Een van de vele inspirerende dingen over Lena Dunham, de actrice, schrijfster, producer en regisseur van de Emmy Award-winnende show Girls? Hoewel ze niet altijd zo populair was als nu, heeft ze geen moment spijt van haar ongemakkelijke puberjaren. Emily Greener, mede-oprichter van Ik ben dat meisje, een organisatie die zich inzet voor de empowerment van jonge meisjes, sprak met de producent achter de nieuwe documentaire Suited (première op 20 juni om 21:00 uur). op HBO) om te praten over de voordelen van een eenling zijn, de zinloosheid om te proberen iedereen je leuk te laten vinden, en de reden waarom ze cool is om te zijn berouwvol.
Bijgewerkt 10 juni 2016 @ 5:30 am
Hoe was het om op te groeien?
Als kind ging ik naar een school die creativiteit en verschil echt op prijs stelde, dus ik was er helemaal op ingesteld om me opgenomen te voelen, maar dat deed ik niet. Het is interessant omdat we vaak dit stereotype hebben dat het de gothic-jongen is die wordt achtergelaten in de zee van cheerleaders. Maar zelfs als je in de buurt bent van mensen die op jou lijken, is het mogelijk om je erg eenzaam te voelen. Ik had - en heb nog steeds - een obsessief-compulsieve stoornis, dus ik had altijd het gevoel dat ik hard moest werken om te proberen mijn leeftijdsgenoten op hun niveau te ontmoeten. Vaak trok ik me gewoon terug in mijn slaapkamer om slechte poëzie te schrijven.
Denk je dat het een voordeel was om niet altijd het populairste kind op school te zijn?
Ik denk dat ik heb geleerd wat ik echt leuk vond om te doen door niet veel vrienden te hebben. Ik heb een heel semester op de universiteit doorgebracht met breien en kijken naar oude VHS-banden, en ik beschouw het als één van de gelukkigste tijden in mijn leven omdat ik de kans kreeg om contact te maken met mijn passies en met wie ik echt ben ben. Ik pleit er niet voor om een eenling te zijn, maar ik pleit ervoor om comfortabel tijd alleen door te brengen. Ik heb een paar vrienden die elke minuut plannen hebben, en als ze die niet hebben, voelen ze zich verloren en verward. Als iemand me annuleert, heb ik het gevoel dat ik $ 1.000 in mijn zak heb gevonden.
Hoe heeft de ervaring met OCS u op school beïnvloed?
Op de middelbare school was er een moment dat ik een beetje geobsedeerd raakte door wat populariteit betekende - wat de wetenschap ervan was: wat je moest doen, dragen en zeggen om het te bereiken. Ik heb mijn eigen telefoonlijn in de zevende klas, en ik herinner me dat ik letterlijk in mijn kamer zat te bellen, denkend dat ik heb om vanavond elk meisje te bellen en een heel goed gesprek met haar te hebben gedurende 20 minuten en ervoor te zorgen dat ik ben in. Toen was er een moment waarop ik me realiseerde dat wat je ook doet, je geen controle hebt over de perceptie van andere mensen over jou.
Het is moeilijk om niet te schelen wat andere mensen denken.
Zelfs als je een volwassene bent, kunnen de meningen van mensen nog steeds pijn doen. Op school is het een vriend die achter je rug om praat. In Hollywood kan het iemand zijn waarvan je dacht dat hij je leuk vond, maar die een snauwende tweet schrijft of iets in de pers zegt dat een beetje op jou gericht is. Je bent altijd tegen die middelbare school mentaliteit.
Over de mening van anderen gesproken, hoe ga je om met haters?
Opmerkingen als "je bent dik" raken me, maar op dit moment zijn ze gewoon zo oud - ze hebben niet meer hetzelfde effect. Wat me meer stoort, is wanneer ik het gevoel heb dat ik een fout heb gemaakt, alsof ik iets heb gezegd dat ongevoelig is voor overlevenden van seksueel misbruik of
wapengeweld. Ik heb er geen probleem mee om in het openbaar mijn excuses aan te bieden. Ik begrijp niet waarom mensen het zo moeilijk vinden om toe te geven dat ze ongelijk hadden. Dat hoort bij leven. Ik verontschuldig me graag.
Bekijk de video hierboven om de trailer te zien van Geschikt, over een in Brooklyn gevestigd pakkenbedrijf dat zich richt op de LGBTQ-gemeenschap. Lees meer over I Am That Girl en haar missie om de manier te veranderen waarop jonge meisjes zichzelf en elkaar behandelen op iamthatgirl.com.