Erin Brockovich o Superman nie nadchodzi, kryzysie wodnym w Ameryce i modzie lat 90.

Erin Brockovich ma tę samą radę od 27 lat i jest tak samo pilna teraz, jak wtedy, gdy błagała mieszkańców Hinkley w Kalifornii. bronić ich prawa do czystej wody – wiesz, takiej, która nie jest zielona i jest domem dla dwugłowych żab i uważana jest za wartą filmu ze względu na swój przerażający, kreskówkowy wygląd. Kiedy rozmawialiśmy przez telefon w zeszłym tygodniu, mogłem wyczuć nacisk w jej głosie, pogrubionym i wielkimi literami: „Nie czekaj!”

Tak jak w, nie czekaj, aby przetestować swoją wodę; Nie czekaj, aby porównać swoje wyniki ze standardami Environmental Working Group (nie EPA), a organizacja non-profit prowadząca badania nad skutkami zanieczyszczeń w systemach rolniczych i pitnej woda; Nie czekaj z wykonaniem pracy, a następnie zmobilizuj swoją społeczność do przyłączenia się do poszukiwania bezpiecznej wody; Nie czekaj, aby edukować się o niebezpieczeństwach skażonej wody. Nie czekaj. Nie czekaj. Nie czekaj — bo Superman nie przyjdzie cię uratować.

60-latka, której imię przywodzi mi na myśl Julię Roberts w topie na ramiączkach spaghetti, krótkich spodenkach, szpilkach i kędzierzawych lokach nałożonych na nią. głowy, ale wielu innym przywołuje obraz wojownika w walce o czystą wodę, to wydanie nowej książki całkowicie opartej na idei, że nie ma zbawcy wody, nie bohater. Superman nie nadchodzi, publikowany dzisiaj za pośrednictwem Pantheon Books, jest po części wspomnieniem, po części raportem non-fiction, a po części wezwaniem do działania — apelem czytelnikom, aby zaangażowali się w kryzys wodny w Ameryce, ponieważ nikt inny nie zrobi za was tej pracy. Nikt nie upewni się, że nie zostaniesz porwany (*nazwa Google’a wroga Supermana*) zagrożeniem podobnym do Lexa Luthora, jakim jest skażona woda.

„Dosłownie sramy we własnym zestawie do bałaganu” – zachwyca się. „Jeśli zamierzasz nadal zanieczyszczać wodę i nadal zanieczyszczać ziemię i nadal uprawiać zanieczyszczoną, zatrutą żywność, co u licha może myśleć o efekcie końcowym? będzie?"

Tak się składa, że ​​na kilka dni przed rozmową natknąłem się na badania dotyczące moich lokalnych kryzysów wodnych. W naszym małym turystycznym miasteczku w Pensylwanii, gdzie mój chłopak i ja właśnie przeprowadziliśmy się do domu z prywatną studnią, jest troska o PFOS i PFAS, które, jak mówi mi Erin, zostały powiązane z rakiem jąder i chorobą nerek. A to tylko jeden mały przykład z tysięcy gorących punktów związanych z kryzysem wodnym w całym kraju.

Jak my się tu znaleźliśmy? Do miejsca, w którym twórczość Erin Brockovich jest wciąż tak samo (jeśli nie bardziej) aktualna, jak to było w 1993 roku, kiedy podjęła się Pacific Gas & Electric, trekking przez kalifornijską pustynię, aby ostrzec mieszkańców Hinkley – cierpiących na dolegliwości od krwotoków z nosa po raka – o ich woda? Albo w 2000 roku, kiedy stała się powszechnie znana dzięki nagrodzonemu Oscarem filmowi Stevena Soderbergha o tej samej walce?

Stanowcza odpowiedź Brockovicha ponownie wstrząsa mną przez telefon: Infrastruktura. Wypowiada to słowo w sumie 17 razy w trakcie naszej 30-minutowej rozmowy. „Przejdźmy od razu do podstaw” — mówi. „Mamy ogromne problemy z infrastrukturą, a wielkie korporacje po prostu je ignorują. Następnie mamy te ogromne katastrofy gospodarcze. A potem [mówią]: „Cóż, nie mamy na to pieniędzy”. Tak, zrobiłeś. Przemysł może wzrosnąć i udzielić naprawdę dużej ręki pożyczającej.

Przez dłuższy czas rozmawiam cicho i kiwam głową, mimo że ona mnie nie widzi. (Nasze połączenie Zoom zostało odwołane na rzecz rozmowy telefonicznej, ponieważ Internet Erin ciągle znikał, co, jak mi mówi, jest wynikiem pożarów szalejących w południowej Kalifornii. I upadającą infrastrukturę.) Na pytania retoryczne odpowiadałem odpowiednim „tak!” i nie!" i wymamrotałem twierdząco mhmm pod nosem. Po około 20 minutach naszej rozmowy jestem zdenerwowany, gotów zapukać do drzwi domów moich sąsiadów i zapytać ich: „Czy ostatnio badałeś wodę ze studni? Jakie chemikalia testujesz? Jaki system filtracji masz w swoim domu?” 

POWIĄZANE: Denim niszczy planetę

Gdy nasza rozmowa przeszła na terytorium skuteczności systemu politycznego (bo tak jest zawsze), podsumowałem słuszny gniew, który we mnie obudziła i wyrzuciłem z siebie: ty myślałeś kiedyś o kandydowaniu na urząd?” 

„Ludzie mnie o to pytali. Tak, mógłbym. Chciałbym, ale o to chodzi, gdybym mógł tylko jechać w prawo lub w lewo, albo twoją drogą, albo autostradą, a nie tylko drogą, która jest dobra dla wszystkich… Nie chcę dać się w to wciągnąć”.

