Maak kennis met de wetenschapper die een snellere coronavirus-test heeft gemaakt

Dr. M. Jana Broadhurst is aan geweest het coronavirus frontlinies werken sinds half januari ongeveer 20 uur per dag, maar dit is niet de eerste keer dat ze te maken heeft met een dreigend virus. De medisch directeur van het Nebraska Biocontainment Unit Clinical Laboratory - de grootste in zijn soort in de Verenigde Staten - bestudeerde ook de uitbraak van het ebolavirus in 2014 nauwlettend. Toen het coronavirus toesloeg, behoorde de 37-jarige patholoog en microbioloog samen met haar team tot de eersten in het land om een ​​snellere, efficiëntere diagnostische test te ontwikkelen dan die oorspronkelijk werd geleverd door de Centers for Disease Control en Preventie. Nu, als COVID-19 blijft zich verspreiden snel leert Dr. Broadhurst in realtime meer over het coronavirus.

SP: Uw coronavirus-test kan binnen vier tot zes uur resultaten opleveren in plaats van meerdere dagen. Kun je daar over praten?

JB: Absoluut. De gouden standaard voor het testen op het coronavirus is een zogenaamde PCR-test, die van begin tot eind een paar uur duurt. Het vereist ook dat monsters naar het laboratorium worden gebracht en verwerkt voordat de PCR-test kan worden uitgevoerd. Het voordeel dat we al vroeg in ons lab hadden, was ons vermogen om in-house een PCR-test te ontwikkelen en die test ter plaatse uit te voeren.

SP: Waarom is het, terwijl dit virus zich verspreidt, belangrijk om te blijven focussen op het bevorderen van diagnostische tests in plaats van bijvoorbeeld vaccins of vormen van behandeling?

JB: Diagnostiek, therapieën en vaccins zijn allemaal cruciale pijlers voor een reactie op een uitbraak. Al die inspanningen moeten samenwerken. Diagnostische tests zullen een belangrijke rol blijven spelen tijdens de duur van deze reactie. We zullen het gebruiken om te begrijpen waar de uitbraak naartoe gaat en welke gemeenschappen worden getroffen. Het zal ook helpen om de behandeling van patiënten te sturen.

GERELATEERD: Hoe uw favoriete modemerken helpen tijdens de Coronavirus-pandemie

SP: Hoe lang zal het coronavirus ons dagelijks leven beïnvloeden?

JB: Het coronavirus houdt ons nog maanden in de greep. En de behoefte aan tests zal in die tijd evolueren. Op dit moment worden de meeste van onze tests uitgevoerd in grote laboratoria. Maar we zullen [testkits] moeten distribueren naar gemeenschappen en klinieken om snellere resultaten te krijgen en om de respons op lokaal niveau effectief te beheren. Naarmate we verder komen, moeten we ook begrijpen wie mogelijk immuniteit tegen het virus heeft ontwikkeld. Dat zal helpen om bijvoorbeeld de rol van gezondheidswerkers te [bepalen] en wanneer mensen klaar zullen zijn om weer in de gemeenschap te zijn.

SP: Wat is de mentaliteit op dit moment in het lab? Is er een gevoel van angst of urgentie?

JB: Ik zou zeggen dat de mentaliteit er een is van toewijding. Er is een gevoel van urgentie omdat er een beroep op ons wordt gedaan om sneller en sneller resultaten vrij te geven. Maar het belangrijkste is dat we betrouwbare en nauwkeurige resultaten hebben. Daar gaat het ons allemaal om. We maken misschien lange dagen, maar we werken systematisch zodat we niets missen.

SP: Wat maakt je op dit moment het meest bang?

JB: [Ik maak me het meest zorgen] over het vermogen om sociaal om te gaan met de noodzakelijke isolatiemaatregelen. En wat ook beangstigend is, is het onvermogen om te voorspellen wat de uitdagingen van week tot week zullen zijn. We moeten ons allemaal aanpassen en de uitdagingen aangaan zoals ze komen.

SP: En wat geeft je hoop?

JB: Er zijn veel dingen die me hoop geven! Ik ben echt bemoedigd door de bereidheid van onze gezondheidswerkers om op te staan ​​en zich aan te passen aan de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd. Ik word ook aangemoedigd door de gemeenschap. Ik kijk om me heen en zie hoe coffeeshops, restaurants, supermarkten, etc. passen zich aan. Ik denk dat iedereen zijn best doet om te doen wat juist is, om verantwoordelijkheid te nemen voor het terugdringen van overdracht.

SP: Je hebt ervaring met het bestuderen van andere uitbraken, zoals de ebola-epidemie van 2014 in West-Afrika. Wat onderscheidt dit specifieke coronavirus van andere?

JB: Dit coronavirus wordt heel gemakkelijk overgedragen via contact dat mensen hebben in hun dagelijkse interacties. [Wat het onderscheidt] is hoe snel en hoe uitgebreid het zich van persoon tot persoon heeft kunnen verspreiden. En hoewel de ernst van de ziekte minder is dan bijvoorbeeld het ebolavirus, is het vermogen om mensen te infecteren veel groter.

SP: Hoe is het met je omgaan met deze langdurige stress? Ik heb gelezen dat je een gitaar naar je kantoor hebt gebracht...

