Uit de vernietigende documentaire van HBO,De uitvinder, bij de nieuw aangekondigde Hulu-serie met Kate McKinnon in de hoofdrol, staan producenten in de rij om de in ongenade gevallen miljardair Elizabeth Holmes uit elkaar te halen. Er is veel om een hekel aan te hebben aan het wonderkind uit Silicon Valley, wiens wonder biotechbedrijf, Theranos, bleek te zijn "een massale fraude." Er is haar flagrante minachting voor de veiligheid van patiënten, haar arrogantie toen ze de wol over de ogen van haar investeerders en werknemers trok, de bevoorrechte plaats van waaruit ze predikte over het belang van vrouwen in STEM terwijl ze hun geloofwaardigheid ondermijnde, om er maar een paar te noemen. Maar voor mij is haar stem - die diepe bariton waarvan ze werd beschuldigd te veinzen om gezaghebbender te klinken - daar niet een van. Dat komt omdat ik al jaren hetzelfde doe op mijn werk.
Ik kreeg mijn eerste baan bij een grote redactiekamer in D.C. in 2011, gewapend met een oprecht verlangen om dat te leven oud cliché van de journalistiekschool van 'de stem van de stemlozen' te zijn. Behalve dat niemand mijn leuk vond stem. Een gerespecteerde mannelijke collega vertelde me dat het "beter geschikt was om verhaaltjes voor het slapengaan te lezen dan het nieuws." Andere mannen vertelden me dat ik zangerig klonk en... miste "gravitas". Destijds dacht ik aan mijn stem als de kleur van mijn ogen: iets dat inherent deel uitmaakt van mij - en het was gewoon inherent mis.
GERELATEERD: Op het haar van Elizabeth Holmes en wie mag een hete puinhoop zijn
Een vriendelijke, ervaren vrouwelijke correspondent bood aan om bij mij te komen zitten en stemoefeningen te doen. Ik oefende plichtsgetrouw mijn "hoofdstem" (een oor afsluiten met je vinger zodat je kunt horen hoe je klinkt), markeerde mijn scripts waarmee woorden moesten worden benadrukt, en telde af om mijn stem een beetje eerder te verdiepen spreken. Maar toch, ik was niet goed genoeg. Uiteindelijk werd ik gepasseerd voor on-air kansen, in plaats daarvan schreef ik scripts en moest ik ze aan oudere mannelijke collega's geven om te spreken.
Toen kwam er een verhuizing naar New York voor een baan in de lucht. Ik was opgewonden en vastbesloten om deze keer mijn eigen werk te lezen. Maar al snel vertelde een oudere mannelijke producer me dat hij mijn stem niet leuk vond. Ik vroeg hem te wijzen op wat er mis was; hij was vaag en zei dat ik moest luisteren naar hoe de mannelijke correspondenten spraken. Dus ik liet mijn stem een paar registers zakken en las mijn scripts als een man, en plotseling klaagde niemand meer. Ik bleef het doen. Ik kreeg meer werk. Voor mij was het veranderen van mijn hese, warme stem in een zachtere, lagere, assertievere toon een deel van de persoonlijkheid die ik opdeed terwijl ik voor de tv werkte, net als de valse wimpers, de zware foundation en de schuine bob. een baan als nieuwslezer vereist zo vaak.
GERELATEERD: Waarom 95,8% van de vrouwelijke nieuwslezers hetzelfde kapsel hebben
Te vaak, wanneer mannen zeggen dat ze een vrouw niet mogen, is het haar stem waar ze op inspelen (Tijdens campagne voeren klaagde Donald Trump dat Hillary "schel"; Kim Kardashian, Britney Spears en andere vrouwelijke celebs zijn bekritiseerd vanwege hun vocale bak). "Het is bijna alsof we sinds het begin der tijden worstelen om een stem te hebben die mannen prettig en niet vervelend zullen vinden", zegt komiek Sarah Cooper, auteur van Hoe u succesvol kunt zijn zonder de gevoelens van mannen te kwetsen. "Er is het idee dat vrouwen met diepere stemmen betrouwbaarder zijn, ze lijken meer controle te hebben, meer mannelijk. Maar als je stem te diep is, lijk je een beetje nors of niet zo vrouwelijk, en mannen kunnen daar ook een probleem mee hebben."
Onderzoekers in Canada vonden dat terwijl "luisteraars meer vertrouwen hadden in hogere vrouwenstemmen in economische en partner-stroperij-contexten", ze "lagere vrouwenstemmen meer in het algemeen vertrouwden." Er is ook de feit dat sinds de grammofoon en de fonograaf de opnametechnologie grotendeels is ontworpen met de mannelijke stem in het achterhoofd en soms vrouwenstemmen kan vervormen, aldus onderzoekers Bij UC Berkeley. Dus ik klonk niet alleen niet 'goed', maar misschien klonk ik ook niet 'goed'.
Krediet: met dank aan Kaelyn Forde
Hoewel het gemakkelijk is om de diepe stem van Holmes uit elkaar te halen nu ze gerommeld is, in combinatie met haar Steve Jobsiaanse uniform van zwarte coltruien en broek, "ze creëerde in feite deze persona die was gebaseerd op veel van deze ideeën van 'Hier is hoe een succesvolle ondernemer eruit ziet'", Cooper zegt. "En het werkte." (Holmes' familieleden hebben beschuldigingen betwist dat haar stem vervalst is.) Op zijn hoogtepunt was Theranos gewaardeerd op $ 9 miljard, waardoor Holmes 's werelds jongste zelfgemaakte vrouwelijke miljardair is (sinds toegeëigend door Kylie Jenner), en ze had enkele van de machtigste mensen in technologie en politiek in haar bestuur en ze zongen haar lof. Holmes wordt nu beschuldigd van fraude – waaraan ze onschuldig heeft gepleit – en kan tot 20 jaar gevangenisstraf krijgen.