Czysta woda nie powinna być polityczna, mówi. Zgadzam się („mmm”). Ale w następstwie kryzysu we Flint w stanie Michigan. — i „Krzemień Północy” (wodospad Hoosick, Nowy Jork, który cierpiał z powodu skażenia PFOS) oraz „Krzemień Południa” (Jezioro Okeechobee, Florencja, gdzie toksyczne zakwity glonów zagrażać lokalnemu zaopatrzeniu w wodę) i wielu, wielu Flintów w całej Ameryce, które opisuje w swojej książce, to ma stać się politycznym. Oboje wzdychamy.

„Było tak wiele [mówi się] o etykietach, postrzeganiu, osądach i ideach umieszczanych tu i tam”, mówi o systemie politycznym. „Nikt tak naprawdę nie chce być pierwszą osobą i się mylić. Ale o to chodzi, akceptuję tych, którzy mają słabości, akceptuję swoje błędy. A co z tego, że się myliłem? Przynajmniej próbowałem. I chcę, żebyśmy wszyscy to zrobili – i to jest duże oczekiwanie. Kończy swoją myśl być może niezamierzonym Odniesienie Michaela Jacksona: „Myślę, że musimy spojrzeć na mężczyznę w lustrze, spojrzeć na kobietę w lustro." 

Chociaż Brockovich nie pojawi się na żadnej liście do głosowania w 2020 r., pomocnie przedstawia zaniedbania rządu federalnego i wskazuje, co należy zrobić, aby zaradzić kryzysowi wodnemu w tym kraju w Superman nie nadchodzi. Pisze o upadku Agencji Ochrony Środowiska (która, jak mi przypomina, została założona przez Republikański prezydent Richard Nixon) pod administracją Trumpa, opisując katastrofalne konsekwencje decyzji o wypatroszeniu agencji.

„Potrzebujemy dobrze finansowanej, solidnej agencji pełnej naszych najlepszych i najzdolniejszych” – pisze. „To, co mamy, to niedofinansowany, niewystarczający personel, przeciążony departament federalny. Ta agencja nie może nadążyć za całym zanieczyszczeniem i korupcją w całym kraju”.

„W dzisiejszych czasach EPA bardziej koncentruje się na ograniczaniu programów i zabijaniu przepisów niż na ochronie nas przed toksycznymi chemikaliami. Przepisy bez odpowiedniego egzekwowania i nadzoru są dyskusyjne. Jeśli wkrótce nie zmienimy biegów, możemy nigdy nie wyjść z tego bałaganu.

Dla tych z nas, którzy nie są Andrew Wheelerem, obecnym administratorem EPA, Brockovich też ma dla nas plan. I jest prawie odporny na idiotę. W jej książce znajdziesz poręczny schemat blokowy przedstawiający 7 kroków zapewniających bezpieczną wodę (krok jednym jest — zgadłeś: nie czekaj, aby przetestować swoją wodę lub poprosić o raport od swojego lokalnego miasto). I choć temat skażonej wody pitnej może wydawać się ciężki, przeładowany żargonem i przepełniony toksyczną rozpaczą, Brockovich Ona jest niczym innym, jak bezproblemowo wplata swoją szczerość i autentyczne oburzenie zarówno w książce, jak i w naszym telefonie połączenie. Priorytety firm, które są najbardziej odpowiedzialne za zanieczyszczenie wody, to „tyle do tyłu”. Posługuje się dwiema metaforami futbolowymi i odniesieniem do Czarnoksiężnika z Krainy Oz, aby zilustrować skomplikowane zagadnienia. W pewnym momencie mówi mi, że brzmię, jakbym musiał być „fajnym kotem”. (Promieniłem.)

Jak można się spodziewać po ukochanej słabszej bohaterce filmu z 2000 roku, Brockovich jest kobietą, która wysadziła przestrzeń na strychu, aby powiększyć swoją szafę. „Nie obchodzi mnie, czy mam 60 lat, kołyszę buty do ud i legginsy, i oto nadchodzę”.

Kiedy wspominam, że „stroje Erin Brockovich” to cała kategoria tablic na Pinterest, śmieje się, mówiąc mi że „w ogóle nie ma wyczucia mody”, co, w trosce o uczciwość dziennikarską, muszę podkreślić, jest kłamać. Chodzi mi o to, że trafnie odniosła się do topu w panterkę i czarnej spódnicy noszonej przez Robertsa jako jednego z najlepszych stylizacji filmu z 2000 roku.

Obecnie jej odpowiednik tej modowej energii z lat 90. „mish-mosh” wygląda bardziej jak sięgające do ud płaskie buty Stuarta Weitzmana z parą podartych, czarne dżinsy — „ale musisz mieć bluzkę w panterkę”. Przez telefon wyobrażam sobie Brockovich w tym wyglądzie, jej blond włosy do ramion wciąż tak rozpoznawalna, jak zawsze, prowadząc tłum zwolenników czystej wody w społeczności południowej Kalifornii, dla której jest nazywana domem dekady.

Mówi mi, że Marsz Kobiet, ruch Black Lives Matter, Marsz dla naszego Życia — „te ruchy pokazały nam, że marsze to dopiero początek”.

„Czy możemy znaleźć wystarczająco dużo pasjonatów, aby podtrzymać ruch wody, który rozwiąże te systematyczne niepowodzenia?” ona pyta. „Ostatecznie nasze lokalne systemy wody pitnej należą do nas. Płacimy za wodę i bez nas te systemy nie mogą działać. Musimy zintensyfikować i zainteresować się naszymi systemami wody pitnej, naszą infrastrukturą i naszym rządem”. Nie czekaj.