Interview met Anna Baryshnikov en Isabella Rossellini Style Crush

Actrice Anna Baryshnikov heeft gekend Isabella Rossellini zolang ze zich kan herinneren. Het Italiaanse stijlicoon is een goede vriend van de beroemde balletdanser Mikhail Baryshnikov van haar vader, sinds ze beiden in de film uit 1985 verschenen. witte Nachten, Rossellini's eerste film in Amerika. Dus toen Baryshnikov en Rossellini elkaar ontmoetten in Midtown Manhattan voor... In stijl's januari Style Crush-chat, het was een soort familiereünie.

Na elkaar met dikke knuffels te hebben begroet, gingen de twee koffie drinken in een lege dansstudio aan de Baryshnikov Arts Center en haalde alles uit hun recente projecten (Baryshnikov-sterren in Apple TV+'s Dickinson; Rossellini heeft de aankomende film Stil leven) op familie-updates (Baryshnikov's vader, Mikhail, kwam ook langs om hallo te zeggen met de familiehond op sleeptouw).

Natuurlijk veranderde het gesprek in stijl - een onderwerp waar beide vrouwen dol op zijn. "In feite ben je mijn stijlinspiratie geweest sinds de derde klas", zei Baryshnikov, terwijl ze Rossellini ondervroeg over haar favoriete ontwerpers en haar rode-loperproces. Een rode draad tussen de twee actrices? De inspiratie die ze beiden kregen toen ze opgroeiden in uiterst stijlvolle gezinnen.

"Ik heb veel geleerd over stijl van mijn familie", zei Baryshnikov. “Mijn vader zal nooit iets dragen waarin hij zich niet prettig voelt, en dat heb ik altijd ter harte genomen. Stijl is zoveel meer dan wat je draagt ​​- het is hoe je jezelf draagt, hoe comfortabel je je voelt en hoe je jezelf uitdrukt."

Rossellini, wiens moeder actrice Ingrid Bergman (hierboven) was en vader regisseur Roberto Rossellini, had hetzelfde gevoel. “Een van de grootste voordelen van het opgroeien in onze geweldige families is dat we hebben geleerd dat stijl uit alles kan komen: het museum dat je bezoekt, het boek dat je leest. Mijn ouders waren daar een goed voorbeeld van.”

Lees verder voor hun volledige chat, terwijl ze de druk van de rode loper bespreken, couture dragen op een boerderij en een gedeelde liefde voor superchique herenkleding.

ANNA BARYSHNIKOV: Isabella, we hebben elkaar al lang niet meer gezien.

ISABELLA ROSSELLINI: Weet ik! Maar ik ken je al vanaf je geboorte. Ik ben bevriend met je vader sinds we filmden witte Nachten in de jaren '80. Hij maakt me altijd zo aan het lachen.

AB: Er waren veel foto's van jou in huis toen ik opgroeide. Ik ging door een fase waarin ik alleen jongenskleding wilde dragen, en mijn moeder [balletdanseres Lisa Rinehart] liet me een foto van jou zien in het mooiste pak. Kortom, je bent mijn stijlinspiratie sinds de derde klas. [lacht]

IR: Dat is lief. Voor mij is kleden als een man altijd praktisch geweest. De meeste vrouwen moeten zich kleden voor de sportschool, het kantoor en de cocktailparty. Maar mannen, ze hebben een oplossing gevonden. Ze dragen de hele dag hetzelfde pak - en ze hebben zakken! Dus begon ik ook pakken te dragen omdat ze voor elke gelegenheid geschikt zijn.

AB: Helemaal waar! De laatste tijd ben ik in het merk Khaite omdat hun kleding me een krachtig en vrouwelijk gevoel geeft, maar toch heel modern en draagbaar is. Zijn er ontwerpers waar je op dit moment dol op bent?

IR: Ik ben heel dicht bij Domenico Dolce [van Dolce & Gabbana]. Maar de laatste keer dat ik hem sprak, zei ik: "Als ik naar uw winkels ga, is er niets groter dan een maat 8 of 10, en ik ben geen maat 8 of 10 meer." Ik ben zoals de meeste vrouwen van in de zestig. Waar moeten we dan kleren kopen? Ja, Eileen Fisher bedient ons, maar soms wil je wat meer fantasie. Dus Domenico beloofde dat hij wat kleren voor me zou maken, en toen stuurde hij vier ongelooflijk mooie jurken.

GERELATEERD: Dit zijn de modeweekontwerpers die daadwerkelijk kleding maken voor vrouwen van gemiddelde grootte

AB: Je liep in 2018 mee in de Dolce & Gabbana-show, toch?

IR: Ja! Familie is belangrijk voor Italianen, dus huurden ze mijn dochter [Elettra Wiedemann], mijn schoonzoon [Caleb Lane], mijn kleinkind [Ronin] en mijn zoon [Roberto Rossellini] in, en we liepen allemaal over de landingsbaan. Ik was de kortste. [lacht]

AB: Je hebt een uniek prachtig gezin, dus je was een goede keuze!

IR: Ik vond het leuk dat de show een boodschap van inclusiviteit had. Het was modern en onverwacht omdat het niet alleen magere modellen waren.

