De 7 grootste modetrends van het decennium

Klimaatverandering. De Vrouwenmars. Yeezus. Hashtags. De jaren 2010 waren vol angst en ontreddering, verheerlijkt of bekritiseerd in miljarden geplaatste foto's. Het decennium dat de manier waarop we Amerika definiëren heeft veranderd, heeft ook de manier waarop we winkelen veranderd. In de wereld van #MeToo maakten stiletto's op de werkplek plaats voor sneakers. In de tijd van veranderende gendernormen, verspreidde zich een nieuwe roze tint van Glossier lippenbalsems naar cis-jongens als Drake, Jason Momoa, en Timothee Chalamet. En terwijl iedereen alles documenteerde, bepaalden stijltrends de modestammen sneller dan ooit tevoren. Er is misschien geen naam voor dit decennium (The Tens? De tieners? The Millies?) maar er is zeker een esthetiek... of liever, een heel lexicon van iconische en oh zo actuele looks.

Van de sportieve bodycon van Kardashian Nation tot de hippiecouture van Coachella, deze zeven trends zijn niet alleen gemakkelijk te herkennen, ze zijn inherent aan onze culturele bewegingen en onmogelijk te vergeten. Presentatie van onze zeven modebewegingen van 2010-2019. Hoeveel heb je er dit decennium gedragen?

Het is de Kim Kardashian onder de trends. Je kunt van athleisure houden, je kunt het haten, maar je kunt het niet negeren omdat het in feite de melkweg regeert. Dat is waar, of je nu een voetbalmoeder bent of een zakelijke haai, aangezien athleisure schoolpickups is binnengedrongen, hoekkantoren, en natuurlijk de landingsbanen, waardoor "casual sportswear" (dat is de term van de industrie) wordt een $ 44 miljard tijdverdrijf, volgens Forbes. Terwijl Juicy Couture en North Face al lang de basis waren voor rijke kinderen buiten dienst, drong de athleisure van dit decennium voorbij casual Fridays en in de mode-mainstream. Het begon met de twee pijlers van de Lulu Lemon yogabroek en Adidas Stan Smith sneakers. Beiden pochten de strakke lijnen en premium prijzen van "bereikbare luxe" die de wereld toestemming gaven - zelfs aanmoediging - om ze buiten de sportschool te dragen.

In Los Angeles begon Gwyneth Paltrow's GOOP athleisure verkopen in 2012, terwijl Kate Hudson omarmde leggings om in 2013 een fitnessimperium op te bouwen. Wanneer Het sociale netwerk werd in 2011 een Oscar-machine, het maakte van Mark Zuckerberg en zijn avatar op het scherm Jesse Eisenberg de jonge miljardairs die synoniem stonden voor fleecevesten en plastic doucheglijbanen. Tegen 2016, Rihanna's eerste Fenty-show voor Puma combineerde een Parijs paleis met satijnen sneakers. En op Instagram-accounts wereldwijd veranderde streetwear in iconografie: toen Kanye hoodies droeg om zijn gezicht te beschermen tegen paparazzi, overstegen ze van aardse sweatshirts naar heilige Vetements gewaden. Net als Jezus (en Yeezus), is athleisure tegelijkertijd aardgebonden en bovennatuurlijk - het is man en superman, vrouw en godin, vervaagd weefsel en devotionele relikwie. Het is, zoals, #alles.

"We bevinden ons in een moment van ambivalente meisjesachtigheid", schreef Véronique Hyland op The Cut in 2016, het bedenken van de term Millennial roze om het leven in de tijd van Hillary Clinton te beschrijven: mondig maar nog steeds geklemd lipgloss; aangemoedigd, maar noemde vrouwen nog steeds "Girlboss" in plaats van alleen CEO. Hot merken zoals Glossier (b. 2010) en Acne Studios sprongen in de schaduw; hete mannen zoals Jason Momoa en Harry Styles deed het ook. Op de landingsbanen, Gucci's Alessandro Michele nam de touwtjes in handen in 2015 en gebruikte de kleur prompt als een genderfluïde jetpack, die zijn luxe androgynie voortstuwde met stoffige roze pakken en schoenen. En dankzij de aandrang van internet om van het dagelijkse leven een constant Think Piece te maken, was Millennial Pink niet alleen een kleurentrend, het was een theorie over hoe de moderne angst voor identiteit en verandering zich manifesteerde in hoodies en handtassen (en meerdereheet kunst shows). In een decennium waarin vrouwen alles konden zijn behalve een eerlijk gekozen opperbevelhebber, was Millennial Pink een strijdkreet voor zachte macht - en een herinnering dat vooringenomenheid nog steeds onze idealen kleurt.

