W 2002 roku Kelly Clarkson nie miała talk show, nie miała własnego występu sędziowskiego i nie miała całego katalogu coverów. Zasłużyła jednak na tytuł Amerykańskiego Idola. I chociaż był to pierwszy krok w osiągnięciu przez nią supergwiazdy, powiedziała Jennifer Love Hewitt, że kiedy była na show, celebrytki, z którymi miała kontakt, były dla niej „naprawdę wredne” i „niegrzeczne”, ponieważ dla nich zasadniczo miała talent pokazać.
Clarkson nazwała te interakcje z celebrytami „okropnym doświadczeniem”, zauważając, że kiedy brała udział w wydarzeniach i pojawiała się na czerwonym dywanie w czasie jej trwania w programie, czuła się „przytłoczona” i przytłoczona. Podczas swojego występu miała zaledwie 20 lat. Dodała jednak, że Love Hewitt był na szczęście jednym z dobrych i faktycznie powiedział Clarksonowi, że kibicuje jej w konkursie.
„Podbiegłeś do mnie, kiedy [byłem] w finałowej trójce Idol. Byliśmy po prostu tak zatrzasnięci, a wszystko działo się w wirze” – powiedział Clarkson. „Ludzie byli dla nas naprawdę źli, ponieważ pochodzimy z programu talentów i to był pierwszy sezon. Wszyscy byli dla nas tak niegrzeczni na dywanie, na pokazie. Było tak źle. To było straszne doświadczenie. Podszedłeś do mnie, podbiegłeś do mnie znikąd i powiedziałeś: „O mój Boże, naprawdę ci kibicuję”.
Love Hewitt również udzielił bardzo cennych rad, dodał Clarkson. A ponieważ wciąż to pamięta, jasne jest, że ta chwila wywarła trwałe wrażenie.
„Powiedziałeś, aby trzymać tych, których kochasz blisko siebie, a skończy się to niestety tylko kilkoma osobami w twoim życiu, ale ten biznes może być naprawdę trudny” – dodał Clarkson. „Po prostu udzieliłeś mi tej rady, która była naprawdę, bardzo miła, w tak niemiłym dla mnie czasie”.
