Ci prawnicy ACLU biorą prawo do aborcji aż do Sądu Najwyższego

Był styczeń 2017 r. i pierwszy tydzień Meagan Burrows w pracy jako prawnik w ACLU i Projekt Wolności Reprodukcyjnej (RFP). Wraz ze swoimi kolegami starała się złożyć wstępny nakaz sądowy na obowiązkowe prawo USG które minęły w Kentucky. Bez tego aborcja byłaby prawnie zmuszona do pokazywania i opisywania obrazów USG swoim pacjentów i odtwarzać dźwięki serca płodu przed wykonaniem aborcji, niezależnie od pacjenta życzenia. Duże obciążenie pracą nie było dla Burrows niczym nowym — spędziła dwa lata w firmie prawniczej, żeby spłacić pożyczki studenckie — ale tak twarda walka o stały dostęp do opieki aborcyjnej nie była tym, co myślała, że ​​będzie robiła, kiedy przeprowadzała wywiad dla stanowisko.

„Zgłosiłem się do tej pracy i przeprowadzałem rozmowę kwalifikacyjną w lecie poprzedzającym wybory, kiedy wielu z nas spodziewało się prezydentury Clinton”, mówi 30-letni Burrows. W stylu. „Omawialiśmy wszystkie nasze plany proaktywnej pracy, co zamierzaliśmy zrobić, aby rozszerzyć dostęp do aborcji, oraz naszą wizję Sądu Najwyższego z miejscem zajmowanym przez demokratycznego prezydenta”.

Charakter potencjalnego obciążenia pracą Burrow zmienił się dramatycznie, kiedy Donald Trump został wybrany, ale to nie odstraszyło jej od dołączenia do ACLU.

„To nie jest tak, że Biały Dom odwrócił się i nagle stawką były prawa do aborcji – to jest bitwa że ruch praw reprodukcyjnych od dłuższego czasu działa na szczeblu państwowym” Burrows mówi. „Kiedy więc powiedzieli:„ Nadal chcielibyśmy cię mieć, jeśli nadal jesteś zainteresowany przyjazdem ”… cóż, refren, który wielu z nas powiedziało w ruchu od czasu wyboru Trumpa, brzmi: Tak. Więcej niż kiedykolwiek."

POWIĄZANE: Bez względu na to, jak myślisz o aborcji, musisz lepiej zrozumieć D&C

Po objęciu urzędu Trump spełnił swoją obietnicę wyborczą, by powołać sędziów Sądu Najwyższego, którzy się obalili Roe przeciwko Wade, decyzja z 1973 r., która umocniła aborcję jako prawo konstytucyjne. Następnie konserwatywni ustawodawcy uchwalili rekordową liczbę zakazów aborcji.

W 2017 roku 19 stanów uchwaliło 63 ustawy ograniczające dostęp do aborcji. W 2019 roku Przeszło 58 ograniczeń aborcyjnych, a 12 stanów uchwaliło jakiś zakaz. Georgia, Kentucky, Luizjana, Mississippi i Ohio wprowadziły zakaz aborcji po sześciu tygodniach, zanim większość ludzi w ogóle wie, że jest w ciąży, a Alabama uchwaliła całkowity zakaz aborcji. I chociaż żadne z nich nie weszło w życie — aborcja jest nadal legalna we wszystkich 50 stanach — te prawa reprezentują zmianę w planie działania ruchu antyaborcyjnego. Zamiast ograniczać dostęp za pomocą ograniczeń, Republika Ludowa przedstawia rażąco niekonstytucyjne ustawy wiedząc wywołają wyzwanie prawne, które, jak mają nadzieję, dotrze do Sądu Najwyższego (który jest teraz na tyle krzywy, by obalić Roe przeciwko Wade).

