Als je vers bent van een zelfopgewekte paniekaanval na het bekijken van de finale van De Witte Lotus, we voelen je. En als je tegen jezelf zegt: O, Portie. Jij mooi, chaotisch, herkenbaar ding, wij voelen jou ook. Van haar redelijk schattige zelfgenoegzaamheid in haar carrière, tot haar ineenkrimpende maar op de een of andere manier schattige outfits, tot haar diep begrijpelijke verlangen om achter de leuke, sexy en een beetje (veel) gevaarlijke man aan te gaan, in plaats van de lieve, zou-nooit-ontvoeren-jongen, man, snappen we het.
Of het nu uit lust, dronkenschap of pure naïviteit was, de meesten van ons zijn wel eens in een mogelijk gevaarlijke situatie terechtgekomen. Weet je, een van die nachten die misschien veel slechter had kunnen eindigen dan het deed? Ja. Laten we ze niet opsommen, want dit gaat over de bijna fatale slechte keuzes van Portia. Misschien zijn die van ons niet zo vaag geweest, maar waarschijnlijk nog steeds vaag genoeg. Echter, vast komen te zitten met een man die je uitgebreide dood beraamt, telefoonloos en in het buitenland is, nou ja, veel. Maar het is niet alleen goede tv. Er gebeuren vreselijke dingen als we ons verstand niet bij elkaar houden, wat Portia tot haar zegen absoluut niet deed.
Een Portia trekken is echter niet zo moeilijk, vooral niet als je wordt verblind door een of andere sexy Britse man die echt van plan lijkt je de tijd van je leven te laten zien. Het zijn echt fantasieën. Maar zo te zien, als het te mooi lijkt om waar te zijn, is dat waarschijnlijk ook zo. Ik bedoel, die kerel vertelde haar acht leugens per minuut, maar ze was in la-la-land totdat het bijna te laat was. Maar Portia zat emotioneel niet op een geweldige plek, en dat maakte haar een gemakkelijk doelwit. Oplichters (en waarschijnlijk moordenaars) bidden op kwetsbaarheid. De sleutel is om je antenne omhoog te houden.
Aandacht besteden aan rode vlaggen is misschien niet altijd gemakkelijk, maar het is essentieel. Megan Heidt Carpenter is een gecertificeerde personal trainer, bokscoach en de regiecoach bij Strike Studios in Hunt Valley, Maryland. Ze is van mening dat, hoewel de meesten van ons zorgwekkende ervaringen hebben gehad, veel "mensen en vrouwen tegenwoordig moeite hebben om op hun gevoel te vertrouwen". Ze zegt: "Als je rode vlaggen ziet, doe dan een stap terug. Bel een vriend en laat iemand weten waar je bent en wat de situatie is. Luister altijd naar degenen die om je geven als je aan jezelf twijfelt.” Carpenter raadt ook aan om de app te gebruiken LEVEN360, die uw locatie bijhoudt en deelt met de door u gekozen contacten.
Portia heeft daar absoluut de boot gemist (letterlijk en figuurlijk), maar er zijn andere manieren waarop ze zichzelf had kunnen beschermen. Zelfs als ze een paar rode vlaggen had gemist, als ze aandacht had besteed aan haar basisinstincten, zou ze uit dat hotel zijn geslopen, telefoon in de hand, terwijl haar ontvoerder door TF werd uitgeschakeld. Maar ze negeerde die instincten hardcore omdat ze geen scène wilde maken, een buzzkill wilde zijn, wat dan ook. Het ding is, instincten bestaan met een reden. Omdat ze meestal spot on zijn.
Carpenter zegt dat we ons op hen moeten afstemmen omdat “met alles van technologie, het voedsel dat we eten, en hoeveel comfort we ervaren' we zijn er helemaal aan gewend geraakt om gelukkig losgekoppeld te zijn van ons lichaam. "We leven in een digitale wereld en zijn gevoelloos voor de buitenwereld", zegt ze. "Onze overleving is gehecht geraakt aan geld in plaats van fysieke instincten en verbondenheid met de gemeenschap." Dat was zeker waar voor Portia, die werd afgeleid door haar telefoon, haar falende carrière, en toen, bam, Hottie McMurderer.
Toen Portia eenmaal wist wat er aan de hand was, liepen de zaken steeds uit de hand. Echt, het was omdat ze bleef meespelen, voor de schijn, zelfs nadat ze volledig wist dat haar ontvoerder haar telefoon had gestolen en dat niets was wat het leek. Ze had een openbare scène kunnen maken en gered kunnen worden door een bezorgde voorbijganger, maar in plaats daarvan in een auto stappen met haar ontvoerder, in wezen haar dood tegemoet rijdend. Ze confronteerde haar ontvoerder ook terwijl ze alleen in zijn auto zat, in plaats van in het openbaar. Volgens Carpenter was dat een grote fout omdat je altijd 'je uitgangen' en 'je omgeving' moest kennen, wat Portia beslist niet deed. Ze zegt ook dat je moet "proberen jezelf ergens bekend te maken waar camera's staan om je aanvaller op tape te krijgen", maar om te voorkomen dat je gaat schreeuwen, met het risico dat je je aanvaller boos maakt.
Gelukkig voor Portia hoefde ze zichzelf nooit fysiek te verdedigen. Maar als ze dat had gedaan, stellen we ons voor dat ze een vechter zou zijn geweest. Als ze wilde overleven, had ze er een moeten zijn, en volgens Carpenter is terugvechten de beste manier om in leven te blijven. Ze zegt dat het "laatste redmiddel is om snel en vies te vechten." Ze beveelt een snelle "trap in de lies" aan. Ze zegt de “sterkste punten voor vrouwen zijn trappen op afstand.” In 'close combat' betekent dat 'ellebogen, knieën, ogen' gutsen.”
Niet iedereen verging het zo goed als Portia. RIP onze geliefde Tanya McQuoid. Maar we kunnen tenminste eindigen met een nieuw seizoen van Portia's outfits en capriolen. Als ze iets heeft geleerd, begint seizoen drie met haar in een dope-matching trainingsset, waarbij ze vechtsporten beoefent.
