Op zoek naar Alaska Star Sofia Vassilieva Interview en Easter Eggs van Set

Als je op zoek bent naar een nieuwe show om te binge, zoek dan niet verder dan Zoeken naar Alaska. Gebaseerd op de roman geschreven door favoriet bij fans De fout in onze sterren auteur John Green en gemaakt door Josh Schwartz en Stephanie Savage - ook bekend als het duo dat ons Roddelster en De OC - de Hulu miniserie is er zeker een voor de geschiedenisboeken van tienerdrama's. En het is niet alleen leuk voor de YA-set.

De show, die in 2005 plaatsvindt, (waarvan alle acht afleveringen op 10 oktober verschijnen, is een feit. 18) spreekt de innerlijke tiener in ons allemaal aan. Het volgt Miles "Pudge" Halter (gespeeld door Charlie Plummer), een buitenbeentje uit Orlando die grote dromen heeft over zijn "grote misschien" wanneer hij overstapt naar een kostschool in Alabama. Hij raakt snel bevriend met een groep grappenmakende leeftijdsgenoten en ondanks zijn overduidelijke verliefdheid op de titulaire karakter, Alaska Young (Kristine Froseth), begint te daten met Lara Buterskaya, een Roemeense immigrant die verliefd is op hem

"Lara is zo'n teder wezen die het goede in mensen ziet, maar ze is ook erg sterk op haar eigen manier", vertelt Vassilieva. In stijl. “Ze komt altijd op voor Miles en voor Alaska, zelfs als hij haar van tijd tot tijd onrecht aandoet. Het is opmerkelijk om de rol te spelen van iemand die de grens van zo zachtaardig en liefdevol maar ook zo sterk wankelt. We beginnen vrouwen te zien die niet slechts één ding zijn - ze zijn niet alleen lief of aardig, en ze zijn niet alleen de liefdesbelangen. Ze zijn vol en rijk als karakters.”

De rol was nog betekenisvoller voor Vassilieva, die vooral bekend was door haar hoofdrol in Eloise op de Plaza en verder Medium voordat ze de hoofdrol kreeg in de tranentrekker van 2009 De hoeder van mijn zus. "Lara komt uit een immigrantengezin en heeft een immigrantenverhaal, en mijn familie is een familie van immigranten", zegt ze. “Mijn ouders zijn hierheen verhuisd vanuit Rusland voordat ik werd geboren; Ik ben een eerste generatie Amerikaan. Dus [ik wilde] het verhaal vertellen van hoe het is om uit een ander land te komen en wat dat met een persoon doet. Je voelt zo'n verantwoordelijkheid voor je erfgoed en om te zorgen voor de mensen die alles hebben opgegeven om je de kans te geven dit leven te hebben. Mijn familie deed dat en de familie van Lara deed dat, dus het was echt gaaf om mijn ouders op die manier te eren met dit project.”

De ontroering van het vertellen een immigrantenverhaal op dit moment is niet verloren op Vassilieva, die later deze maand 27 wordt. "Het is absoluut relevant", zegt ze. "Ik denk dat Josh en Steph er echt in speelden en haar een volledige cirkelboog gaven, en toen moest ik haar bovendien meer leven inblazen. Het is interessant omdat ik een hete seconde in deze branche ben geweest, en je ziet het veranderen en je ziet de wereld een beetje veranderen. En ja, er is van alles aan de hand, maar mensen beginnen ook elkaars verschillen te omarmen. Tien jaar geleden, toen ik Russisch was en mijn achternaam had die niemand kon uitspreken, zou niemand het zelfs maar proberen. En nu zijn mensen betrokken; ze willen proberen. Mensen beginnen elkaar te willen leren kennen en die verhalen te eren." De impact van zulke verhalen is dat niet verloren op haar, ofwel: “Het is geweldig als iemand te zien krijgt dat hun familie niet alleen is in wat ze gingen door. Elk verhaal is anders, maar dit was echt dicht bij mij", zegt ze.

GERELATEERD: 7 tv-programma's om in oktober te bekijken

Hier ons volledige gesprek met Vassilieva over alles, van het leren van "set etiquette" van Julie Andrews en het terugbrengen van vroege millenniummode naar de Zoeken naar Alaska moment dat fans van zal verlaten De OC meer willen.

Wat trok je in eerste instantie aan? Zoeken naar Alaska?

Het is heel opwindend om deel uit te maken van iets dat zo belangrijk is voor Hulu. En dan is het project geweldig - het zijn Josh Schwartz en Steph Savage, die op dit moment legendes zijn van jonge televisie. Dus dat was een enorme trekking, want je weet dat je in goede handen bent bij mensen die al deze enorme hitshows hebben gemaakt. Het boek heeft ook zoveel mensen getroffen die er de afgelopen bijna 20 jaar verliefd op zijn geworden. Josh en Steph zijn er vanaf het begin zo voorzichtig mee geweest. Ze zijn trouw gebleven aan het boek, maar de creativiteit was opmerkelijk in termen van de details die ze erin hebben gestopt, bij elke stap.

