw soort ontspanning. Zelfs als ik nooit een boek heb opgepakt of een dutje heb gedaan op het strand.

Wat betreft de vlucht naar huis. Het was bijna vijf uur vertraagd en mijn dochter bracht de dag vrolijk door met hier en daar ronddwalen op het vliegveld, alsof constant bewegende poorten nog maar een activiteit op onze reisroute waren. Daarna, en nadat we aan boord waren gegaan, en nadat ze had gezegd dat het vliegtuig voelde alsof het "naar beneden ging" vanwege al het schudden, voegde ze eraan toe: "Dit voelt eigenlijk best wel goed.” Drie minuten later, toen alle anderen hun knokkels op de armleuningen losmaakten, viel ze in slaap. En ik las mijn boek.