Moeders vertellen ons waarom ze vandaag met hun kinderen marcheren

“Ik vind het heel triest dat volwassenen geen actie ondernemen. Kinderen moeten dit in eigen handen nemen en volwassenen laten zien hoe het moet", zegt Tanya Rakowsky, moeder van Nina en Luke (hierboven afgebeeld).

“We willen niet dat ze bang moeten zijn om naar school te gaan. Het moet een veilige plek zijn. Ik wil niet dat ze weten dat dit iets was tegen de tijd dat ze zich klaarmaken voor de kleuterschool, "zegt Samantha Brown, moeder van de 5 1/2 maand oude tweeling Jackson en Owen (hierboven afgebeeld).

“Dit gebeurt al sinds ik op de middelbare school zat. Ik wil niet dat mijn kind dezelfde ervaring heeft”, zegt moeder Kara Bucy, die haar 1 1/2-jarige zoon Beckett vasthoudt.

"We deden [de mars] voor [onze kinderen] omdat dit niets is waar we mee te maken hebben gehad als kinderen die opgroeiden in New York in de jaren '80. Nu zijn we bang dat [onze kinderen] naar school gaan. En, in 2018, om dat de realiteit te laten zijn, slaat nergens op. Bovendien hebben we zwarte kinderen. We hebben gekleurde kinderen. Er zijn dus andere gesprekken die we met onze kinderen hebben moeten voeren, vooral als we een jongen hebben. [Veiligheid van wapens] versterkt alle andere gesprekken die we hebben gehad. Voor hun veiligheid en bewustzijn moeten die gesprekken behoorlijk bot zijn", zegt moeder Robin Alston, die de mars bijwoonde met vrienden en haar 12-jarige zoon Max.

“Ik ben hier om te protesteren tegen wapens. [Ik wil] strengere wapencontrole en geen aanvalswapens meer voor massaconsumptie. Wapens, vind ik persoonlijk, moeten worden afgeschaft. We hebben veel wapengeweld in de VS, vooral vanwege de hoeveelheid wapens die op de markt zijn. Het slaat gewoon nergens op", zegt moeder Ayanna Sorest, die de mars bijwoonde met haar twee jonge zoons (hierboven afgebeeld).

“[Mijn dochters] zouden zich geen zorgen moeten maken over wapens op hun school of dat leraren wapens dragen om hen te beschermen. Ze moeten niet bang zijn om naar school te gaan, dat iemand naar buiten komt om ze te vermoorden. Dat is vreselijk. Dus daarom ben ik hier”, zegt moeder Carmen Melendez, die de N.Y.C. marcheren met haar dochters Catalina en Camilla.

“Ik heb het gevoel dat ik naar school moet kunnen gaan zonder me zorgen te hoeven maken dat ik wordt neergeschoten. Ik probeer gewoon naar school te gaan om te leren. Een zorg van mij zouden mijn cijfers moeten zijn, niet neergeschoten worden als ik in een klaslokaal zit', zegt Camilla John-Melendez nadat haar moeder haar frustratie heeft uitgesproken over de huidige staat van wapenveiligheid in Amerika.

“We willen alle leerlingen steunen”, zegt vader Misael Sierra, samen met zijn vrouw, Aquilina Sierra, en hun vierdeklasser Viviana. “Het is een realiteit die gaat in de wereld van vandaag. En ze zullen het moeten leren. We kunnen de waarheid niet verbergen. Je ziet geweld op tv, je hoort geweld in muziek en zelfs in tekenfilms. Het is overal."

Viviana zei: "Ik wilde alle studenten die in Florida stierven, komen steunen." 

“Mijn oudste dochter [12 jaar] en ik consumeren veel politiek nieuws en ze is behoorlijk betrokken bij het gesprek. We praten over al deze problemen en hoe het kwam dat er zo weinig beperkingen zijn op het verkeer van wapens in dit land. [Ik geloof] dat de NRA het verhaal heeft omgedraaid en mensen op de een of andere manier heeft overtuigd dat degenen die voor wapenbeheersing zijn, hun wapens willen afnemen. Ik probeer niet de wapens van mensen af ​​te pakken. Ik begrijp gewoon niet waarom wapens van militaire kwaliteit in onze straten zouden moeten zijn en waarom niet elk wapen in dit land wordt geteld voor", zegt moeder Kiesha Sutton-James, die samen met haar dochters Nola en Shelby en vriend Robin Alston de mars bijwoonde.

"Ik geloof dat levens meer waard zijn dan wapens", zegt eerstejaarsstudent Kayla Jade Rossow, die samen met haar moeder de mars bijwoonde.

“Ik respecteer dat mensen het tweede amendement nodig hebben. Ik heb daar geen probleem mee. Maar het feit is dat onze oprichters dit soort wapens niet hadden voorzien toen ze spraken over het kunnen hebben van een militie. Ze hadden het niet over het geven van AR-15's", voegt moeder Tracey Rossow toe. "Dit is een andere tijd. Mensen moeten hun hoofd uit hun reet halen en daadwerkelijk wat wapenwetgeving aannemen en ophouden bang te zijn voor de NRA. Want het feit is dat er meer mensen niet in de NRA zitten dan in de NRA, en ze moeten naar ons luisteren.”

"Genoeg is genoeg. Ik ben het zat om elke keer te huilen als ik het nieuws aanzet", zegt moeder Justine Keil, die samen met haar zoon Adam en zijn vrienden de mars bijwoonde. "Het slaat nergens op, vooral niet als je uit Engeland komt waar [wapens] niet legaal zijn. Het is een moeilijk gesprek.”

"Mijn driejarige zou geen actieve schietoefeningen moeten doen op de kleuterschool", zegt vader Kwaku Driskell op de vraag waarom hij woonde de March for Our Lives in New York bij met zijn vrouw, Maggie Fritz, en dochters, Beatrice Driskell, Nora Driskell en Camille Driskel.

Maggie voegde toe: “Ik heb gewoon het gevoel dat politici de NRA boven alles stellen. En [de kinderen zijn] degenen die de gevolgen hiervan ondervinden. Zij zijn degenen die actieve schietoefeningen doen. Mijn drie jaar oud deed vorige week een actieve schietoefening. Het is beangstigend.”