Jak na razie wszystko idzie zgodnie z ich planem. W marcu br. wysłucha Sąd Najwyższy Czerwiec Medical Services LLC v Gee, pierwszy przypadek aborcji od czasu, gdy sędziowie Neil Gorsuch i Brett Kavanaugh dołączyli do ławy. Sprawę rozpatruje Centrum Praw Reprodukcyjnych (CRR), a jeśli sąd orzeka na korzyść Prawo aborcyjne w stanie Louisina, które wymaga od usługodawców uzyskania przywilejów przyjmowania do szpitala — który naśladuje 2015 Prawo Teksasu, które zamknęło ponad połowę z 42 stanowych klinik przed skreśleniem przez Sąd Najwyższy w 2016 r. — Roe przeciwko Wade zasadniczo zostanie wypatroszona. A w styczniu. 2, 2020, ponad 200 członków Kongresu wezwał Sąd Najwyższy zamiast tego całkowicie unieważnić decyzję.

„Ich celem zawsze było zapobieganie aborcji, ale używali tego rodzaj podejścia przyrostowego”, Jen Dalven, 48, dyrektor projektu ACLU Reproductive Freedom Project, mówi W stylu. „Ale kiedy zobaczyli nowych sędziów Sądu Najwyższego, postanowili po prostu pójść na całość”.

ACLU rozpatruje obecnie 17 spraw związanych z aborcją na poziomie stanowym i federalnym w całym kraju. Pięć kobiet, z którymi rozmawiano tutaj, toczy tę walkę samotnie, ale reprezentuje zespół 14 prawników, którzy tworzą RFP. (Mówią nam, że w zespole jest jeden człowiek i jest wspaniały.)

„To naprawdę uderzyło w gorączkę” – mówi Dalven. „Ale bierzemy dużo siły od naszych klientów: ludzi, którzy walczą z tymi prawami w terenie i starają się jak najlepiej służyć swoim pacjentom w bardzo wrogie stany — Alabamy i Kentucky na świecie, miejsca, w których istnieje prawdziwe poświęcenie ze strony ich zawodowej i osobistej zyje. Jest nam całkiem łatwo być tutaj, w Nowym Jorku.

Oczywiście to, co Dalven i jej zespół uważają za „łatwe”, wcale nie jest. Pracują długie noce, wieczory i weekendy. Brakuje im wakacji z rodziną lub pracy podczas ich coraz rzadszego „czasu wolnego”. Tęsknią za rutyną przed snem ze swoimi dziećmi, czasem z przyjaciółmi i nocami z partnerami.

„To było dla nas naprawdę intensywne”, mówi 45-letnia Brigitte Amiri, zastępca dyrektora RFP ACLU. W stylu. „Jest to prawdopodobnie najtrudniejszy czas, jaki wszyscy pracowaliśmy w skoncentrowanym okresie czasu. W naszej pracy zawsze występowały przypływy i odpływy, ale teraz jesteśmy w stałym [przepływie] — nie było zbyt wielu przestojów. Po prostu bez przerwy biegamy bez tchu, a to niezwykłe, mieć taki atak. Amiri, która ma 6-latka córka, mówi, że nie była w pobliżu tyle, ile by chciała i musiała w związku z nią przekazywać spotkania rodziny i przyjaciół liczba spraw. „Ale wszyscy rozumieją i naprawdę wspierają moją pracę” – mówi. „Czuję się bardzo szczęśliwy, że mam ten system wsparcia, aby móc to zrobić – i mam nadzieję, że w pewnym momencie będziemy mieli trochę przestoju”.

Ten czas przestoju jeszcze nie jest na horyzoncie i to niezależnie od tego, co wydarzy się w listopadzie.

„Kiedy rządzi demokratyczny prezydent, ludzie zakładają, że wszystko będzie dobrze, i tak naprawdę nie rozumiem, że tak wiele z tego dzieje się na poziomie stanowym” – Alexa Kolbi-Molinas, 40 lat, Senior Staff Attorney w RFP, mówi W stylu. „Oczywiście prezydent może robić złe rzeczy – walczymy na poziomie federalnym i stanowym – ale niekoniecznie staje się to łatwiejsze lub sprawia, że ​​walki znikają, gdy u władzy jest Demokrata”.

