Poporodowe OCD to zaburzenie zdrowia psychicznego, o którym nikt nie mówi

Gdy tylko urodziła córkę w 1983 roku, Shoshana BennettDoktor, psycholog kliniczny w Orange County w Kalifornii, wiedział, że coś jest strasznie nie tak.

Zaczęła widzieć przerażające obrazy kogoś, kto kradnie jej noworodka, pielęgniarkę dusi jej dziecko lub wyobrażała sobie, jak upuszcza dziecko, widząc rozbitą głowę i krew na ziemi.

Kiedy wróciła do domu z córką, nawet nieszkodliwe przedmioty w domu — mikrofalówka, przewód od odkurzacza, zmywarka — wydawały się potencjalną bronią. Co około 15 sekund wyobrażała sobie, że ktoś lub coś krzywdzi jej dziecko. Co gorsza, z małymi, przerażającymi klipami wideo odtwarzanymi w jej umyśle, zobaczy to Ona był sprawcą.

Nie powiedziała mężowi, co się dzieje. Nie powiedziała ktokolwiek Co się działo. Zamiast tego pogrążyła się w głębszych, przerażających myślach. Jej ból trwał latami. „Tęskniłam za niemowlęctwem i małym dzieckiem mojego pierworodnego” – mówi W stylu. „To był tylko jeden długi koszmar”.

Kiedy po kilku latach po urodzeniu syna doświadczyła podobnych objawów, psycholog sprawił, że poczuła się jeszcze bardziej przestraszona i zdezorientowana, przyjmując błędne założenia na temat własnego dzieciństwa, przewidując negatywną więź dla niej i dla niej dziecko. Jej ginekolog odrzucił jej doświadczenie jako normalne.

Zrezygnowała z szukania pomocy. Założyła, że ​​to będzie reszta jej życia. Miała skłonności samobójcze.

POWIĄZANE: Ten przeoczony stan sprawia, że ​​kobiety są wojownicze, drażliwe i często mają skłonności samobójcze

To, czego Bennett nie wiedziała w tamtym czasie — co zrozumiała w nadchodzących latach — to to, że cierpi na poród zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD), najbardziej niezrozumiane i błędnie zdiagnozowane zaburzenia nastroju i lęku okołoporodowego (PMAD).

Osobiste doświadczenie Bennett skłoniło ją do kontynuowania studiów doktoranckich. i uzyskać licencję na wykonywanie zawodu psychologa specjalizującego się w poporodowym OCD. Dziś jest jednym z czołowych głosów w terenie.

Około 15 do 20 procent kobiet doświadcza PMAD, a depresja okołoporodowa jest najczęstsza. (Termin „okołoporodowy” obejmuje ciążę do połogu.) Ale około 3 do 5 procent nowych matek i niektórzy ojcowie doświadczają objawów okołoporodowego OCD.

POWIĄZANE: Samobójstwo jest główną przyczyną śmierci wśród młodych mam

OCD ma swoje własny rozdział w podręczniku Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, wydanie 5 (DSM-5), „biblii” zaburzeń psychicznych. Ale jeśli pojawi się w ciąży lub po porodzie, może być szczególnie wyniszczające, mylące, izolujące i wywołujące niepokój, ponieważ objawy często dotyczą dziecka.

Objawy poporodowego OCD obejmują obsesyjne myślenie; powtarzające się, natrętne obrazy i myśli, które utrzymują się i wydają się przychodzić „znikąd”; oraz zachowania kompulsywne, takie jak czterokrotne pranie tego samego ładunku lub częste sprawdzanie oddechu dziecka. Zwykle istnieje również obawa przed samotnością z dzieckiem. I wiele kobiet z poporodowym OCD mieć zrozumienie że ich myśli są niechciane i nierozsądne.

Niektóre kobiety z poporodowym OCD mają bardziej „klasyczne” objawy OCD związane z kompulsywnym czyszczeniem, sprawdzaniem lub porządkowaniem. Inni cierpią na natrętne obsesje „co jeśli” (co jeśli upuszczę dziecko? Co jeśli przypadkowo dźgnę ją podczas krojenia owoców?). Niektórzy doświadczają obu.

Typowe wyzwalacze natrętnych myśli to wysokość (schody), woda (przejeżdżanie przez mosty), ostre przedmioty (noże lub nożyczki), ruch uliczny lub sytuacje, w których natrętne myśli seksualne — co jeśli molestuję moje dziecko? — może pojawić się (zmieniając pieluchę), wyjaśnia Birdie Gunyon Meyer, R.N., dyrektor ds. certyfikacji Międzynarodowe wsparcie poporodowe (PSI).

