Podczas gdy fani Disneya 1967 Księga dżungli mają tendencję do zapamiętywania optymistycznych piosenek (na pewno pamiętasz „The Bare Necessities” i „I Wanna Be Like Ty”), fani nowej wersji, która zostanie otwarta w piątek 15 kwietnia, prawdopodobnie zapamiętają to oszałamiające wizualizacje.
Ten film, mistrzowsko wyreżyserowany przez Jona Favreau, to prawdziwy cud. Mroczniejszy i nieco bardziej przerażający niż oryginał, był też bardziej napakowany akcją i byłem zahipnotyzowany tym, jak bardzo był realistyczny. Tak, powiedziałem realistyczne — niełatwe zadanie dla hybrydy na żywo/animowanej.
Źródło: Disney
Ale to naprawdę było wciągające (bez wątpienia 3D pomogło). Szczegóły są godne uwagi. Można było praktycznie posmakować miodu, poczuć drapanie pazurów tygrysa i poczuć przerażający „czerwony kwiat”, czyli „ludzki ogień”. To było całkowicie zabawne.
POWIĄZANE: Wewnątrz L.A. Premiera Księga dżungli
Zacznijmy od Mowgliego – „młodejczyka” wychowanego przez wilki, granego przez uroczego nowicjusza Neela Sethiego. Jedyny bohater akcji na żywo w całym filmie, Sethi radzi sobie w uniwersum CGI zamieszkanym przez takie legendy aktorstwa, jak
Bill Murray (jako sympatyczny, ale manipulacyjny niedźwiedź Baloo), Christopher Walken (jako dziwaczny, ale przerażający gigantyczny orangutan, król Louie), Idris Elba (jako zły tygrys, Shere Khan), Sir Ben Kingsley (jako obrońca Mowgliego, czarna pantera Bagheera), Scarlett Johansson (jako przebiegły wąż Kaa) i Lupita Nyong’o (jako kochająca matka wilka Mowgliego, Raksha).Źródło: Disney
POWIĄZANE: Obejrzyj pełny zwiastun filmu Disneya Live-Action Take on Księga dżungli
Ogromne brązowe oczy Sethiego i naturalna, przewiewna postawa dodają mu uroku, ale to Murray kradnie show. Jest perfekcyjnie obsadzony jako przebiegły, ale ujmujący niedźwiedź, który zmusza Mowgliego do takich wyczynów, jak wydobywanie miodu z uli tętniących życiem od pszczół.
Fabuła jest zasadniczo taka sama jak w książce Rudyarda Kiplinga i wcześniejszej wersji Disneya — aby chronić swoją wilczą dumę i uciec przed gniewem Shere Khan, Mowgli musi opuścić dżunglę i udać się do wioski ludzi, do której należy, ale przygody, które napotyka po drodze, nawet straszne, jak zahipnotyzowany przez węża Kaa lub schwytany przez bandę psotnych małp, zdają się tylko sprawiać, że pokochał dżunglę jeszcze.
POWIĄZANE: 12 filmów do obejrzenia w kwietniu 2016 r.
Nie zepsuję wam zakończenia, ale różni się od wersji z 1967 roku. Jak mówi powiedzenie: „Możesz wyrwać człowieka z natury, ale nie możesz wydobyć natury z człowieka”.
Dodam tylko, że czasami nie da się nawet wyrwać człowieka z natury.