Tijdens een recente reis naar New Orleans had ik natuurlijk een plek nodig om te verblijven. New Orleans heeft veel hotels. Sommige zijn echt leuk, waaronder de enigszins onlangs gerenoveerde? Roosevelt. Maar de Crescent City heeft nog nooit een echt boetiekhotel gehad, niet in de stijl van een kieskeurige B&B maar a la maniére Ace. Dat veranderde toen The Old No. 77 Hotel & Chandlery eerder dit jaar geopend.
Jarenlang was de Chandlery, een prachtig bakstenen gebouw met drie verdiepingen in het bruisende Warehouse District, een groothandel in goederen voor oplettende reizigers, of chandlery. Daarna leefde het een tijdje als The Ambassador Hotel, een soort saai eigendom. Maar nadat het werd gekocht door de in Portland, Oregon gevestigde Provenance Hotels, dragen de 167 kamers en de charmante lobby nu die onmiskenbare hipster-sfeer die voor mij overal als thuis voelt. (Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat deze sfeer voor mij meestal gratis wifi, echt goede koffie en hardhouten vloeren betekent.)
Dus dat is er. Maar er zijn ook bakstenen muren - waarvan ik nooit had gedacht dat ik er iets om zou geven totdat ik in een huis zonder ze woonde - hoge plafonds (idem) en schilderijen van lokale kunstenaars aan de muur. (Sommige zijn beter dan andere.) Beneden Nina Compton, a Topkok deelnemer uit St. Lucia, maakt het goed met Compère Lapin, een bruisende Caraïbische/Creoolse joint die mooi in het restaurant van New Orleans past. (Toen ik naar een Friends and Family-maaltijd ging, zat Alon Shaya aan de bar. Hij runt een van NOLA's beste restaurants, Shaya.)
Hoe dan ook, kijk. Ik denk dat dit de afhaalmaaltijd is: New Orleans is te vaak een toeristisch. Zelfs als je je dagen niet op Bourbon Street doorbrengt, was het vroeger dat waar je verbleef was doordrenkt van tapijt in het congrescentrum of een schilderachtige esthetiek die, hoewel mooi, dat gewoon niet is relevant. Nu, ironisch genoeg, op een plaats genaamd The Old No. 77, is er nieuw naar New Orleans gekomen.