Projektantka Cynthia Rowley zabiera cię do środka kręcenia filmu „Picasso Baby” Jaya Z.

W lipcu elitarna grupa artystów — projektantów, aktorów, malarzy i nie tylko — została zaproszona do prywatnej przestrzeni galerii w centrum Manhattanu. Cel był niejasny, dopóki ściśle tajne nie ujawniło: Jay Z zaprosił ich nie tylko do obejrzenia kręcenia jego nowego teledysku do „Picasso dziecko”, ale również Bądź częścią tego. Inspiracja: Sztuka performance. Rezultat: rzadki moment, w którym zderzyły się światy sztuki i rapu. Projektant Cynthia Rowley był jednym z nielicznych szczęśliwców zaproszonych do udziału w sześciogodzinnym wyczynie wytrzymałościowym. Uczęszczała ze swoim mężem Billem Powersem, właścicielem galerii sztuki, i 14-letnią córką Kit Keenan. „Nie było mowy, abyś mógł przewidzieć, co się stanie”, powiedział Rowley w wywiadzie dla InStyle.com po występie. „To właśnie sprawiło, że był tak ekscytujący, nowy i inteligentny. Wprowadził świat sztuki współczesnej nowej publiczności. W jednej chwili publiczność sztuki współczesnej wzrosła wykładniczo”. W zeszłym tygodniu HBO opublikowało film o tym doświadczeniu, nadal dostępny do oglądania na

Co myślałeś, gdy wszedłeś do przestrzeni galerii?To było zawoalowane zaproszenie. To było dość tajemnicze. Wiedziałem, co się dzieje, ale nie wiedziałem, że pójdziemy na spotkanie sam na sam z Jayem. To było trochę onieśmielające. Nie jestem nieśmiała – byłam na Letterman, rozmawiałam z Barbarą Walters, spotkałam się z prezydentami Stanów Zjednoczonych. Ale nigdy nie bałam się tak bardzo jak tamtego dnia.

Co sprawiło, że było to tak onieśmielające?Świat sztuki to ten rozrzedzony ekskluzywny świat. Być w połączeniu Jaya Z i tego rozrzedzonego świata było trochę przytłaczające. Z drugiej strony było tak ekscytujące widzieć go tworzącego ten nowy gatunek. To było coś, czego nigdy wcześniej nie robiono, gdzie świat sztuki jest w ten sposób włączany do muzyki. To było ekscytujące być tam na żywo.

Dlaczego zdecydowałeś się zakryć uszy swojej córki podczas spotkania sam na sam z Jayem?To był naprawdę po prostu freestyle. Myślę, że kiedy zrobiłem to po raz pierwszy, spojrzał na mnie w stylu: „Czego nie chcesz, żeby usłyszała moją muzykę?”. Ale to był wyraźny język. Potem zdał sobie sprawę dlaczego i zakrył jej uszy, kiedy śpiewał pewne partie. Moja córka [14-letnia Kit Keenan] wcale się tego nie wstydziła. Była bardzo podekscytowana. Potrząsała tyłkiem. Wstała i zaczęła tańczyć. Zna każde słowo i śpiewała do wszystkiego.

Poza Jayem, kogo jeszcze w pokoju byłeś podekscytowany?Jestem wielkim fanem Judda Apatowa, a on poszedł tuż przede mną. Jest taki zabawny i taki mądry. Każdy artysta, który tam był, był głównym graczem. George mieszkanie. Rashida Johnsona. Marilyn Minter. Mickalene Thomas. Dustina Yellina. Marina Abramović.

Marina wyglądała, jakby była najbliżej Jaya Z.Marina Abromovic i on połączyli siły, aby stworzyć spektakl – luźno oparty na jej pokazie MoMA [Artysta jest obecny]. I odwrotnie, to był całkowicie Jay Z. Myślę, że jest najgenialniejszym artystą sam w sobie. Jest taki mądry. To tak mądre i godne podziwu, że w ten sposób wprowadza sztukę współczesną do kultury.

Jakiego klimatu nie można było zobaczyć w aparacie?W świecie sztuki wiele osób jest nieśmiałych i nie jest przyzwyczajonych do takich występów. Myślę, że na początku nikt w ogóle nie wiedział, co się dzieje. Nie wiedzieliśmy, dlaczego tam byliśmy. Wiele osób nie wiedziało, co się wydarzy, co samo w sobie jest ekscytujące. Po prostu wyszedł i zaczął rapować, a ludzie byli wybuchowi. To był naprawdę magiczny moment. To było po prostu ciągłe. Po prostu szedł dalej. To była wytrzymałość. Artyści performance opierają się na wytrzymałości – i to było idealne, ponieważ naprawdę dawał z siebie wszystko.

Mów o wytrzymałości – był włączony przez sześć godzin.Ja wiem! Nie zostałam przez cały czas.

Jaka była najbardziej innowacyjna część tego doświadczenia?W tym pokoju było mnóstwo ludzi, osobowości i grup wiekowych. Nic takiego nigdy nie wydarzyło się w świecie sztuki. Połączył dwie rzeczy w naprawdę autentyczny sposób – sztukę i muzykę. Czasami moda i sztuka współpracowały ze sobą, ale wydaje mi się, że jedna osoba wygrywa więcej niż druga lub więcej pożycza. W tym przypadku pokazał, że jest artystą i to było najbardziej autentyczne. Nie chodziło o to, że mówił: „Wejdź do mojego świata”. Naprawdę się tam starał i podejmował wielką szansę. Dlatego był tak genialny i tak udany, bo wszyscy byli w nim na tę magiczną chwilę. Wszyscy zaryzykowali i wszyscy się bali.

Czy jako projektant myślałeś o tym, co nosiłeś?Nie. Miałem na sobie zdarte dżinsy i naszą Censored Tee (150 dolarów at cynthiarowley.com). Jest napisane New York F****** City, ale słowo F ma zakrywające je kwiaty. Nosiłem go tego dnia i nawet nie zdawałem sobie sprawy, czy było dobre, czy złe. Użyłem kurtki, żeby to trochę zakryć, bo nie chciałem być zbyt głośny. Ale teraz zdaję sobie sprawę, że to zadziałało. W sztuce i muzyce panuje cenzura. To stwierdzenie samo w sobie było całkowicie nieplanowane. A kiedy zatkałem uszy mojej córki, była to inna forma cenzury. Zrobiłem to w sposób komediowy, tak samo jak koszulę. Nie planowałem tego.

Czy jesteś fanem piosenki „Picasso Baby?”Do tego wszystkiego — zapomnij nawet o tym, co się stało — to chora, niesamowita piosenka! [Z tekstami takimi jak] „Condos in my condos”, mam na myśli, daj spokój. To takie mądre. To naprawdę genialne. Powtarzam to, ale to naprawdę prawda. To zbyt mądre, by to wyrazić słowami.

Jakie jest trwałe wrażenie twojego doświadczenia?Czuję się naprawdę szczęśliwy, że tam byłem. Nie sądzę, by można to było kiedykolwiek w jakikolwiek sposób powielić lub powielić. To było to. To była moja jedyna szansa. To był ten moment.

Poniżej znajduje się fragment z kręcenia filmu „Picasso Baby: A Performance Art Film”. Obejrzyj cały film na hbogo.com, który pierwotnie ukazał się w HBO 2 sierpnia.

JESZCZE:• Kolekcja Goop Cynthii Rowley i Gwyneth Paltrow• Gwiazdy w Cynthii Rowley • Dostosowane trampki Jay Z