Cynthia Erivo Październik 2020 Okładka

Jest połowa sierpnia, wciąż znajdujemy się w globalnej pandemii i wszyscy są zmęczeni wywołaniem Zoomu. W tym momencie ginie nowość: kolejny dzień, w którym siedzimy osunięci na krzesło, wpatrując się w czyjąś pikselowaną twarz, tęskniąc za połączeniem. Ale wtedy pojawia się Cynthia Erivo z szerokim uśmiechem, który ujawnia rozbrajający odstęp między przednimi zębami, jej gładki, przyjazny dla ASMR głos wypełnia twoje głośniki i nagle wideokonferencje są znacznie mniej żmudny.

Dzwoni ze swojego domu w Los Angeles, najbliższego nam w naszych nieszczęsnych czasach koronawirusa. Jeśli próbuje wyglądać swobodnie, Erivo, która oparła się o drzwi swojej szafy, nadal wygląda całkiem efektownie. Ma na sobie żółtą koszulkę w szkocką kratę z odkrytymi ramionami; długie paznokcie w kształcie trumny w kolorze czarnym i bordowym; brązowe geometryczne okulary w grubej oprawie; i skarbiec wartości złota i błyszczącej biżuterii. Jej atmosfera jest zrelaksowana, ale przyznaje, że częściowo dlatego, że jest bezpiecznie ukryta w domu. „Tak naprawdę nie chodzę do wielu miejsc”, mówi, ciągnąc za sznur pereł słodkowodnych od swojej irańskiej babci. „Wciąż nie byłem na mieście. Nie mogę się zmusić do pójścia do restauracji. Bardzo konkretnie określam miejsca, które odwiedzam”.

Niezależnie od tego, czy oglądasz Erivo na ekranie, w kinie, czy w jej mediach społecznościowych, możesz na nią spojrzeć i zobaczyć, co jest możliwe. Jest gwiazdą Broadwayu, nominowaną do Oscara aktorką, aktywistką i agentką zachwytu. „Za pierwszym razem, gdy śpiewałam, miałam 5 lat i od razu zauważyłam, że to uszczęśliwiało ludzi” – mówi. „Może nie masz słów na to, co czujesz, ale mogę mieć na to piosenkę. Zróbmy to. Będę to robić dalej."

Urodzona w Londynie z Nigeryjskich rodziców, Erivo nie dorastała w muzycznym domu, ale i tak znalazła nuty po zaśpiewaniu „Cichej nocy” w jasełkach w szkole. Wiele lat później zaczęła studiować psychologię muzyki, ale zamiast tego zmieniła koncentrację i zamiast tego udała się do Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej w Londynie. W brytyjskiej telewizji pojawiło się kilka spotów — jak na Guma do żucia — oraz kilka ról scenicznych i musicali. Ale potem, w 2013 roku, zagrała Celie Johnson w londyńskiej produkcji Kolor fioletowy. W 2015 roku była na Broadwayu, a rok później otrzymała Tony, Grammy i Emmy za grę w Celie.

To jasne, że powołanie, wydanie i przyszłość Erivo są zawsze związane z muzyką. Założyła swoje konto na Instagramie jako przestrzeń dla komfortu i pokrewieństwa, czy to dzięki szczerym występom piosenki takie jak „Imagine” Johna Lennona czy „Someday We'll Be Free” Donny'ego Hathaway'a lub promujące twórczość wschodzących artyści. „Zawsze mówię, że muzyka jest uniwersalna”, mówi Erivo, która z tego właśnie powodu zaleca każdemu przynajmniej raz w życiu lekcje śpiewu. „Niezależnie od tego, czy potrafisz śpiewać, czy nie, wszyscy mówimy tym językiem; po prostu mamy różne dialekty”. Oddając się swoim zwolennikom, Erivo znalazła pocieszenie również dla siebie. „Po George [Floyd], po Breonnie [Taylor] byłam bardzo smutna. Byłem tylko smutny, płaczliwy, płakałem. Naprawdę nie mogłam zmienić tego uczucia” – mówi. „Pomyślałem: „Czy nie byłoby miło, gdybym mógł wykorzystać tę platformę do wywołania radości?” Jeśli już, to moja praca”.