GERELATEERD: 10 keer Jason Momoa droeg de hel uit de kleur roze

"Ben jij perfect?!” piept Beanie Feldstein in 2018 Slim boek.

"Ben jij een droom?!” schreeuwt haar tegenspeler Kaitlyn Dever.

Ze dragen bijpassende overalls, het industriële uniform van Rosie the Riveter. Maar de Gen Z-sterren zijn een nieuw type capabele heldin: hun lopende band is een eindeloze reeks testvoorbereidingen en college-essays; hun vijanden zijn klimaatverandering en wapengeweld. Wat betreft hun favoriete outfit, de jumpsuit is een constante bestseller geweest voor door vrouwen geleide indie-labels zoals Alexa Chung en Rachel Antonoff, plus een rode loper hit voor Tracee Ellis Ross, Diane Kruger en meer alsjeblieft-laat-me-haar-zijn beroemdheden. Waarom viel de blik weg? Omdat het leuk is om te dragen, vintage geïnspireerd en gemakkelijk aan te kleden, afhankelijk van schoenen en make-up. Plus, jumpsuits projecteren een coole mix van apocalyps-prepper en auto-shopprinses - tenminste totdat je moet plassen, en dan ben je gewoon een ander naakt meisje in een openbare badkamerkraam.

GERELATEERD: Kaitlyn Dever is de Meryl. van haar generatie Streep

Bloem kronen. Afgeknipte korte broek. Gelaagde kettingen. Leren vesten. Gehaakte bikinitopjes. Glitter vlechten. Fanny-packs. Sterren stickers. Toen muziekfestivals in de jaren 2010 livestream-content en Instagram-gruwel werden, joeg de mode zijn fans achterna door Palm Springs, Glastonbury, Governor's Island en verder om mee te doen aan de actie. Nu doet H&M een “festival collectie” van neo-hippiestijlen (oorspronkelijk gelanceerd als videosegment in 2013). Sephora maakt make-uphandleidingen speciaal voor concertweekenden en hippe labels als Zimmermann en Self Portrait (geb. 2013) stuwt festivalstijl naar Millennial black-tie-kleding, dankzij sierlijk kantborduurwerk en zeer steile spleten. In de tussentijd, Revolve gooit een heel festival zelf, compleet met merchandise in beperkte oplage en artiesten zoals Cardi B. De invloed van Coachella is zelfs voelbaar tijdens Paris Fashion Week, waar Balenciaga, Chanel en meer hebben maakte designer "polsbandjes" die de felbegeerde toegangskaarten van het festival nabootsen en dezelfde VIP-flex delen stroom. Wanneer onze kleinkinderen over 40 jaar themafeesten uit 2010 geven, zullen ze gekleed zijn als Coachella's hele technomuziektent - rare kleine portemonnee met kralen inbegrepen.

"Er is een zekere moed en overtuiging voor nodig om eenvoudige, bedekte kleding te proberen," schreef modecriticus Suzy Menkes in T Magazine 2013. Er is ook een serieus stijlbudget voor nodig, in ieder geval om te genieten van Valentino's begeerde zijden sylphs en The Row's gedrapeerde kasjmierkolommen - twee pijlers van een bescheiden stijl die bewezen (in ieder geval in zoomlijnen en mouwlengtes) dat meer is meer. Maar zoals maxi-rokken en prairie-jurken gingen van De maagdelijke zelfmoorden voor de stijlwereld maken convergerende redenen het meer dan een voorbijgaande rage. Ten eerste was er de invloed - en investering - van oplettende moslim- en orthodox-joodse vrouwen, van wie velen overlegden over "bescheidenheidscorrecties" voor grote retailers zoals Net-a-Porter (die in 2017 een "bescheiden" verticle op hun website lanceerden) en ASOS. UNIQLO schakelde Hijabi-beïnvloeder in Hana Tajima om in 2016 een capsulecollectie te ontwerpen, terwijl dit jaar moslimmodel Halima Aden de eerste ooit Geïllustreerde sport model- in een boerkini. (De hare was van Cynthia Rowley.)

