SOS: Pozwalam tacie wybrać moje stroje na tydzień

Gdyby było tylko jedno słowo opisujące mojego tatę, byłoby to głupie. Nacisk na głupkowaty. Jest typem taty, który nosi ubrania o dwa rozmiary za duże, żeby mógł się układać „kiedy nadejdzie zima”. Rodzaj taty, który jest zbyt ekstrawertyczny, gdy poznaje nowych ludzi, zwłaszcza kasjerów i kelnerki. Ten rodzaj taty, który wyciągnął gigantyczny słoik marynat jako „przekąski” na imprezie Sweet 16 swojej córki i podchodziłem do tego poważnie. Chodzi mi o to, że ten człowiek jest samozwańczym „wietnamskim wieśniakiem”, nie wspominając już o ekskluzywnym „człowieku budweisera” („TO KRÓL PIW, KIMBERLY!”). Więc naturalnie musiałam zobaczyć, co się stanie, jeśli pozwolę mu wybrać moje stroje na tydzień. Po prostu, wiesz, dla kopniaków.

Oto dziewczyna pracująca w magazynie o modzie, gdzie Manolos i najnowsza torba It są bardziej obfite niż działające pisaki z czarnym tuszem, a oto tata, którego strój startowy to guzik z krótkim rękawem i kaktusowym nadrukiem w dół; leśne, plisowane spodnie; i skórzane sandały na rzepy. Kiedy powiedziałem mu o tym projekcie, podekscytowany napisał, że dosłownie „będzie miał listę ubrań, które będziesz nosić. Od odzieży sportowej po odzież na co dzień i na imprezę. Coś jak J Loper lub Dolly Partons” i po prostu wiedziałem, że czeka mnie szalona przejażdżka.

Dzień pierwszy zaczął się dość niewinnie. Zasugerował, żebym nosiła „obcisłe sportowe spodnie z dzianiny”. Legginsy. Mężczyzna mówi o legginsach. Co – w porządku – w porównaniu z mnóstwem innych możliwych przedmiotów nieodpowiednich do pracy, nie jest takie złe. Ale potem zrobiło się dziwnie. Chciał, żebym sparował go ze „skórzanymi butami na wysokim obcasie”. Ale buty nie powinny pasować do stylu teksańskiego.

Natychmiast wszedłem w tryb szaleństwa. „Dlaczego”, wysłałem mu SMS-a, „Ba, dlaczego? Będę w tym musiał iść do pracy. Ale oczywiście moje wołania o pomoc pozostały bez odpowiedzi przez dobre 45 minut. Pomysł, że może rzeczywiście trollować, oderwał się ode mnie, więc kontynuowałem: „Czy możesz mi wyjaśnić, dlaczego powinienem nosić skórzane buty do pracy?” Jego odpowiedź? „Niepotrzebne buty, ale pasują do stroju, o którym rozmawialiśmy wcześniej”. Więc najwyraźniej wierzył w ten strój. Poddałem się więc, wiedząc, że to dopiero początek.

Na drugi dzień chciał, żebym założyła kwiecistą sukienkę „z białą spódnicą. Biała spódnica sprawi, że ta sukienka będzie się doskonale wyróżniać.” Miałam wiele pytań, jednym z nich było to, dlaczego chcesz, żebym nosiła spódnicę, skoro już mam na sobie sukienkę? Ale najpierw musiałam zająć się kilkoma innymi sprawami – o jakiej białej spódnicy on mówił? Nigdy nie rozmawialiśmy o białej spódnicy. Nawet nie posiadam.

Przesłał mi zdjęcia przypadkowych białych spódnic, które znalazł w Google Images. Po pożyczeniu jednego od mojego współlokatora poprosiłem o wyjaśnienie (wiesz, na wypadek gdyby zmienił zdanie): „Więc chcesz, żebym nosiła białą spódnicę pod sukienką?”

„Na sukienkę”. Och, moje złe. Nad. W porządku. Nagle miałem jeszcze więcej pytań, ale stłumiłem je wszystkie, by zapytać go o buty, na co odpowiedział: „Białe tenisówki. Kobiety zawsze dobrze wyglądają w butach do tenisa”. (Najpierw słyszeliście to tutaj, ludzie: Kobiety zawsze dobrze wyglądają w butach do tenisa.) A potem wysłał mnie inne Google Zdjęcie naszyjnika, który według niego powinienem nosić. „Duży rozmiar miedzianego naszyjnika będzie bardziej imponujący” – tekst brzmi w plątaninie niedopasowanych klauzul, które przeoczyłem z przytłaczającym poczuciem czułości. Mężczyzna naprawdę się starał, jak naprawdę, naprawdę próbować! Niestety nie miałam zbyt dużego miedzianego naszyjnika, więc wysłałam mu zdjęcia tego, co mam, a on wybrał złoty naszyjnik z ogniw Mejuri. To znaczy, ten mężczyzna ma gust – po prostu… potrzebuje pomocy w ich składaniu.

Pozwoliłem tej rozmowie zamarynować się przez około godzinę, zanim ponownie do niego napisałem. „Czy możesz mi powiedzieć, dlaczego chcesz, żebym założyła spódnicę na sukienkę?” I odesłał zdjęcie, na którym mrugnął do mnie. Jak mem. Ale o sobie. JAK ON NAPRAWDĘ TO ZROBIŁ.

Więc tutaj mam na sobie spódnicę na sukienkę.

W trzecim dniu mój tata tak bardzo polubił białą spódnicę, że chciał, żebym znów ją założyła. Wybrał top inspirowany Zachodem i buty inspirowane Zachodem – myślałem, że ma na myśli jakiś motyw, ale potem narzucił beret. Strój nie był zły źle, ale zdecydowanie czułem się, jakbym był z powrotem w liceum, eksperymentując z fashun.

Strój Day Four został stylizowany przez mojego tatę przez FaceTime i stało się bardzo jasne, że jego sposób działania po prostu nakłada się na każdy element garderoby, który lubi. Możesz zobaczyć jego proces na poniższym filmie.

T-shirt z paskiem włożony pod przewiewną sukienkę, wykończony Nike Air Force 1i mini torebkę przez ramię. Powinieneś wiedzieć, że rozważałem pracę w domu w tym stroju.

W piątym dniu popełniłem błąd, mówiąc mu, że idę na randkę później po pracy. W liceum zasugerowałby, żebym nosiła znak stopu, kostium z zajączkiem wielkanocnym, warstwy środka odstraszającego owady lub po prostu cokolwiek, by zerwać i zerwać z początkiem romantycznego związku. W dzisiejszych czasach jest odwrotnie. „Starzeję się, Kimberly”, powiedział kilka razy, „Twoja mama i ja chcemy mieć wnuki”. Więc ubrał mnie w sukienkę z odkrytymi ramionami i sznurowane szpilki z wężowej skóry. Aha, i jedną z jego rozpinanych koszul, bo… nie wiem, nie miałam już siły zadawać pytań.

Jeśli zastanawiasz się, jak poszła data, odwołałem ją. A jeśli zastanawiasz się, jak zatrudnić mojego tatę do prac stylizacyjnych, możesz wysłać zapytania do [email protected].

Mimo to nadal go kocham.