Zes jaar lang verzorgde ik een bar in een populaire, middelgrote muzieklocatie in San Francisco, en elk jaar schreef ik me in voor de oudejaarsavonddienst. Dat klopt - gewillig. Er was nooit ergens anders waar ik liever zou zijn.

Bartending op Amateur Night - wat restaurant- en barmedewerkers vaak oudejaarsavond noemen vanwege het aantal eenmaal per jaar maladroit-vrolijke feestvierders die hun etablissementen overspoelen - was verrassend genoeg de beste. Bijna elke NYE-rager wordt niet alleen bezocht door gewone clubkinderen, maar ook door mensen die liever thuis een film kijken, luxe eten, met hun kinderen, in het bos, waar dan ook. Waarom mensen die al maanden niet zijn uitgegaan, de sprong wagen om te socializen in een overvolle club op de laatste avond van het jaar, is mij een raadsel. Maar het is behoorlijk fascinerend om het vanaf de andere kant van de bar te zien gebeuren.

GERELATEERD: Dit is het tegengif voor het haten van oudejaarsavond

Het grootste deel van de tijd dat ik barman, had ik het geluk om samen te werken met mijn zus, mijn minnelijk gescheiden ex-vriend, een jeugdvriend, de ex-vriendin van mijn broer en andere vreemden die op de locatie werkten en al snel een hechte band kregen vrienden. Ons specifieke etablissement was een hechte familie van randoms, verenigd in onze missie om de drankjes te laten stromen en de klanten tevreden te houden, zelfs op de meest slordige avond van het jaar.

In dat opzicht zijn er enkele herinneringen die zich onderscheiden van de rest. Vraag het aan een oudejaarswerker en ze zullen waarschijnlijk een vergelijkbare schat hebben:

  • Ik ben een collega-barman tegengekomen die 's nachts jascontrole had en sensueel rondrolde in een stapel jassen op de grond. Het bleek dat hij had besloten dat de afzondering van de garderobe hem de perfecte dekking gaf om een ​​stel Molly te nemen en echt in de oudejaarssfeer te komen. Hij had absoluut het meeste plezier op het feest. Helaas waren de feestvierders die aan het eind van de avond terugkwamen met hun jaschequenummers niet zo blij.
  • Een jaar lang werden mijn zus (een collega-barman) en ik gevraagd te onderzoeken waarom de rij voor de damestoilet zo ver de deur uit kronkelde. Onze bevindingen: Beide kramen waren bezet, één door drie vrouwen die de ruimte enthousiast gebruikten als een make-upruimte en de andere gebarricadeerd door vier vrouwen die coke van het toiletdeksel aan het doen waren. Geen van beide partijen was van plan om te vertrekken, maar het Franse trio vertrok beleefd toen we erom vroegen. De feestgangers naast de deur weigerden echter om naar buiten te gaan, dus waren we genoodzaakt de staldeur in te trappen. Het in beslag nemen en doorspoelen van hun drugs was misschien wraakzuchtig, maar het was ook buitengewoon bevredigend.
  • Datzelfde jaar brak een gootsteen van de muur af, waardoor de herenbadkamer onder water kwam te staan ​​vlak voordat het aftellen om middernacht begon. Ik ben er vrij zeker van dat een make-upsessie ook de oorzaak was van dit badkamerfiasco.
  • Zoals verwacht is braaksel een terugkerend thema op oudejaarsavond. Een feestganger gaf over vanaf het balkon van de zaal op de tweede verdieping en miste ternauwernood een van de uitsmijters. Andere plaatsen waar ik feestvierders heb zien overgeven: onder de trap, op het podium, naast de kapstok en in de badkamer (maar natuurlijk niet in het toilet).
  • Minder leuk dan al deze gelach: ik word ineens het 'liefje', 'schat' of "baby" (soms vergezeld van een arm- of kontgrijper) wanneer ze mijn aandacht willen trekken om een drankje. Pro-tip: ik dien je als laatste, of helemaal niet.

GERELATEERD: De 6 emotionele stadia van wachten in de rij voor de paskamer bij Zara

Oudejaarsavond is zonder twijfel bizar, chaotisch en slordig. Maar ik kwam altijd terug. Voor een deel is het gewoon een goedbetaald optreden (er gaat niets boven het verdienen van de helft van je maandhuur in één nacht). Maar ik ben zelf ook verzekerd van een geweldige oudejaarsavond.

Ik heb misschien niet altijd een date om middernacht te kussen, en ik heb de eerste paar momenten van een nieuw jaar besteed aan het opruimen van braaksel (maar wie niet, heb ik gelijk?). Maar ik moet rondhangen met mijn collega-barmannen, uitsmijters, geluidstechnici, huismanagers, jas dammen en clubeigenaren, allemaal zonder de druk van planning of de kosten van het kopen van een NYE-geprijsd ticket. Ik hoor altijd van oudejaarsverhalen die worden gekenmerkt door eenzaamheid of onvermijdelijke teleurstelling, terwijl mijn oudejaarsfeesten altijd tevreden zijn.