To dlatego, że walka o zapewnienie dostępności aborcji nie polega tylko na utrzymaniu Roe przeciwko. Przebrnąć w księgach. Nie ma znaczenia, co mówi prawo federalne, jeśli ludzie w całym kraju nadal nie mogą uzyskać potrzebnej im opieki. A wielu już nie może. A zgłosiło 90% hrabstw w Stanach Zjednoczonych nie mają dostawcy aborcji i w sześciu stanach jest tylko jeden dostawca. Wynika to w dużej mierze z: Przepisy dotyczące pułapeklub Ukierunkowane ograniczenia dotyczące dostawców aborcji, które nakładają wymagania na kliniki, które nie mają wiele wspólnego ze zdrowiem lub bezpieczeństwem (takie jak: układ szafy woźnego). Kiedy dostawca nie może sobie pozwolić na przestrzeganie tego, jest zmuszony do zamknięcia.

„Myślę, że Kentucky jest doskonałym przykładem tego, co dzieje się w stanie, w którym ataki następowały jeden po drugim”, mówi Amiri. „Wkrótce po podjęciu decyzji w sprawie Roe w 1973 r. w Kentucky było 17 miejsc, w których można było dokonać aborcji. Teraz jest tylko jeden — i to nasz klient, Centrum Chirurgii Kobiecej EMW.”

Wstępny nakaz sądowy złożony przez nowo zatrudnioną Burrows i jej współpracowników w styczniu 2017 r. był w imieniu EMW przeciwko prawu TRAP. Federalny sędzia procesowy obalił prawo, ale zostało ono utrzymane w sądzie apelacyjnym. W dniu W stylu po rozmowie z zespołem RFP Sąd Najwyższy ogłosił, że nie rozpatrzy sprawy, umożliwiając natychmiastowe wejście w życie ustawy.

Prawnicy mieli za zadanie wykonać rozdzierające serce zadanie dzwonienia do swoich klientów i informowania ich, że teraz, w Kentucky, dostawcy aborcji muszą administrować medycznie niepotrzebne ultradźwięki, pokaż te ultradźwięki swoim pacjentom, opisz je i odtwarzaj dźwięki serca płodu — nawet jeśli ich pacjenci odmówią. Zrobili to, gdy każdy czekał na swoją kolej na krześle do włosów i makijażu, przed i po siedzeniu do tych zdjęć.

„Naprawdę ciężko jest wyjaśniać klinice, co będą teraz musieli zrobić z bezsensownych powodów – z powodów politycznych, które nie mają nic wspólnego z nauką i medycyną” – mówi Amiri. „A jako dostawcy opieki zdrowotnej ich pierwszą odpowiedzią jest:„ Dlaczego? Dlaczego musimy robić coś, co nie ma nic wspólnego z zapewnieniem naszym pacjentom opieki, której potrzebują?”. między tym, co świadczeniodawcy wiedzą, że jest prawdą, a polityką tego - po prostu naprawdę trudno jest żyć i przełamać Aktualności."

Zespół wygrywa jednak więcej spraw niż przegrywa. Tak więc po każdym rozczarowaniu porażką, choć namacalne, szybko następuje działanie.

„Cały czas przygotowujemy się do tych rzeczy, więc chociaż jesteśmy rozczarowani, że Sąd Najwyższy nie zajęła się tą sprawą, wiedzieliśmy, że jest taka możliwość”, Lizzy Watson, 31 lat, adwokat w RFP, mówi W stylu. „Większość pacjentów po prostu chce opieki, więc nawet jeśli muszą przeskoczyć wszystkie te przeszkody, aby ją uzyskać, zrobią to, co muszą zrobić. Po prostu staramy się zminimalizować ich wpływ”.