Ondertussen, toen reproductieve rechten en fundamentele privacy onder vuur kwamen te liggen, ontstond het idee dat onze lichamen... ons business - en niet te zien voor iedereen met een iPhone - werd een punt van trots voor miljoenen werkende vrouwen. In de context van wraakporno en politieke verkrachters werd golvende kleding een subversief symbool van chic feminisme, zoals Billie Eilish erkende in haar Calvin Klein-campagne van 2019. Niemand kan je immers zien dat je de vogel omdraait als je vingers worden afgeschermd door een geborduurde belmouw.

Er was eens, de enige woorden die je op kleding zou vinden, waren af ​​en toe een logo. Instagram veranderde dat allemaal, waardoor tekst een must-have werd voor virale modecollecties. Onder de opvallende hits: Gucci GEWELDIG blazers in 2016, Alberta Ferretti ZATERDAG truien (2017), Stella McCartney BEDANKT MEIDEN jurken (2018), Marc Jacobs SOLIDARITEIT jeans (2015), Alexander Wang STRENG beanies (2016), en Dior's $ 750 t-shirt dat verklaarde: WIJ MOETEN ALLEMAAL FEMINISTEN ZIJN en was gedragen door Jennifer Lawrence (2017). De koploper was Off-White, met laarzen met de tekst 'FOR WALKING' langs de zijkanten en leren portefeuilles met de tekst 'WALLET'. (Zie ook: "SCHOENVETERS", "LOGO", en deze zomer, de beroemde "WEDDING JURK" van Hailey Bieber.) Off-White creatief directeur Virgil Abloh vertelde de avant-garde tijdschrift 032c, "Je kunt typografie en bewoordingen gebruiken om de perceptie van iets volledig te veranderen zonder er iets aan te veranderen... Als ik een herensweatshirt pak en 'vrouw' op zijn rug schrijf, is dat kunst." Leuk vinden Justin Bieber's veelbesproken concertmerchandise uit 2016, het is ook direct herkenbaar op internet en daarom is de kans groter dat het een ontelbaar aantal likes krijgt.

In 2012 maakten Floriana Gavriel en Rachel Mansur een tas. Het had de vorm van een middeleeuwse portemonnee met trekkoord en was gemaakt van prachtig zwart Italiaans leer, met een opvallende rode voering die schitterde als hij dichtging. De tas was logo-loos en een "betaalbare" $ 450; binnen enkele weken was het overal uitverkocht. De ingetogen chic van Mansur Gavriel was niet zomaar een eendagsvlieg - het breidde zich eerst uit tot meer tassen, dan schoenen in 2016 en ten slotte kleding in 2017, die het merk debuteerde op New York Fashion Week. Zoals Phoebe Philo's "Old Céline" (2008-2018, RIP), Jonathan Anderson's kunstzinnige klassiekers voor Loewe, A.P.C.'s French Girl scheidt, en Catherine Holstein's elegante slouchy Khaite-sweaters, Mansur Gavriel belichaamt het moderne idee dat echte luxe zichzelf kent - en degenen die het niet kunnen herkennen materie. De hele slouch-of-its-gauche-sfeer werd ook gevoed door de "moeiteloze schoonheid” trend, die begon met de ongedaan gemaakte glamour van Sienna Miller en werd voortgezet met Zoë Kravitz (een winnaar van de “breakthrough award” 2015 bij de In stijl Awards) en Katie Holmes na het uiteenvallen. De anonieme luxetrend in mode en beauty is de ultieme Catch 22, een die het niet cool maakt om je toe te laten geven om uiterlijk - ondanks het feit dat ze een stylist, een visagist, een kapper en een voedingsdeskundige in dienst hebben, niet om noemen een kasjmier trui die $ 660 kost en past overal in de faculteitslounges van de Engelse afdeling.

Dit verhaal maakt deel uit van "The Teens": een verkenning van wat we het afgelopen decennium hebben liefgehad, geleerd en zijn geworden.