JB: Dat is waar. Muziek is een kruk voor mij - het is mijn hele leven geweest. Ik roep ook familie en vrienden op voor steun. En ik vertrouw op het gezelschap van mijn collega's hier die allemaal zo hard werken elke dag.

SP: Wat is je grootste uitdaging voor de toekomst?

JB: De uitdaging is de duurzaamheid van dit werk, dat echt afhankelijk is van de toeleveringsketen, inclusief [toegang tot] de materialen die we nodig hebben om monsters te verzamelen, om die monsters in het laboratorium te verwerken en om deze resultaten naar buiten te krijgen. Dat is een nationale uitdaging waar we allemaal aan werken.

SP: Wat is uw mening over de manier waarop dit wordt aangepakt door zowel federale als lokale overheden?

JB: Als medisch centrum werken we nauw samen met onze lokale leiding. Het medisch centrum en ons laboratorium voor volksgezondheid werken zij aan zij om deze uitdagingen voor onze gemeenschap en voor onze staat aan te pakken. Dat is gedurende dit hele proces een zeer productieve relatie geweest.

SP: Wat is uw beste advies voor iedereen in deze pandemie? Wat kunnen we doen om te helpen?

JB: We moeten allemaal op de hoogte blijven en de richtlijnen van onze lokale volksgezondheidsautoriteiten volgen. Elke gemeenschap, elke staat bevindt zich in een andere fase van de gevolgen van dit coronavirus.

SP: Wat denk je dat de blijvende effecten van deze pandemie op de wereld zullen zijn?

JB: Ik denk dat er een aantal zeer belangrijke verbeteringen zullen zijn in ons vermogen om te reageren op een uitbraak, met name op de uitbraak van een nieuwe ziekteverwekker. We moeten samenkomen en begrijpen wat onze huidige beperkingen zijn in ons gezondheidszorgsysteem. We moeten alle systemen hebben om die tests te ondersteunen en uit te breiden op een gebied waar ons gezondheidszorgsysteem in de moderne tijd nooit echt mee te maken heeft gehad.

SP: Waar komt je passie voor dit soort wetenschappelijk werk vandaan?

JB: Tijdens mijn vroege jaren in de wetenschap, toen ik aan de Universiteit van Californië, San Francisco was, studeerde ik verwaarloosde tropische ziekten, parasitaire ziekten waarvoor er zeer weinig of geen diagnostische tests zijn beschikbaar. Ik leerde dat ons vermogen om individuen te helpen en volksgezondheidsbeleid rond ziekten te ontwikkelen, werd beperkt door ons vermogen om ze op te sporen. Tijdens de ebola-uitbraak in West-Afrika werd duidelijk dat het vermogen om deze instrumenten snel te ontwikkelen en in realtime te reageren op bedreigingen voor de volksgezondheid een centrale rol speelde.

SP: En hoe heeft je familie gereageerd, vooral nu je jezelf in de frontlinie plaatst van de uitbraak van het coronavirus? Zijn ze bang voor je?

JB: Mijn familie weet dat dit mijn passie is. Dit is waar ik voor leef. Ik denk dat ze blij zijn dat ik op een plek ben waar ik mijn passie kan toepassen en impact kan hebben. Ze maken zich wel zorgen. Maar ik denk dat ze weten dat ik me eigenlijk op de veiligste plek bevind, gezien het team en het expertiseniveau dat we hier hebben.

SP: Hoe denkt u dat deze pandemie de manier waarop de wereld naar wetenschappers in de toekomst kijkt zal veranderen?

JB: Meer dan enige andere gebeurtenis in de recente herinnering, zal deze gebeurtenis de onmiddellijke impact van wetenschap en onderzoek op ons dagelijks leven duidelijk maken. Ik zal ook zeggen dat er een mogelijkheid is geweest om investeringen te doen via kanalen zoals sociale media [die een nieuw] soort zichtbaarheid [van behoeften] mogelijk maken. Dat zegt voor mij dat de gemeenschap oplet en de waarde van wetenschap begrijpt. Wetenschap vindt niet plaats op een andere manier dan de rest van ons dagelijks leven.

SP: Bij In stijl we vieren wetenschappers, astronauten en andere stoere vrouwen die het voortouw nemen door te komen opdagen, zich uit te spreken en dingen voor elkaar te krijgen. Wat maakt volgens jou een stoere vrouw in jouw vakgebied?

JB: De bereidheid om buiten je comfortzone te treden en te doen waarvan je weet dat het goed is, zelfs als je geen regelboek hebt om te volgen. [Ik heb geleerd dat] je je opleiding, je training en je ervaringen kunt toepassen om echt een leider te zijn. En dat betekent verder gaan dan je dagelijkse routine en moeilijke beslissingen nemen om het veld vooruit te helpen.

SP: Wat heb je over jezelf als leider geleerd?

JB: Ik geef leiding door deel uit te maken van het team. Ik denk dat het ons gemotiveerd houdt om in de loopgraven te zijn en door de lange uren en de zware taken zij aan zij te werken. We zitten er allemaal samen in. En we zijn bereid onze mouwen op te stropen en het werk te doen.

De coronapandemie ontvouwt zich in realtime en richtlijnen veranderen met de minuut. We beloven u de laatste informatie te geven op het moment van publicatie, maar raadpleeg de CDC en de WHO voor updates.