Brynn Tannehill is een voormalig marinepiloot en analist en de directeur van belangenbehartiging voor SPARTA, een militaire LGBT-organisatie. Ze is ook een transvrouw. Hier spreekt Tannehill over: De tweets van president Trump in juli waarin staat: dat transgenders worden verbannen uit het dienen in het Amerikaanse leger. Na de tweets bleef Trump stil over of en wanneer zijn uitspraken beleid zouden worden; sommigen hadden de hoop dat hij het idee had opgegeven. Maar gisteravond, de Wall Street Journal meldde dat het Witte Huis de komende dagen richtlijnen zal geven aan het Pentagon, waardoor het leger zes maanden de tijd krijgt om de nieuwe regel in werking te laten treden.

Door Romy Oltuski

Bijgewerkt 24 aug. 2017 @ 10:00 am

Ik ging in 1993 bij [het leger], in dezelfde tijd dat Don't Ask, Don't Tell werd ingevoerd. Ik was me ervan bewust dat ik waarschijnlijk trans was en wist dat als ik ooit uit de kast zou komen, ik eruit zou worden gegooid. Maar ik geloofde dat de Verenigde Staten een kracht ten goede in de wereld konden zijn, dat we voor elkaar konden zorgen, dat we uiteindelijk het juiste deden.

click fraud protection

En ik wilde vliegen. Daar heb ik altijd van gedroomd: ik wilde piloot worden.

Er was een moment op de [Naval] Academie in 1995 dat ik me moest verplichten tot nog zeven jaar dienst en de... kans om piloot te worden, of de kans om mijn twee jaar opleiding en overgang ergens in een vriendelijker klimaat. [Ik woog] wat een moeilijke weg is om trans te zijn en hoeveel ik vlieger wilde worden - en ik koos vlieger. Maar ik wist dat er hoe dan ook een verschrikkelijke prijs zou zijn.

Dat is de reden waarom ik de afgelopen vijf jaar heb gepleit voor open trans-service - zodat andere mensen mij aardig vinden hoeven deze absoluut helse keuzes niet te maken tussen zichzelf zijn en de carrière waarvan ze altijd hebben gedroomd van.

GERELATEERD: Laverne Cox klinkt af over Trump Transgender Military Ban

Ik beëindigde mijn actieve dienst [in 2008] en verliet de boorreserves in 2010. Datzelfde jaar begon ik uit de kast te komen en voltooide de transitie in 2012. Sinds het toetredingsbeleid [voor transgender-serviceleden] dit najaar tot stand kwam, werk ik samen met recruiters om te proberen weer in de reserves te komen. Maar [de aankondiging van vandaag] doodt een beetje mijn laatste hoop dat ik in uniform met pensioen zal gaan. Ik zal mogelijk nooit meer in uniform zijn.

Ik ben de directeur van belangenbehartiging voor SPARTA, een organisatie die voornamelijk transgender-serviceleden vertegenwoordigt en ondersteunt. Ons lidmaatschap bestaat uit meer dan 600 actieve dienstplichtigen - mensen die jaren van hun leven hebben geïnvesteerd in [militaire] carrières en doodsbang zijn dat ze alles gaan verliezen: hun baan, hun pensioen, hun gezondheidszorg, hun inkomen, hun sociale netwerk, huisvesting.

Op een gegeven moment moedigden we mensen aan om naar buiten te komen. Nu, deze mensen bevinden zich in deze vreselijk blootgestelde positie. We hebben het punt bereikt waarop waarheid, gerechtigheid en de Amerikaanse manier niet zo belangrijk zijn als de bedrijfsresultaten.

Het excuus dat het om kosten gaat [ook] slaat nergens op; Ik ben jaren geleden overgestapt en heb uit eigen zak betaald. Het kost me niets om weer in het leger te gaan. Het excuus is precies dat - een excuus. Wat voor soort persoon ik ook ben, hoe goed een analist ook is, ik zal altijd die transpersoon zijn.

Dit heeft een grote impact op het leven van mensen. Het heeft ook een diepgaande invloed op de missies, capaciteiten en paraatheid van de eenheden waarin deze mensen dienen. Wanneer u mensen begint aan te nemen die waardevolle vaardigheden hebben, wanneer u plotseling een lid verliest, belemmert dat uw vermogen om uw werk te doen. Wat gebeurt er als de enige luchtvaarttechnicus van uw detachement op een torpedobootjager plotseling van het schip wordt gegooid en teruggestuurd naar de Verenigde Staten?

VIDEO: Mika Brzezinski richt zich op de tweets van Donald Trump op Morning Joe

[Wat kunnen Amerikanen nu doen?] Ze kunnen hun congresleden bellen en zeggen dat dit onaanvaardbaar is. Ze kunnen hun plezier uitspreken bij de stembus.

Deze mensen hebben hun leven gezworen om de grondwet te verdedigen - en hun beloning is het beleid van Twitter dat hun vermogen om hun leven te leiden in gevaar brengt? Ze verdienen beter.

- Zoals verteld aan Romy Oltuski