Zespół znalazł również sposoby na odstresowanie, ponowne skupienie się i zmianę priorytetów, przechodząc od rozczarowującego orzeczenia i patrząc w kierunku wielu przyszłych spraw.

„Medytuję każdego dnia” — mówi Watson. Kolbi-Molinas mówi, że każdego ranka wychodzi z domu o 7:30, aby popływać przed pracą.

„To bardzo pracochłonna praca” – kontynuuje Watson. „Więc upewnienie się, że doceniamy się nawzajem i upewnienie się, że wszyscy słyszymy od siebie nawzajem [jest ważne]”. I oczywiście każdemu prawnikowi w zespole pomaga perspektywa.

„Nie jestem męczennikiem ani pracoholikiem, a także zdaję sobie sprawę, że na pierwszej linii frontu tej bitwy są ludzie, którzy mają tak wyższy poziom stresu w swoim życiu” – mówi Amiri. „Więc patrzę na sprawy z odpowiedniej perspektywy i doceniam system wsparcia oraz inne sposoby, dzięki którym jestem w stanie wykonywać swoją pracę i nadal spać i widzieć moje dziecko”.

Pod koniec dnia na planie jasne jest, że zespół podziela ten niemal frustrujący poziom pokory. W chwilach intensywnego stresu lub rozczarowań, które wydawałyby się rozdzierać serce, podskakują i trzymają się tego.

„Jest tak wielu innych ludzi, którzy są częścią tego ekosystemu” – mówi Amiri. "Są fundusze aborcyjne które zapewniają, że ludzie, którzy nie mają wystarczającej ilości pieniędzy, mogą uzyskać dostęp do aborcji – czy to na podróże, opiekę nad dziećmi, płacenie za samą aborcję. Są wolontariusze poza kliniką którzy upewniają się, że pacjenci mogą wejść bez nękania przez protestujących. Wszyscy naprawdę ciężko pracujemy, aby upewnić się, że ludzie nie zostaną bez opieki w tych kryzysowych chwilach.

POWIĄZANE: Kobietom można odmówić wjazdu do USA z powodu ciąży, zgodnie z New Trump Rule

Ale w wielu częściach kraju ludzie już nie dbają o to i Czarni, brązowi i biedni ludzie ponoszą ciężar tego kryzysu. Według Instytutu Guttmachera osoby czarnoskóre i latynoskie częściej doświadczają niezamierzonego ciąża niż u osób rasy białej, w dużej mierze z powodu braku dostępu do antykoncepcji i przeszkód w reprodukcji opieka zdrowotna. Dla Watsona, którego czarny ojciec i biała matka spotkali się w liceum w Luizjanie wkrótce po tym, jak szkoły zaczęły się integrować, i który opuścił stan, aby znaleźć dom, w którym czuliby się bezpiecznie, to zdolność służenia tym społecznościom napędza jej niestrudzoną pracę.

„Chciałam, żeby ruch był bardziej reprezentatywny dla ludzi, którym służymy” – mówi. „Bardzo ważne jest dla mnie przebywanie w przestrzeni sprawiedliwości reprodukcyjnej, w której zajmujemy się wszystkimi rzeczami czego potrzebuje społeczność, czego czarni potrzebują i czarne kobiety potrzebują i czarne rodziny potrzebują, i to nie tylko poronienie."

Wszyscy prawnicy ACLU z Projektu Wolności Reprodukcyjnej mieli niewiarygodnie różne plany przed wyborami w 2016 roku. Od rozszerzenia dostępu do opieki po współpracę z bardziej liberalnym Sądem Najwyższym, przyszłość, którą przewidzieli w listopadzie. 7, 2016, w żaden sposób nie obejmował rażącego zamachu na konstytucyjne prawo dostępu do opieki aborcyjnej. W rezultacie wielu z nich trudno jest nawet spróbować wyobrazić sobie przyszłość już teraz.

