Jake Gyllenhaal praat over Prada-geur en mode gebruiken om vreugde te verspreiden

Jake Gyllenhaal meldt zich aan voor een recent videogesprek met een erwtgroene Prada-polo die losgeknoopt is om een dunne gouden ketting en een puntkomma van borsthaar, die waarschijnlijk naar bergamot en roze ruikt peperkorrel. Deze vormen samen met artemisia, een opvallende, kruidachtige plant, de topnoten van Prada's Luna Rossa Oceaan, een mannelijke geur gelanceerd in 2021 met Gyllenhaal als beroemdheidsgezicht.

De twee zijn perfect op elkaar afgestemd. De geur omhult zijn bravoure (vetiver, salie) tussen zachtheid, zoals lavendel, iris en een verrassend poederige afdronk. (Ja, ik ben een voorstander van vrouwen die "mannen" -geuren dragen, en dit is een geweldige om te proberen, vooral als je ook van geveinsde intimiteit met Jake Gyllenhaal houdt.) campagne video, uitgebracht in augustus, werd geregisseerd door Breaking Bad en Tsjernobyl's Johan Renck en vindt plaats op een America's Cup-raceboot die worstelt met ruwe zeeën. Dit was een verkoopargument voor Gyllenhaal die, op onze oproep, vaak giechelt, de geur "heerlijk" noemt en zijn grote zus, Maggie, de eer geeft voor zijn recente stijlrenaissance. Zien? Krachtig. En ook

Wanneer de oproep glitchy wordt, is hij onverstoorbaar. "We zijn in de onderwereld van internet", zegt hij empathisch. "We zweven allemaal wat rond, lijkt het." En zeker, dat is hoeveel van ons de afgelopen twee jaar hebben doorgebracht, maar Gyllenhaal heeft het eigenlijk behoorlijk druk gehad.

Hij schittert in 2021 De schuldige, die in minder dan twee weken werd gefilmd met regisseur Antoine Fuqua in quarantaine in een busje in de buurt vanwege blootstelling aan COVID-19. Dit voorjaar zag de release van Ambulance, een overvalfilm van Michael Bay met een hart van goud, met in de hoofdrollen Yahya Abdul-Mateen II en Eiza Gonzalez. Beide projecten lijken stressvol op noodsituaties, maar dat is niet iets dat Gyllenhaal aan het eind van de dag mee naar huis neemt. "Het was eigenlijk heel creatief bevredigend en zeer nuttig - enigszins louterend, weet je wel? Ik denk dat acteren dat op zijn best kan zijn", zegt hij. "En Ambulance, het is erg stressvol en echt intens, maar het was echt een genot om te maken, eigenlijk, en echt een beetje vol gelach en broodnodige."

Uiteindelijk, zegt Gyllenhaal, is hij "echt dankbaar dat hij in die tijd heeft gewerkt" en geniet hij ervan om ergens deel van uit te maken dat brengt vreugde bij anderen, en zo kwam hij ook tot zijn nieuw ongeremde gevoel voor mode, hoewel rekwisieten ook naar zijn stilist, Michael Fisher. (Een In stijl redacteur verwees naar de recente rode loper-esthetiek van de acteur als 'hete, rijke vader uit de jaren 80', en die redacteur heeft niet ongelijk, hoewel de verwijzingen naar de jaren 70 ook onmiskenbaar zijn).

Lees verder voor enkele van de favoriete geurherinneringen van Jake Gyllenhaal - kamperfoelie proeven buiten zijn ouderlijk huis en de voormalig co-ster wiens geur hem sprakeloos maakt, om er twee te noemen - en meer over die "kras-en-snuif" kleurrijke outfits.

Ik denk dat Prada als merk buitengewoon is omdat het altijd een soort samensmelting is van het technologische met het artistieke en meer abstracte. Er is altijd een gevoel voor logica, en wetenschap, en respect voor die dingen, en tegelijkertijd [...] de artistieke expressie ervan, die soms niet zo logisch is. Ik ben dol op mevrouw. [Miuccia] Prada en Raf [Simons, co-creative director] en ik denk gewoon dat ze ongelooflijke geesten zijn.

Ja, voor de geur [campagne] zelf: ze kwamen naar mij en ze zeiden dat Johan Renck het gaat regisseren, en het is op deze boot die echt bestaat dat ze racen. Het is een zeilboot en het is buitengewoon. Ik hou van fysieke dingen, ik hou van atletische dingen, en ik hou ervan als je iets dat je doet of maakt daarmee kunt combineren.

En dan was het overkoepelende idee om de natuur en de kracht van de natuur te benutten, de overweldigende kracht ervan voor bepaalde vooruitgang, voor avontuur, wat echt intrigerend voor mij was. Ik hou van dat idee.

De geur is heerlijk. Het is, zoals, sterk, en ik ken nu de tonen ervan: de bergamot en de roze peper, en dingen waarvan ik me niet realiseerde dat het de geuren waren waar ik naar op weg was. Nu, ik weet wat ze zijn, ik ben erin onderwezen. En ik vind het gewoon een heel erg goede geur.

