Het grofste moment in Alleen extensies, de door L.A. serie-ondernemer Riqua Hailes zelf geproduceerde documentaire die de wereldwijde handel in menselijk haar onderzoekt, is waarschijnlijk de scène waar ze arriveert op een mensenhaarmarkt na een rit van 17 uur door het landelijke China en plukt uiteindelijk door een grote jutezak gevuld met gematteerde haarballen voor uitverkoop.
In de handel noemen ze dit 'uitgevallen haar' of haar dat uit haarborstels, douchegoten en zelfs het afval in landelijke dorpen en steden in Azië. En als je extensions draagt, heb je die nu misschien op je hoofd.
Hailes is duidelijk niet blij om te ontdekken dat de dure extensies waarvoor ze heeft gekocht haar klanten begonnen hun leven als iets dat je zou doen kokhalzen als je het in de sportschool zou vinden. Maar het is niet de netheid die haar stoort. Het is de uitvoering.
Krediet: Etienne Girardet/Getty Images
"Het kan me niet schelen hoeveel je ermee schoonmaakt", vertrouwt ze de camera toe terwijl ze wegloopt. “Het zal niet luxueus en vloeiend zijn. Het zal mat worden, net zoals het eruit ziet in die tas."
Wat Hailes zag in China is schokkend, maar standaard. Je denkt misschien, net als ik, dat al het echte mensenhaar voor luxe pruiken en extensions van vrouwen komt die hebben besloten dat ze kleingeld (of wat extra geld) nodig hebben en in een salonstoel zijn gaan zitten om hun paardenstaart te krijgen afsnijden. Maar een glanzende paardenstaart van echt, maagdelijk, niet-giftig haar, in de industrie bekend als 'remy hair', is net zo zeldzaam en duur als een Hermes Birkin-tas.
De waarheid is dat de wereldwijde mensenhaarindustrie de afgelopen decennia stilletjes een transformatie heeft doorgemaakt, vergelijkbaar met de opkomst van fast fashion. Maar erger. Consumenten willen betaalbaar haar dat ze net zo snel kunnen verwisselen als hun outfits. Hoewel kleding verplicht is om een label te hebben dat aangeeft waar het is gemaakt en waarvan het is gemaakt, "is haar een volledig ongereguleerde industrie", zegt beroemdheid pruikenmaker Merria Dearman, die hyperrealistische pruiken heeft gemaakt voor fotoshoots en muziekvideo's met Naomi Campbell, Christina Aguilera en Karlie Kloss' In stijl Hoes.
"Ik ben in een winkel geweest en heb 'remy'-haar gekocht met synthetisch haar", zegt Dearman. "Ze kunnen zeggen dat het overal vandaan komt."
Ja, zelfs zogenaamd "Braziliaans" haar, gewaardeerd om zijn luxueuze veerkracht, komt eigenlijk uit India, als je geluk hebt, waar toegewijden hun hoofd kaal laten scheren bij grote hindoetempels als offer aan de goden. Remy-haar kan afkomstig zijn van wanhopig arme vrouwen in Azië en Oost-Europa, die een paar dollar verdienen voor wat uiteindelijk voor duizenden zal worden verkocht - of het zou kunnen zijn onder dwang genomen van vrouwen door gewelddadige partners of dieven.
Hoogstwaarschijnlijk komt het uit China, dat in 2019 wereldwijd voor 820 miljoen dollar aan in massa geproduceerd mensenhaar heeft geëxporteerd. De Verenigde Staten zijn verreweg de grootste koper, goed voor vier vijfde van al het Chinese haar dat wordt verkocht, blijkt uit cijfers van de VN Comtrade-database. "Er zijn altijd enkele uitzonderingen, maar het haar uit China is nooit remy-haar", zegt Hailes.
Remy-haar dat zorgvuldig van iemands hoofd wordt geknipt en vastgebonden, heeft het duidelijke voordeel dat het minder snel in de knoop raakt, omdat de nagelriemen (de microscopisch kleine schubben die je ziet worden gladgestreken in shampooreclames) zijn allemaal in dezelfde richting gericht: naar beneden, weg van de hoofdhuid. Om remy-haar te imiteren, wordt verward, gevallen haar door werknemers in bakken met chemicaliën gedompeld om de nagelriemen te strippen. Daarna wordt het uitgekamd en gesorteerd in gelijke lengtes, en bedekt met siliconen voor een faux-glanzende glans.
De haarindustrie is nog geheimzinniger dan de mode-industrie, en zelfs de meesters konden me niet precies vertellen welke chemicaliën worden gebruikt. “Ik zag en rook de chemische baden in een tiental Chinese fabrieken”, zegt Hailes. "Destijds kon ik geen duidelijk antwoord krijgen, maar over de hele linie gaven ze allemaal toe dat ze een chemisch of zuurbad hadden bij de verwerking van haar."