"Ze is als het Fyre Festival van Silicon Valley", zegt Cooper over de voortdurende fascinatie voor Holmes' val uit de gratie. "Ik denk dat vrouwen, we hebben vaak een stem in ons hoofd die is als:" Oh, dit is niet goed genoeg, of ik denk niet dat ik klaar, of ik weet niet of ik dit moet zeggen.’ Doe jezelf dat niet aan, want mannen doen dat niet om zich. Ze zetten gewoon alles neer wat ze willen. En ik denk dat Elizabeth Holmes gewoon zei: 'wat dan ook, ik heb deze zwarte coltrui en deze stem en ik ga het doen', en ze had niet de beste bedoelingen, maar het werkte wel.'
Cooper, die ooit voor grote technologiebedrijven als Google en Yahoo werkte, zegt dat hoewel ze de acties van Holmes niet verdedigt, haar beslissing om haar stem en haar imago te veranderen in wat Silicon Valley's (grotendeels mannelijke) elite verwachtte terug te grijpen naar "haat de speler niet, haat het spel." Ze zegt: "Ik zou geen enkele vrouw verwijten dat ze zichzelf probeert te veranderen om in een zeer meedogenloze te passen." systeem; Ik zou het systeem meer verwijten.”
Lauren Simmons, 24, weet hoe het is om te proberen in een meedogenloos systeem te passen. Ze werd ooit de "Eenzame vrouw van Wall Street,” en was de jongste en enige fulltime vrouwelijke aandelenhandelaar op de New York Stock Exchange voordat ze in 2018 vertrok, en pas de tweede Afro-Amerikaanse vrouwelijke handelaar in haar geschiedenis. Na het behalen van de vloermakelaarstest en het verdienen van haar badge, zegt Simmons dat ze uit de eerste hand enkele van de Exchange's heeft gezien jongensclubgedrag, waarbij ze zei dat ze collega’s moest vragen om vrouwen niet ‘broads’ te noemen, en ze weigerde opzettelijk de druk om je te kleden als de mannen.
"Mijn eerste maand op de beursvloer werd absoluut gesuggereerd dat ik geen jurken of hakken zou dragen als ik serieuzer wilde worden genomen", zegt Simmons. "Maar ik ben erg vrouwelijk, dus ik droeg mijn jurken en hakken de hele tijd."
Ze hield zich ook bezig met het feit dat in een bedrijf waar miljarden binnen enkele seconden kunnen worden verhandeld - en pauze kan een grote deal breken - de vrouwenbadkamer was veel verder van de handelsvloer dan de Mannen. Ze zegt dat de mannen het haar zouden vertellen geen hakken dragen; "Ik zou zeggen: 'Als ik flats had, zou het toilet nog steeds ver weg zijn. Het maakt geen verschil.'”
GERELATEERD: Waarom dragen vrouwelijke basketbalcoaches hakken?
Hoewel Simmons, die sindsdien het effectenbedrijf heeft verlaten waar ze werkte, zegt dat vrouwen van kleur “meer worden beoordeeld, en in zekere zin meer conformeren, "het was haar geslacht in plaats van haar ras waarvan ze vond dat mensen verouderde ideeën hadden" wat betreft. “Mijn problemen, als ik die had, op de beursvloer hadden nooit te maken met mijn race, het had er strikt mee te maken dat ik een vrouw was. Het is niet alsof ze me minder respecteerden omdat ik zwart was, ze respecteerden me minder omdat ik een vrouw was, punt uit." Iedereen op de beursvloer draagt dezelfde blazer, die niet eens verkrijgbaar is in dameskleding maten. "Niemand zal me serieus nemen als ik eruitzie alsof ik het jasje van mijn vader aan heb", herinnert Simmons zich dat ze het aan haar baas moest uitleggen.
En terwijl u meer mannelijke gewoontes aanneemt - een diepere stem, een stevigere handdruk of, omgekeerd, meer stereotiepe vrouwelijke eigenschappen - kan op korte termijn een overlevingsmechanisme op de werkplek zijn voor vrouwen, zegt Cooper, "het doet vrouwen op de lange termijn pijn, want hoe meer vrouwen zichzelf veranderen, hoe meer vergelijkbare vrouwen in de volgende generatie ook zichzelf moeten veranderen.”
“Vrouwen accepteren seksisme, dus veranderen ze zichzelf om zich voor te bereiden op dat seksisme. Ze doen dingen zoals het toevoegen van al deze emoji's en uitroeptekens in hun e-mails, of ze glimlachen altijd, of ze tonen nooit emotie. Ze doen al deze dingen om zichzelf te veranderen en ineens is dat wat de volgende vrouw moet doen”, voegt ze eraan toe.
Wat mij betreft, ik ben begonnen met het overbruggen van de kloof tussen mijn on-air-stem en mijn natuurlijke spreekstem. En de zwaartekracht? Ik ben ontslagen, heb mijn carrière nieuw leven ingeblazen, ben voor mezelf gaan werken en heb een kind gekregen, dus misschien komt het vanzelf goed. Nu lees ik het nieuws - en de verhaaltjes voor het slapengaan.