Jak stwierdzić, czy masz zaburzenie lęku społecznego?

Wszyscy od czasu do czasu nudzimy się, tęsknimy za samotnością i boimy się dużych grup ludzi. A większość z nas denerwuje się przed wielką prezentacją w pracy lub przed… pierwsza randka z nieznajomym.

Ale jeśli jesteś kimś, kto doświadcza intensywnego stresu podczas prezentacji lub przemówień, to ogarnięty lękiem w sytuacjach społecznych ma fobię przed interakcją z nowymi ludźmi lub czuje się oceniany przez innych – do tego stopnia, że ​​wpływa to na Twoje codzienne życie – możesz cierpieć na fobię społeczną.

Ale to nie jest tak przerażające, jak się wydaje i nie musi zakłócać twojego życia. Istnieją świetne zasoby i sposoby na uzyskanie pomocy, aby nie była ona kontynuowana wpłynąć na twoje życie negatywnie lub spowodować unikanie ustawień społecznościowych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego o fobii społecznej, jeśli ją masz i jak możesz ją leczyć.

POWIĄZANE: Nadeszło lato kaca społecznego

„Lęk społeczny jest w zasadzie fobią przed sytuacjami społecznymi lub znacznym strachem lub zwiększonym niepokojem przed sytuacją, w której ktoś może zostać zbadany przez kogoś innego”, wyjaśnia psychiatra Jessi Gold MD, MS, adiunkt na wydziale psychiatrii na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis.

Pacjenci mogą powiedzieć coś w stylu: „Za każdym razem, gdy wchodzę do pokoju, czuję, że ludzie mnie obserwują, osądzają, myślą o mnie” – mówi dr Gold. Często dodają, że logicznie wiedzą, że to nieprawda, ale czują się „paranoicznie”, mówi.

James Shamlin, LCSW, psychoterapeuta z Pittsburgha zgadza się, dodając, że fobię społeczną można najprościej zdefiniować jako „konsekwentny i uporczywy strach przed krytyką ze strony innych” — niezależnie od tego, czy jest to rówieśniczka, romantyczne zainteresowanie, czy autorytet postać.

Zaburzenie może również powodować „niepokój antycypacyjny”, gdy ktoś myśli o wydarzeniu, które wydarzy się w przyszłości, mówi Shamlin. Dla tych, którzy cierpią na fobię społeczną, jeśli zrealizujesz to wydarzenie, „przetrwasz z intensywnym strachem lub niepokojem, a najlepiej, jeśli naprawdę aktywnie starasz się tego uniknąć” – dr Gold dodaje.

Unikanie może następnie zamienić się w cykl śnieżny, który sprawi, że lęk gorzej, mówi psychoterapeutka z Pittsburgha Terrie L. Środki, LCSW. „To jest jak straszny, włochaty potwór pod twoim łóżkiem, na który boisz się spojrzeć, ale często pytam, co się stanie, jeśli spojrzysz?”

POWIĄZANE: Uczucie niepokoju to nowa normalność. Oto, kiedy powinieneś być zaniepokojony

Większość z nas do pewnego stopnia doświadcza lęku lub niepokoju społecznego. Większość z nas denerwuje się prezentacjami lub przemówieniami, a na przykład wszyscy możemy czuć się trochę niezręcznie w dużej grupie nowych osób. Ale to niekoniecznie oznacza, że ​​cierpisz na fobię społeczną.

Jak więc odróżnić normalny poziom lęku od zaburzenia? „Podobnie jak wszystkie zaburzenia zdrowia psychicznego, [lęk społeczny] musi powodować stres, który przeszkadza w codziennym życiu życie lub funkcjonowanie w jakimś aspekcie życia — towarzysko, w pracy lub w związkach”, dr Gold wyjaśnia. Dodaje, że oprócz wszechogarniającego lęku społecznego, musi on trwać sześć lub kilka miesięcy, aby kwalifikować się jako prawdziwe zaburzenie.

Dr Gold dodaje, że zazwyczaj poziom lęku, który odczuwasz, jest „rażąco nieproporcjonalny do sytuacji” i zwykle pojawia się za każdym razem, gdy ktoś napotka taką sytuację. Na przykład objawy mogą zakłócać czynności, takie jak zamawianie jedzenia, zwracanie przedmiotów w sklepie lub rozmawianie przez telefon, mówi Means.

Dodaje, że może to nawet wpłynąć na twoją „zdolność do jedzenia lub picia w obecności innych, pisz na tablicy, jeśli jesteś student, korzystaj z publicznej toalety lub przemawiaj publicznie. Oznacza mówi.)

