Een sterk gevoel dat het einde nabij is doordrongen van de Chanel-show op dinsdagochtend. Dat wil zeggen, het einde van wat aanvoelt als een buitengewoon lang seizoen, een seizoen met weinig ruimte voor redacteuren om nog een verzameling te berekenen. Dankbaar, Karl Lagerfeld was op ons, want hij leverde een ongecompliceerde verzameling die verteerbaar was in een paar, uh, bytes.
Gasten die het Grand Palais van Parijs binnenkwamen, werden getrakteerd op de ervaring om een enorm voetbalveld te betreden computerserverruimte, met rijen op rijen hardware, knipperende lampjes en kleurrijke draden die alles met elkaar verbinden samen. Dit was het Chanel Data Center, twee borden aangekondigd, maar het zou me niet verbazen als ik het logo had gezien voor Meneer Robot verschijnen op elk moment.
In plaats daarvan begon Lagerfeld de show met een uitgebreide remix van "I Feel Love" van Donna Summer en wat volgde was grotendeels een verzameling superpeppy tweeds en prints in dezelfde neon- of felle kleuren van de set bedrading. Twee modellen met robotmaskers leidden de stoet, die ook een aantal zijwaarts gedragen balkappen omvatte die dit betekenden was een meer ontspannen Chanel-collectie, met misschien minder verkleedopties, maar veel kenmerkende looks voor de diehard fans. Van bijzonder belang zal een wazige neoncollageprint zijn die te zien is op een paar oogverblindende jurken.
Krediet: Getty (3)
GERELATEERD: Givenchy, Stella McCartney en meer voorkomen meltdowns met leuke mode
Als er hier een groter commentaar op de samenleving was geweest, zou het kunnen gaan over de volledige onderdompeling van onze cultuur in technologie, waar elk groot merk, inclusief Chanel, bijhoudt zijn klantenvoorkeuren, winkelgewoonten, burgerlijke staat en waarschijnlijk ook onze burgerservicenummers, omdat we die informatie zo graag aan grote retailers geven tijd. Maar dat is waarschijnlijk een stuk verbeeldingskracht, aangezien al die gegevens tegenwoordig kunnen worden opgeslagen op een USB-stick ter grootte van een Chanel-knop, om nog maar te zwijgen van een wolk.
Krediet: Victor Boyko/Getty