Had je het boek gelezen voordat je je aanmeldde?

Ik wist wie John Green was en ik wist van zijn boeken en het succes van... De fout in onze sterren en Papieren steden. Maar ik lees Zoeken naar Alaska nadat ik auditie deed en de rol kreeg. Ik las de eerste paar scripts en las het boek in één keer uit. Ik vond het geweldig. Toen ik klaar was met lezen, belde ik huilend mijn moeder aan de telefoon om haar te vertellen hoeveel ik van haar hou. Het maakte me wat uit. Ik ben een fan van het boek geworden, en ik ben een grote fan van John Green als persoon en als schrijver. Het was heel bijzonder om naar de originele bron te kunnen gaan en te zien hoe eerlijk dit is en hoeveel van de essentie van het verhaal echt uit het boek komt, ook al nemen we wat creativiteit vrijheid.

Wat denk je dat de die-hard John Green-fans zal verrassen als ze dit verhaal op het scherm zien vertellen?

Er zijn een aantal nieuwe dingen die in sommige verhalen naar voren komen, maar wat ik denk dat de kijkers zal verrassen - en ik denk dat wat me verraste - was hoe authentiek deze show zichzelf combineert met het boek. Zoals al het andere dat niet in het boek staat, voelt het alsof het in dezelfde wereld is en alsof het een andere pagina had kunnen zijn. Dus het is bijna alsof je meer verhaal krijgt.

Het is duidelijk dat je geen betere mensen kunt vragen om een ​​tienerdrama tot leven te brengen dan Josh Schwartz en Stephanie Savage. Was je een grote fan van Roddelster en De OC?

Ik was heel erg fan van Roddelster. Volgens mij heb ik dat nog niet op de set bekend! Ik denk niet dat iemand dit van mij weet. Maar ik was een hele grote fan van Roddelster voor de universiteit en daarna in mijn eerstejaars studentenhuis, zaten we eigenlijk elke week en keken naar de show. En dan natuurlijk De OC was geweldig. Er is eigenlijk een punt in Zoeken naar Alaska waar sommige personages naar kijken de O.C., dus dat is een leuk klein paasei voor mensen om te vinden.

GERELATEERD: Rachel Bilson zegt dat ze 100 procent hoger is voor een O.C. Opnieuw opstarten

De voorstelling speelt zich af in 2005. De personages gebruiken een telefooncel om hun ouders te bellen en de mode is heel jaren 2000. Hoe was het om die periode nieuw leven in te blazen?

Ik maakte mijn eigen modefouten in die tijd, dus het was enigszins traumatisch om die momenten opnieuw te bekijken. Onze kostuumontwerper [Matthew Simonelli] is briljant met hoe hij het deed. Ik herinner me dat ik in de trailer stapte en hij zei: "We gaan een uitlopende laagbouwjeans doen" met een jurk.” En ik dacht: "Matthew, alsjeblieft, nee." Op de een of andere manier zorgde hij ervoor dat het er geweldig uitzag, omdat hij zo is Goed. De telefooncel is heerlijk omdat hij zo authentiek is; Ik herinner me dat ik mijn moeder vanuit een telefooncel belde en huilde omdat ik niet naar een verjaardagsfeestje kon gaan! Maar ook al heeft het dit soort tekenen van tijd, de show zelf is nog steeds erg relevant omdat de gevoelens hetzelfde zijn. Dingen veranderen en technologieën ontwikkelen zich, maar opgroeien - eerste liefde, eerste kusjes, al deze dingen - dat is universeel.

Deze show is gebaseerd op een boek, en jij natuurlijk ook De hoeder van mijn zus, die was gebaseerd op een boek van Jodi Picoult. Wat vind je zo leuk aan het tot leven brengen van deze literaire verhalen op het scherm?

Nu je het zegt, het gaat terug naar zelfs daarvoor De hoeder van mijn zus, omdat Eloise op de Plaza en Eloise in de kersttijd zijn ook gebaseerd op kinderboeken. Het is zo'n eer om personages te spelen die geliefd zijn, en er is een belang in hen omdat ze zo geliefd zijn. Ze zijn een beetje extra speciaal en je besteedt wat meer zorg omdat je het personage echt recht wilt doen. Mensen houden van hen en jij houdt ook van hen. Tegelijkertijd is het ook de authenticiteit ervan vinden en deze mensen echt van binnenuit uitzoeken.

Sinds een zeer jonge leeftijd heb je gewerkt met geweldige actrices — naast Julie Andrews in de Eloise films, Cameron Diaz in De hoeder van mijn zus, en Patricia Arquette Aan Medium, om er een paar te noemen. Wat heb je van hen geleerd?