POWIĄZANE: Wszyscy jesteśmy zagrożeni rozwojem PTSD z pandemii COVID-19

Kolejny potencjalny wyzwalacz: aktualny klimat dnia. Gunyon Meyer, który prowadzi wirtualne grupy wsparcia PSI dla kobiet z PMAD, mówi, że w zeszłym tygodniu w jednej konkretnej grupie wszystkie 12 kobiety w grupie wspomniały, że pandemia COVID-19 spowodowała powrót do zdrowia i wywołała mnóstwo natrętnych myśli. „Po prostu dodajemy grupy wsparcia, ponieważ zawsze są pełne” – mówi. „To zwiększyło wielu ludzi lęk, strach i OCD oraz natrętne myśli. Możesz sobie tylko wyobrazić, że jeśli już dużo myłeś ręce, ludzie mogą myć ręce do tego stopnia, że ​​krwawią i pękają”.

Poporodowy OCD jest również często błędnie diagnozowany. Częściowo dzieje się tak dlatego, że diagnoza często wiąże się z diagnozą innych PMAD. Na przykład obsesyjne myśli o skrzywdzeniu dziecka nie są charakterystyczne dla OCD po porodzie; Niektóre Badania stwierdza, że ​​zgłaszano je u ponad 57 procent kobiet z depresją poporodową.

Ponadto nie wszyscy terapeuci są przeszkoleni w zakresie PMAD lub są w stanie rozpoznać objawy, co jeszcze bardziej komplikuje diagnozę.

OCD po porodzie niekoniecznie ogranicza się tylko do nowych matek: „Wszyscy opiekunowie podstawowi, w tym dziadkowie, rodzice adopcyjni i ojcowie są podatne na okołoporodowe OCD z powodu braku snu i stresu, zwłaszcza jeśli istnieje osobista historia OCD ”, Bennett wyjaśnia.

Jednak kobiety, które urodziły, mogą być bardziej podatne. „Kobiety w ciąży i matki rodzące mają dodatkowy czynnik w postaci intensywnych zmian hormonalnych, które mogą zaostrzyć stan” – wyjaśnia.

I chociaż każda mama może zachorować na OCD po porodzie (PMAD nie dyskryminują), osoby z rodzinną lub osobistą historią zaburzeń nastroju lub OCD (świadomie lub nie) są obarczone wysokim ryzykiem. „Rzadko widuję mamę z okołoporodowym OCD, która wcześniej nie doświadczyła OCD – niekoniecznie zdiagnozowanej – lub przynajmniej miała bliskiego krewnego z OCD” – mówi Bennett. „W naszych najbardziej wrażliwych czasach – w czasie ciąży i po porodzie – wszystko, co kręci się w genach, może zmienić się od poczucia dziwactwa osobowości do prawdziwego zaburzenia”.

Natrętne myśli i myślenie „a co jeśli” są powszechną częścią nowego rodzicielstwa. Zgłasza je około 90% nowych rodziców, zgodnie z badaniami. Do pewnego stopnia Twój mózg jest zaprogramowany na zwiększoną czujność po porodzie (pomaga to chronić Twoje dziecko). Jest to szczególnie ważne teraz, gdy świeżo upieczeni rodzice wracają do domu podczas pandemii i martwią się nie tylko o swoje nowe dziecko, ale także o bezpieczeństwo otaczającego ich świata.

POWIĄZANE: Urodziłam wcześniaka podczas pandemii

Większość ludzi postrzega myśli typu „a co, jeśli” jako szum mentalny; niepokojące, ale nie oparte na rzeczywistości, wyjaśnia dr Jonathan Abramowitz, profesor psychologii i neuronauki na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill. „Ludzie z OCD oceniają myśli jako dosłowne, ważne i mające jakieś konsekwencje”.

W dużej mierze różnica między czujnością nowego rodzica a OCD po porodzie sprowadza się do trzech czynników: jak myśli są interpretowane, jak bardzo przeszkadzają w codziennych funkcjach i jak często są? wydarzenie. „Kobiety z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi po porodzie opisują wstawanie, mycie zębów, zaczynają mieć myśli i nie mogą przestać ich mieć” – wyjaśnia Gunyon Meyer.

Zasadniczo, z poporodowym OCD, częścią mózgu, o której myślisz ochrona Twoje dziecko zaczyna myśleć o najgorszej możliwej rzeczy, jaka może się wydarzyć — i tak zaczyna się w Twoim umyśle przerażający bęben obrazów tego, co się dzieje. „Umysł próbuje przewidzieć wszelkie możliwe niebezpieczeństwa, aby pomóc chronić dziecko” – wyjaśnia Bennett.