„Nie wyobrażam sobie, jak zajęty będzie rok 2020” – mówi Watson. „Ponieważ w 2019 roku było tak tłoczno”. Od lotów do różnych stanów, aby spotkać się z reprezentowanymi przez nich dostawcami aborcji, po składanie wniosków w nagłych wypadkach dla indywidualne imigrantki potrzebujące opieki, praca była przytłaczająca i wyczerpująca emocjonalnie. Ale Watson mówi, że ponieważ jest to praca, w którą są zaangażowani całym sercem – moralnie, etycznie, zawodowo i politycznie – jest to praca, do której chętnie dążą.

„Jak mogą pogorszyć sytuację pacjentów?” Watson kontynuuje. „To znaczy, to nie jest wyzwanie – proszę, nie próbuj. Ale Konstytucja to podłoga, a nie sufit, a państwa zawsze starają się obniżyć podłogę”.

A teraz, w 2020 roku, prawodawcy antyaborcyjni w tych samych stanach pracują nad całkowitym zburzeniem podłogi. Przejście jak największej liczby ograniczeń aborcyjnych jest znanym celem republikanów na 2020 r., więc ACLU odpowiednio reaguje. Zespół przygotowuje się do pierwszego przesłuchania za Ustawa o ochronie zdrowia kobiet w lutym 12 (wysiłek CRR w ramach kampanii Act for Women), kłótnia na 9. obwodzie w sprawie Title X w lutym. 27, spierając się w 6. Okręgowym Sądzie Apelacyjnym w sprawie prawa stanu Ohio 11 marca i przygotowując się do złożenia wniosku AMICUS w nadchodzącej sprawie dotyczącej kontroli urodzeń w Sądzie Najwyższym gdzieś w kwietniu.

„Jesteśmy tak zaszczyceni, że możemy pracować w organizacji, która pozwala nam powiedzieć:„ Cokolwiek potrzebujesz, aby prawnicy mogli zrobić, zrobimy to ”- mówi Kolbi-Molinas. „Praca [naszych klientów] jest tak ważna, a to, z czym mają do czynienia na co dzień – niezależnie od tego, kto sprawuje urząd, niezależnie od tego, co dzieje się w ich stanowych organach ustawodawczych – jest tak heroiczne”.

Żeby było jasne, ta praca jest wykonywana w służbie tego, czego chce i potrzebuje większość Amerykanów. Poparcie dla aborcji jest najwyższe od prawie dwóch dekad — 71% amerykańskich wyborców popiera Roe przeciwko Wade i nie chcę, żeby to się przewróciło. Dla prawników walczących z polityką partyjną denerwuje prawo uchwalane wbrew woli ludu. „Jestem kimś, kogo często przepełnia wściekłość, jak mówią” – mówi Kolbi-Molinas. „Ale to motywuje”.

A co do Burrows, która zaczyna czwarty rok jako prawniczka ACLU, tak jak (ma nadzieję) zaczyna Trump jego ostatni rok urzędowania, sukcesy zespołu są tak samo motywujące, jak ich prawe oburzenie.

„Powiedziałbym, że to, co popycha nas do przodu, to to, że dużo wygrywamy, pomimo tego, co dzieje się na świecie, pomimo tego, że czasami wydaje się, że walczymy pod górę, a gdy tylko jedno prawo zostanie zablokowane, na stole pojawia się kolejne szalone prawo, które nie ma medycznego sensu i jest całkowicie sprzeczne z precedensem sądowym” mówi. „Ale my wygrywamy”.

Zdjęcia: Heather Sten w asyście Flaminia Fanale. Włosy autorstwa Yoheya Nakatsuki. Makijaż autorstwa Angeli Davis Deacon. Stylizowane przez Samantha Sutton i Kristinę Rutkowski, wspomagane przez Alexis Bennett i Copelyn Bengel. Kierownictwo artystyczne i produkcja Kelly Chiello.