Al die vrouwen zijn opmerkelijke mensen. Het is zo belangrijk om een ​​goed mens te zijn, vooral als je de energie op een set dicteert. Die vrouwen maken van de set een warme, positieve en collaboratieve omgeving. Dat is een vaardigheid en een talent, en het is een bewijs van goede mensen. Ik zeg altijd dat Julie me set-etiquette heeft geleerd. Ze was echt de eerste vrouw die ik [aan het werk zag] en zei: "Oh, zo gedraag je je op een set." Je komt op voor je bemanning, je neemt zorg voor elke persoon op het oproepformulier - ongeacht het nummer op het oproepformulier - en u behandelt iedereen met vriendelijkheid en respect. Dat is bij mij blijven hangen.

Cameron en Patricia zijn in dat opzicht hetzelfde geweest. Patricia, ze is een super verzorgende persoon, maar ze is ook een regelbreker die een standpunt inneemt voor waar ze in gelooft. Ze maakt geweldige projecten, maar ze helpt ook om deze wereld stap voor stap beter te maken. Ze gebruikt haar stem in een tijd dat wij, als vrouwen, nu onze stemmen gebruiken. Ze is een ongelooflijk rolmodel. En dan is Cameron briljant slim. Om intelligentie bij die vrouwen op jonge leeftijd gerespecteerd en geliefd te zien, heb ik echt geluk gehad. Als ik nu terugkijk, als een vrouw met een stem, kan ik je niet vertellen hoeveel dat me heeft opgebouwd.

GERELATEERD: Julie Andrews kijkt terug op 8 van haar meest iconische filmkostuums

Je lijkt aangetrokken te worden tot delen die emotioneel zwaar zijn. In Zoeken naar Alaska, jouw karakter is niet degene die in gevaar is, maar de show draait om een ​​tragedie. In De hoeder van mijn zus, je speelde een kankerpatiënt. En je hebt twee keer een gastrol gehad als slachtoffer van aanranding op Law & Order: Special Victims Unit. Wat trekt je aan in zulke donkere, dramatische stukken?

Allereerst, Mariska [Hargitay] is weer zo'n vrouw die helemaal moet worden toegejuicht. Ze is het hart en de ziel van die show, en ik ben gewoon zo vereerd dat SVU had me weer terug. Ze werkten om erachter te komen hoe ze me terug konden brengen. We schoten in New York op hetzelfde moment dat ik op school zat [aan de Columbia University]. Daar was ik, ik haalde mijn diploma en leefde mijn gelukkige studentenhuisleven, en ze hielden van me tijdens de show en wilden me terug. Ik was daar zo vereerd mee. Maar het is raar omdat ik in comedy ben begonnen. Eloise was misschien wel komedie, het is aan de lichtere kant. De Brady Bunch film I did [in 2001] was komedie. Daar woonde mijn lef, als kind. Maar ik ben een heel emotioneel open persoon. Dus dat materiaal dat we 'zwaarder' of 'dramatisch' of 'donkerder' zouden kunnen noemen, schrik ik niet terug. Ik ben oké in die ruimte. Ik pak dingen frontaal aan en ik hou ervan om in personages te graven en ermee te marineren. Ik heb ook gemerkt dat er bij zwaardere projecten vaak een heel lichte set is. Zoals op De hoeder van mijn zus, we maakten de hele tijd grapjes en hadden plezier. Er is een balans die plaatsvindt.

Heb je interesse om terug te keren naar comedy?

Ik ben helemaal klaar voor een komedie! [lacht] Ik zou graag een typisch domme blondine spelen - wat nu waarschijnlijk politiek incorrect is om te zeggen - maar ik zou dat graag doen. Cameron heeft een aantal van de typische komische rollen gespeeld, en ik denk dat het zo leuk zou zijn om zoiets te spelen en de duisternis in evenwicht te brengen. Misschien niet zo snel, maar toch. Er is een beetje meer duister in de maak.

Over wat er in de maak is, heb je De kleine dingen film komt met Denzel Washington, Rami Malek en Jared Leto. Wat kunt u ons daarover vertellen?

Het is gehuld in geheimzinnigheid. Ik ben gewoon zo opgewonden. Iemand moest me letterlijk gaan zitten en zeggen: "Je realiseert je toch dat je de film met drie Oscar-winnaars doet, toch?" En het was als: "Oh, ja, dat ben ik! Wacht even!" Het is een thriller. John Lee Hancock is de geweldige regisseur, die dat ook deed De blinde kant. Het speelt zich af in het begin van de jaren '90. Het is donker en het personage dat ik speel is leuk, maar ze is ook een erg sterke, slimme vrouw die onverschrokken is. Om in het gezelschap te zijn van Rami en Denzel en Jared, het is gewoon zo opwindend. Het is een geweldige crew, er is een goede energie op de set. Het voelt geweldig. Dus ik ben duizelig.