Dearman, die ook een bezoek bracht aan fabrieken voor mensenhaar in China, zegt dat de baden naar ammoniak stonken en dat ze zag hoe ze textielverf gebruikten, die zeer giftig en kankerverwekkend, op het haar. "Wie weet waar ze de chemicaliën dumpen", zegt ze. "Ik bleef niet lang genoeg in de buurt om daar iets van te ontdekken."
Dearman zegt ook dat de arbeiders geen beschermende uitrusting hadden. Zonder precies te weten wat er in die zuurbaden zit, Dr. Martin Mulvihill, mede-oprichter van Veiliger Gemaakt, een branchegroep die modemerken helpt hun toeleveringsketen te ontgiften, kon er alleen maar op wijzen dat: "Blootstelling aan zuur op de werkplek vormt zowel een direct gevaar door chemische brandwonden als langdurige ademhalingsschade, afhankelijk van de ventilatie en soorten zuur gebruikt worden."
GERELATEERD: Uw $ 50 Fleece is misschien meer waard dan een $ 700 One
Als u zich daar geen zorgen over maakt, zullen de effecten op uw gezondheid en uw uiterlijk dat misschien wel doen. "Mijn ervaring in de salon, we hadden een op de tien klanten die irritatie hadden vanwege het zuur", zegt Hailes.
Dearman, die het haar één voor één met de hand vastmaakt aan een kanten kapje om haar vloeiende stijlen te creëren, zegt dat ze nog steeds littekens heeft van het werken met het mysterieuze haar. “Ik had contactdermatitis. Mijn handen kraakten en bloedden van het voortdurend aanraken van het haar.”
Dit haar heeft ook de neiging om slecht te presteren. "Het was erg onvoorspelbaar", zegt Dearman. "Als ik het plat zou strijken, zouden kleine synthetische stukjes afbranden. Of het oxideerde, wat betekent dat het na verloop van tijd rood zou worden. Als ik er kleur op aanbreng, wordt het groen of roze of valt het er gewoon helemaal af. Soms heeft het helemaal geen kleur. Haarkleuren zijn behoorlijk krachtig, en het feit dat het niet uitgroeide, was een beetje angstaanjagend,' zegt ze.
Gisele Bündchen kwam in 2018 naar Dearman voor een pruik die van top tot teen bij haar paste duurzame Versace Met Gala-outfit. "Ze vindt dit echt belangrijk", zegt Dearman. Maar veel van haar nieuwe klanten komen naar haar toe omdat ze in behandeling zijn voor borstkanker en bang zijn voor giftige stoffen, of omdat ze een vreselijke ervaring met een andere pruik die uitslag heeft gegeven, een vreemde kleur heeft gekregen of uit elkaar is gevallen na minder dan zes maanden gebruik maken van.
Krediet: ANGELA WEISS/Getty Images
"Je hoeft geen kappersvergunning te hebben om pruiken te verkopen", zegt Dearman. 'Zolang je het haar van mensen niet knipt, kun je iemand een pruik van $ 600, $ 2.000, $ 3.000 verkopen en ze de deur uit duwen en succes wensen. De meeste mensen zijn er privé over. Ze willen niet naar de rechtbank voor geringe vorderingen vanwege een pruik. Deze [mensen die pruiken kopen] zijn heel, heel kwetsbaar.”
Nu gaat Dearman rechtstreeks naar de bron en maakt reizen naar Azië waar ze vrouwen rechtstreeks een eerlijke prijs betaalt voor hun schone paardenstaarten. Ze is zelfs zo ver gegaan dat ze $ 500 heeft aangeboden aan de vrouw die haar roomservice in een hotel afleverde voor haar kontlange haar. De vrouw, een immigrant uit Mexico, had ook haar neef en zus meegenomen. Een pruik heeft gemiddeld vier tot vijf staartjes nodig. Je kunt zien waarom haar pruiken overal tussen de $ 3.000 en $ 25.000 worden verkocht. Maar omdat ze tot vijf jaar meegaan, zijn ze uiteindelijk een betere waarde dan een pruik van $ 600 die je elke zes maanden moet vervangen.
GERELATEERD: Rode lopers zullen nooit meer hetzelfde zijn nadat de pandemie voorbij is
Wat betreft Hailes, sinds ze op haar reis rond de wereld is gegaan om te leren waar mensenhaar vandaan komt, heeft ze haar salon gesloten en richt ze zich nu op haar extensies bedrijf. "Als mensen echt kwaliteitshaar willen dat ze jarenlang kunnen hergebruiken en behouden, moeten ze volledig natuurlijk mensenhaar kiezen dat deze giftige processen niet heeft doorgemaakt", zegt ze. Ze verkoopt haar product, gemaakt met maagdelijk haar uit India, aan beroemde stylisten zoals Ray Christopher, Erick Orellana en Ken Rich.
"Mijn klanten noemen het hun kleine zwarte jurk", zegt ze. "Omdat ze erop kunnen vertrouwen."