GERELATEERD: Janelle Monáe en Marsai Martin kunnen 's werelds meest stijlvolle neven zijn

AB: Ik heb ook veel over stijl geleerd van mijn familie. Mijn vader zal nooit iets dragen waarin hij zich niet prettig voelt, en dat heb ik altijd ter harte genomen. Stijl is zoveel meer dan wat je draagt ​​- het is hoe je jezelf draagt, hoe comfortabel je je voelt en hoe je jezelf uitdrukt. Maar het kan ook lastig zijn. Ik herinner me dat ik tien jaar oud was in een H&M-winkel en zei: "Mam, ik wil eruitzien als een nummer van Édith Piaf!" En ze zei: "Anna, kies gewoon een winterjas, alsjeblieft." [lacht]

IR: Een van de grootste voordelen van het opgroeien in onze geweldige families is dat we hebben geleerd dat stijl van alles kan komen: het museum dat je bezoekt, het boek dat je leest. Mijn ouders [actrice Ingrid Bergman en regisseur Roberto Rossellini] waren daar een goed voorbeeld van.

AB: Ik vind het geweldig dat je praat over inclusiviteit en betaalbaarheid, want ik hoop echt dat de mode-industrie daar naartoe gaat.

IR: De prijzen zijn zo ontzettend hoog. Wil ik Chanel en Dolce & Gabbana? Ja, maar we kopen ook allemaal Uniqlo en Gap.

AB: En voor veel jonge mensen ligt het niet eens op tafel om zoiets duurs te betalen.

IR: Natuurlijk. En als actrices en modellen krijgen we veel van dit spul toegestuurd, dus het creëert deze oneerlijke illusie.

AB: Nu begin ik op een plek in mijn leven te komen waar ik eigenlijk niet veel dingen wil bezitten.

IR: Daar ben ik het mee eens. Een gevoel van consumentisme in een wereld met zoveel milieuproblemen voelt als verspilling, niet als overvloed. Dus ja, men wil het afbouwen, maar toch de fantasie hebben. Ik bedoel, ik ben geen goed voorbeeld, ik ben vandaag helemaal in het zwart gekleed. En ik heb een hekel aan mezelf omdat het een kortere weg is. [lacht]

AB: Je hebt veel ervaring op de rode loper. Hoe weet je of je het juiste kledingstuk draagt ​​voor een evenement?

IR: Het is moeilijk, nietwaar? Ik doe nu heel weinig rode lopers omdat ik me een aap aan een touwtje voel. Er is een veroordelend oog en altijd iemand om te zeggen: "Wie droeg het het beste?" Ik zou gewoon een zwarte broek en een mooi shirt kunnen dragen, maar soms wil ik meer vreugde en verrassing. Maar dan denk ik: "Waarom heb ik een gala nodig om mijn mooie kleren te dragen?" Ik zou op mijn boerderij moeten zijn met al mijn jurken aan. [lacht]

AB: Ze zouden er prachtig uitzien in het land! Er is een druk om het juiste te dragen, maar het is alleen goed als je er gelukkig mee bent. Ik probeer me te concentreren op hoe ik me voel als ik iets aantrek.

GERELATEERD: Zoey Deutch en haar voormalige Vampier Academie Co-Star Lucy Fry Talk Fashion

IR: Dat is een goede manier om erover na te denken. Mensen vragen me: "Hoe heb je je gevoel voor stijl gevonden?" En de waarheid is dat ik er nooit echt over nagedacht heb. Ik droeg gewoon wat op dat moment goed voelde. Vandaag voel ik me comfortabel in het zwart, dankzij de modewereld. Maar andere dagen wil ik een vleugje kleur. Ik ben altijd dol geweest op de kleding van de in Hong Kong gevestigde ontwerper Shanghai Tang omdat ze deze ongelooflijke elektrische kleur voor de voering hadden.

AB: Een bijzonder detail aan de binnenkant is zo persoonlijk. Als New Yorker hou ik ook van mijn zwart, maar ik ben niet die stereotype New Yorkse vrouw uit de jaren 90 die voor een rij staat te snijden. [lacht] Ik hou van de inherente eenvoud van gedempte kleuren.

IR: Ik heb altijd gedacht dat Jane Goodall zo elegant was in haar eenvoud. Ze rent achter chimpansees aan, gaat naar conferenties, ontmoet de president, en ze heeft niet veel tijd om veel te doen, maar ze heeft een manier gevonden met haar paardenstaart en haar witte overhemd. Dat kan ook stijl zijn, weet je?

AB: Laatste vraag: Wat droeg je graag toen je in de twintig was?

IR: Tijdens mijn laatste schooljaren in Italië heb ik design gestudeerd. Op een gegeven moment dacht ik dat ik kostuumontwerper zou worden, maar ik wist zeker niet dat ik uiteindelijk model zou worden en dat mode zo'n groot deel van mijn leven zou uitmaken. Het ging toen allemaal om de minirok. Het was sexy op een manier die erg krachtig was. Maar toen dacht ik meteen: "Oh nee, mijn benen zijn niet goed genoeg!"

AB: Ha! Nou, ik denk dat je altijd al een stijlicoon was. En dat blijf je, op de meest moderne manier.

Voor meer van dit soort verhalen kunt u het januarinummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voordigitale download dec. 20.