Toen ik opgroeide, hadden we - het was als een carport? En er was een kamperfoelie die erop groeide, en de geur daarvan - en dan ook nog eens echt kunnen proeven, alsof je de stengel eruit zou kunnen trekken en dat proeven - dat roept de herinnering op aan mijn eerste huis waar ik opgroeide, in Los Engelen.

Er was zeker de generatie van - ik gebruikte absoluut te veel eau de cologne op de middelbare school en spaarde geld om het te kopen. En leerde dat er veel van mijn leeftijdsgenoten waren die precies hetzelfde rook als ik, dus ja.

Dat is een echte doozy - dit is een moeilijke. Ik ga met Tom Holland mee.

Er is geen beschrijving - ik weet dat je me om een ​​reden gaat vragen! Het spijt me, ik kan het niet, ik kan het gewoon niet toveren...

Ik bedoel, totdat je het weet, weet je het niet. Je weet wel? Jij gewoon. Geloof me.

Alles in de buurt van pasta, ja.

Maar ik zou specifiek de geur van pomodoro zeggen. Ik heb een dierbare vriendin die een restaurant heeft in Londen en zij maakt de beste pomodoro. Ze heeft een podcast die ik heb genoemd The River Cafe, dus, ja, dat is het.

Dat is een natuurlijke menselijke reactie! "O, het is verschrikkelijk. Ruik het', toch? Dat is zoiets als: "Kan ik daar een bevestiging van krijgen?" Maar ik ruik het eerst. Nee, ik ruik het echt eerst.

Wauw, hoe? deed die geur? Plastic, er was veel plastic. Ik heb nooit echt een specifieke geur gebruikt, maar ik denk dat herinneringen gevuld zijn met geuren, weet je? En ik denk dat geur herinneringen oproept. Er zijn van die herinneringen die ik bijvoorbeeld heb - zoals de geur van de baardzeep en borstel van mijn vader; dat is een heel sterke herinnering voor mij.

Voor mij, met ons allemaal, denk ik, onze families betekenen zoveel voor ons, hoe we ze ook maken. En ik denk dat ik voor mijn werk veel uit die herinneringen put. Dus ik spuit geen bergamot voor... Bubble Boy, maar het is een mooie alliteratie voor het interview.

Weet je, ik denk dat ik me net begin te realiseren dat ik echt dol ben op expressie door middel van kleding, en er is een echte kans om daar te leren, en te leren van mensen die dingen op een andere manier zien. Mijn nieuwsgierigheid heeft me ertoe gebracht om naar de ideeën van mensen te luisteren, mijn eigen ideeën door te drukken en naar plaatsen te verhuizen waar ik van kan leren. De keuzes die ik heb gemaakt, gingen veel over helderheid en vreugde en gewoon om plezier te hebben. En dat is heel belangrijk voor me geweest.

Ook is mijn zus altijd heel, heel modieus en heel gedurfd geweest, sinds we kinderen waren. En dat heb ik echt bewonderd. En dus zou ik zeggen dat ze er geen directe invloed op heeft, maar ze is echt een inspiratie voor mij om mijn grenzen in die ruimte te verleggen. En ik denk dat er waarschijnlijk felle kleuren zijn geweest die geuren oproepen, weet je?

Rechts. Kras-en-snuif. Ja, er zijn sinaasappels en blues geweest - het ging meer om dingen die vreugde brengen, weet je? En ik denk dat, gezien de wereld, en wat we hebben meegemaakt en wat er nog steeds gebeurt, ik denk dat ik dat graag zou willen proberen uit te brengen.

Oh wow. Ik bedoel, ik weet het niet. We praten er nu meer dan ooit over en ik zou graag met haar samenwerken. We werken momenteel samen aan iets, gewoon creatief, niet als acteurs, waar ik zo van geniet.

Ik denk dat ik dat nog niet kan zeggen. Maar ze is een ongelooflijke schrijfster, en ze is een ongelooflijke filmmaker, en dat weet ik al heel lang. En nu weet de wereld het. En daarom zou ik graag met haar samenwerken. Ik zou graag in een van haar films spelen of waar ze me ook maar nodig heeft. Sinds we kinderen zijn, ben ik eigenlijk haar assistente of welke vorm dan ook waarin ze me nodig heeft, dus dat zal ik blijven. Ik ben haar kleine broertje, en als iemand een jonger broertje of zusje is, begrijpen ze wat ik bedoel.

Oh wow. Fles een gevoel op. Weet je, laat me je vertellen, ik denk niet dat we een gevoel kunnen opkroppen, omdat ik denk dat we dat niet zouden moeten doen; Ik vind dat we ze moeten hebben en dat is het mooie van ze. Ze gaan door, en we hopen op anderen die weer blij zijn, en dan gaan ze door en zullen er meer komen. Ze veranderen altijd. Dus ik weet niet of ik die wens heb. Sorry voor zo'n abstract antwoord.

[Lacht] Niet het gevoel; de geur! Dit is de differentiatie. Maar het gevoel is ook best goed om hem heen, dus het maakt waarschijnlijk deel uit van het geheel.