Jednak bez edukacji i odpowiedniej pomocy, tego rodzaju obrazy i myślenie typu „co by było, gdyby” wiązały się z ogromnym poczuciem winy, wstydem i ogólnym przerażeniem, łącznie z najstraszliwszą myślą ze wszystkich: Co jeśli złapię i zrobię straszną rzecz, którą widzę w moim umyśle?

„Mamy z poporodowym OCD często boją się, że pękną i staną się psychotyczne” – mówi Bennett. Ale zwraca uwagę, że natrętne myśli OCD nie przeradzają się w psychoza poporodowa, rzadka i zupełnie inna choroba, naznaczona urojeniami i halucynacjami. Natrętne myśli mają charakter lękowy — nie mają urojeń — a poporodowe OCD i psychoza poporodowa to różne zaburzenia.

Eksperci zwracają również uwagę, że powtarzające się, natrętne myśli mają: bardzo niskie ryzyko podjęcia działań. „Edukujemy kobiety, że myśli nie równają się działaniu. To myśli, a nie fakty” – mówi Gunyon Meyer.

W przypadku poporodowego OCD jest znacznie bardziej prawdopodobne, że podejmiesz kroki, aby unikać potencjalną szkodę dla Twojego dziecka.

Edukacja dotycząca poporodowego OCD (i ogólnie PMAD) jest ważna. Gunyon Meyer zauważa również, że dostawcy opieki zdrowotnej powinni robić więcej — pytać kobiety o przerażające lub natrętne myśli po porodzie. I nie wszyscy lekarze to robią.

Jeśli cierpisz, te pięć strategii może pomóc Ci poczuć się lepiej. I przy odpowiedniej pomocy, ty Wola czuć się lepiej.

Z terapeutą, który nie jest przeszkolony w problemach z nastrojem okołoporodowym, ryzykujesz otrzymanie niedokładnych lub nieprzydatnych informacji, błędną diagnozę lub — w skrajnych przypadkach przypadki — nawet profesjonalne wezwanie do Służby Ochrony Dzieci, co jest największym strachem wielu kobiet, mówi Gunyon Meyer, która zauważa, że ​​widziała, jak to się działo. Praca z kimś, kto ma Odpowiednie przeszkolenie może pomóc ci zrozumieć, że nie grozi ci skrzywdzenie dziecka i pomoże ci zdobyć umiejętności radzenia sobie, aby poczuć się lepiej. Aby znaleźć specjalistę przeszkolonego w zakresie okołoporodowych zaburzeń nastroju w Twojej okolicy, skontaktuj się z lokalnym koordynatorem wsparcia PSI lub przeszukaj ich internetowa baza danych dostawców międzynarodowych. Matka-postać, nowo uruchomiony startup zajmujący się zdrowiem matek, oferuje również katalog, Macierzysta (jak Yelp dla nowych mam), gdzie możesz szukać ekspertów, którzy specjalizują się w PMAD, w tym po porodzie OCD.

Leki takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) są bardzo skuteczne w poporodowym OCD, mówi Gunyon Meyer. Jeśli uważasz, że możesz potrzebować lub skorzystać z leków – nawet w czasie ciąży – porozmawiaj ze swoim lekarzem. Wydaje się, że leki przeciwdepresyjne mają niskie ryzyko przyczyn wad wrodzonych, a Ty i Twój lekarz możecie zdecydować, co jest dla Ciebie najlepsze.

„Myśli nie są dobre ani złe. Myśli są tylko prywatnymi doświadczeniami – neurony działają w naszym mózgu” – mówi Abramowitz. Bennett często mówi kobietom, że natrętne myśli oznaczają, że są ostrożnymi, opiekuńczymi matkami. „W OCD chodzi przede wszystkim o bezpieczeństwo” – wyjaśnia. „Mamy obsesję na punkcie rzeczy, które nas przerażają, ponieważ chcemy chronić nasze dzieci”. Jeśli masz przerażającą myśl, obserwuj tę myśl jako „tylko myśl OCD” i idź dalej. „Kiedy rozmyślasz nad myślą, umieszczasz szkło powiększające na czymś, co nie jest warte twojego czasu”.

Porozmawiaj ze swoim partnerem, mamą, lekarzem, terapeutą. PSI również hostuje grupy internetowe dla kobiet doświadczających PMAD. Łączenie się z innymi kobietami, które doświadczają podobnych objawów, może pomóc ci poczuć się mniej samotnym i pomóc w znalezieniu narzędzi i zasobów, które mogą pomóc.

Małe ćwiczenia, zdrowe odżywianie i czas z dala od dziecka i z Twój partner, rodzina lub przyjaciele (nawet wirtualnie, jeśli zajdzie taka potrzeba). Nadanie priorytetu rzeczom, które pomagają ci czuć się dobrze, pomaga nadążać za własnym zdrowiem psychicznym, co jest kluczowe, mówi Abramowitz.