W zeszłym roku Erivo w pełni zadomowiło się w sferze Hollywood po wydaniu Kasi Lemmons Harriet, biografię o abolicjonistce Harriet Tubman, w której zagrała główną rolę. Od razu zdobyła nominacje do Złotego Globu i Oscara odpowiednio dla najlepszej aktorki w dramacie i najlepszej oryginalnej piosenki. Poza tym sfilmowała Obcy, miniserial oparty na powieści Stephena Kinga, który zadebiutował w HBO w styczniu. Teraz, gdy Erivo ma gorącą chwilę na odetchnięcie, mówi, że „naprawdę nauczyła się relaksować”. Kupuje rośliny, tworzy własną przestrzeń do pracy, robi paznokcie, śpi osiem godzin w nocy i bawi się swoimi nowymi zabawkami: goglami Oculus VR wypełnionymi grami tanecznymi i dyfuzorem AromaTech, który sprawia, że ​​jej dom zawsze pachnie śliczny. Pożera także odcinki Michaeli Cole Mogę cię zniszczyć ponieważ „jest genialny i nie przedstawia czarnych Brytyjek jako monolitów”.

Posłuchaj podcastu InStyle „Ladies First with Laura Brown”, aby usłyszeć wywiady z Naomi Watts, Rose Byrne, Cynthia Erivo i nie tylko!

W swoim najnowszym projekcie, który ma ukazać się jesienią tego roku, Erivo wciela się w inną ponadprzeciętną ikonę historii Afroamerykanów: Arethę Franklin. „Po prostu żyła naprawdę, w pełni” – mówi Erivo o słynnej piosenkarce z Motor City, którą gra w serialu „Genius” National Geographic. „Myślę, że musi być punkt, w którym przestajemy się bać, że czarni ludzie będą czarni. A ludzie boją się, gdy jest dumnie prezentowany. Nie wiem jak ukryć swoją Czerń, więc żyję w niej takim, jaki jest. Naprawdę to kocham."

Kiedy opisuje głos i umiejętności Franklina, jasne jest, że Erivo jest piosenkarką. Pokazuje, jak Franklin śpiewała ze środka gardła, przeciągając długie paznokcie w górę iw dół po boku szyi, jednocześnie uśmiechając się do uśmiechu kota z Cheshire. „Po prostu naturalnie miała naprawdę otwarty dźwięk, więc głośność nie była tym, czego używała; to była tylko głębia”, mówi Erivo o czterooktawowym zakresie Franklina. „Użyła swojego głosu jak skrzypiec”.

Aktywizm Erivo jest dla niej równie ważny jak jej sztuka. Obecnie współprowadzi GoFundMe dla DRK Beauty, społeczności cyfrowej, która wspiera bezpłatną terapię dla kolorowych kobiet. „[Czarne kobiety] nie zawsze mają okazję poświęcić chwilę na przedyskutowanie tego, jak się czujemy, przetworzenie naszych uczuć i uzyskanie pomocy innych ludzi, aby to zrobić” – mówi. „Zdaję sobie sprawę, jak brutalny jest ten czas, a niektórzy z nas po prostu nie mają miejsca ani środków, aby ludzie nam pomagali. Więc chcę pomóc."

Pomógł, ma, i to nie tylko w Stanach. Na początku tego roku natknęła się na wirusowe wideo 11-letniego nigeryjskiego tancerza baletowego, Anthony'ego Madu, kręcącego się i plisującego boso w błotnistych kałużach. Wykorzystując jej koneksje, Erivo był w stanie zapewnić Madu stypendium w cenionym American Ballet Theatre w Nowym Jorku, zasadniczo zmieniając kierunek jego życia. „Anthony będzie pracował z ABT, ponieważ grupa ludzi zebrała się, aby go podnieść” – mówi Erivo. „Piękno w tym wszystkim polega na tym, że zawsze powinniśmy pomóc, kiedy tylko możemy”.

Mówiąc o pięknie, nie sposób zignorować kolorowych i kameleonowych akcentów Erivo, które wyróżniają ją gdziekolwiek się udaje. „Nigdy nie ograniczałam tego, co chcę nosić i jak chcę wyglądać” – mówi. "Kocham high femme, kocham high glamour, kocham wszystkie te rzeczy." Równie dobrze czuje się farbując włosy na zielono, ładując wiele kolczyków i różnorodną biżuterię, a także chodzenie po czerwonym dywanie w dużej sukni, gdy jest w bardziej tradycyjnym londyńskim stroju ulicznym, takim jak odzież domowa i trampki. – Myślę, że można to nazwać androgynią – mówi. „Wszystko bardzo przypomina mnie”.

Pozostanie wiernym sobie jest tym, co sprawia, że ​​Erivo — która przyznaje, że wybiera projekty na podstawie tego, co pozwala jej uzyskać dostęp do „jej małej torby z sztuczkami” — jest tak gorącym biletem. Skupia się na karmieniu swojej twórczej duszy i śpiewaniu nut, które docierają do serca nas wszystkich: „Mam szeroko otwarte ramiona. Co dalej? Jeśli to zadziała, zrobię to."

Więcej takich historii znajdziesz we wrześniowym wydaniu W stylu, dostępne w kioskach, na Amazon i dla pobieranie cyfrowe wrz. 18.