POWIĄZANE: „Zachorowanie z miłości” jest prawdziwe i bardzo przypomina niepokój

Inną oznaką zaburzenia, według Shamlina, jest wewnętrzne skupienie na sobie, często przemyślenie sytuacji i próbowanie dowiedzieć się, czy zrobiłeś lub powiedziałeś coś „głupiego”. Inne charakterystyczne objawy są fizyczne i obejmują „pocenie się, rumienienie, drżenie, wyścigi serce, nudności, trudności z koncentracją, napięcie mięśni, szybka mowa lub cichy i niski głos oraz ograniczony kontakt wzrokowy”, zgodnie z Znaczy.

Jeśli doświadczasz tych objawów w normalny sposób, możesz cierpieć na fobię społeczną. Ale ważne jest również, aby nie diagnozować siebie — zasięgnij profesjonalnego leczenia i porady, jeśli tak jest.

POWIĄZANE: Jestem psychiatrą i oto jak się dowiedzieć, czy naprawdę dobrze sobie radzisz

Lubię dużo choroba psychiczna, to zaburzenie jest zazwyczaj wynikiem kilku czynników, ale można je głównie przypisać składowi chemicznemu mózgu lub genetyce.

„Istnieją dowody na istnienie skanów mózgu, które występują w rodzinach, więc istnieje również podstawa genetyczna” – mówi dr Gold. Ale „wychowanie” może również działać w parze z „naturą”. Na przykład traumatyczne sytuacje społeczne, które są krępujące lub gdzie osoba, która czuje się osądzona, może również wywołać pojawienie się fobii społecznej, zwłaszcza jeśli zdarzyło się to, gdy była młodsza, ona wyjaśnia.

Według ADAA (Anxiety Disorders and Depression Association of America), przeciętny początek zespołu lęku społecznego ma 13 lat, chociaż może zacząć się jeszcze młodsi, wyjaśnia Means.

Z Covid-19 Means mówi, że pacjenci z tym zaburzeniem poczuli ulgę, mogąc uniknąć dużych zgromadzeń i spotkań towarzyskich. Ale ponowne wejście do ustawień społecznościowych okazuje się być czynnikiem wyzwalającym dla wielu osób, które już cierpią na fobię społeczną. „Ludzie z fobią społeczną odkrywają również, że ich samoocena lub pewność siebie zostały naruszone” – mówi Means.

Jeśli uważasz, że cierpisz na fobię społeczną, ważne jest, aby szukać pomocy, abyś mógł znaleźć sposoby radzenia sobie z tym zaburzeniem i zapobiec jego wpływowi na Twoje życie.

Shamlin mówi, że najczęstszym sposobem leczenia zaburzenia jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która „pomaga osób, aby przyjrzeć się ich myślom na temat ich przerażających sytuacji społecznych i pomóc w zmianie wzorców myślenia”.

POWIĄZANE: Niepokój po pandemii garderoby nie ma nic wspólnego z twoim ciałem

Chociaż może to być onieśmielające, terapia ekspozycyjna jest również skuteczną formą leczenia, która może pomóc pacjentom oddzielić obawy przed negatywnym wynikiem z konkretnym działaniem, mówi James. Jednym z przykładów tego, co Mean daje swoim pacjentom, jest nawiązanie kontaktu wzrokowego z nieznajomym, zwracając uwagę na ich kolor oczu. „Celem terapii ekspozycji jest pomoc ludziom w stopniowym uczeniu się, że negatywny wynik, którego się obawiają, nie powoduje negatywnego wyniku, którego często się spodziewają” – mówi James.

Inną bardzo skuteczną metodą leczenia jest terapia grupowa. Dr Gold mówi, ponieważ pozwala pacjentom na kontakt z grupą w bezpiecznej przestrzeni. Często pacjenci otrzymują pozornie śmieszne zadanie do wykonania, takie jak kupowanie rzeczy za wszystkie grosze – i tolerowanie lęku. „Wtedy, kiedy robisz coś prostego, jak przywitanie się z kimś, kogo nie znasz, wydaje się to takie proste i nudne” – mówi.

POWIĄZANE: Jestem psychiatrą, a nawet trzymałem moje leki na zdrowie psychiczne w tajemnicy

W niektórych okolicznościach może być korzystne leczenie lęku społecznego zarówno za pomocą terapii, jak i lek, mówi dr Gold. „Leki mogą być absolutnie pomocne w lepszej tolerancji doznań fizycznych i interakcji w codziennym życiu” – dodaje. „Nie należy go stosować zamiast terapii, ale dodatkowo”.

Jeśli zmagasz się z fobią społeczną lub jakąkolwiek inną chorobą psychiczną, skontaktuj się z SAMHSA Krajowa infolinia pod numerem 1-800-662-HELP (4357).