Ik ben een gelukkig persoon. Ik ben voor mijn werk zelfs al een paar prijzen genomineerd en ik wil een gegeven paard zeker niet in de mond kijken. Maar, mijn vrienden, ik vind dat jullie allemaal moeten weten dat het proces om jezelf op een acceptabele manier uit te rusten voor een prijsuitreiking - nee, zelfs alleen al het voorbereiden op de dag van de gebeurtenis - is een onmogelijk lange, uitgesponnen, onmenselijke reeks martelende gebeurtenissen die ik iedereen uitdaag om te overleven zonder minimaal vier huilbuien en een mogelijke psychotische breuk.

Ik wou dat ik kon zeggen dat ik op een rode loper gewoon draag wat dan ook. Dat ik naar de winkel ga en een jurk van het rek koop zoals Meryl doet. Of sla de stylist over en vertrouw op mijn eigen instinct.

Maar ik niet! L. Doen. Niet. Want ondanks het feit dat we allemaal een zwanenjurk van Björk zouden moeten kunnen dragen als we dat willen, is er zo'n afschuwelijke hoeveelheid media druk om het te verpletteren met je perfecte mode, jeugd en knappe uiterlijk dat als, God verhoede, je een fout maakt, jij en de jurk die verraden, word je over de kolen van de internetmode-hel geharkt totdat elk laatste greintje van je zelfvertrouwen is geroosterd tot een smeulend knapperig.

Als ik een sterker en beter mens was, zou ik zeggen: stop alsjeblieft! Maar ik ben die persoon blijkbaar niet.

VIDEO: Bereid je voor op de rode loper met Megan Mullally

In 2000 werd ik voor het eerst genomineerd voor een Emmy. Toen mijn publicist belde om het me te vertellen, was ik zo waanzinnig onvoorbereid en onervaren in de wereld van de grote tijd dat ik dacht letterlijk even dat Emme, het plus-size model, een prijsuitreiking was begonnen en ik genomineerd was. Mijn publicist schreeuwde tegen me: "Nee, de Emmy's, dingbat!" Oh, de Emmy onderscheidingen. Veel beter.

Ik zei dat ik een jurk zou gaan kopen. Mijn publicist schreeuwde tegen me: "Get a stilist, stommerik!" En zo kwam het dat zij die werd beschouwd als de stylist van het moment plotseling op het toneel verscheen, mij opdrong niet alleen door PR Gone Wild, maar ook door de angst en walging die de onuitputtelijke motor vormen van awards show beroemdheid mode.

De stylist in kwestie was een jonge vrouw met een nerveuze, verspreide energie, waardoor ik me meteen nerveus en verspreid voelde. Ze had ook een merkwaardige, kenmerkende geur die, schandalig genoeg, niet beperkt was tot de bovenste regionen van haar lichaam en bleef, zonder berouw, voor de rest van onze volgende ontmoetingen.

GERELATEERD: 5 Modelessen van Karl Lagerfeld-Chanel Muses Yara Shahidi en Ellie Bamber Spill

Schijnbaar uit het niets ontving mijn nieuwe stylist enkele schetsen voor een jurk die zogenaamd speciaal voor mij was gemaakt. De schetsen zijn ondertekend door een bekende ontwerper. Ik werd weggevaagd! Een beroemde ontwerper weet niet alleen wie ik ben, maar heeft ook zo'n hoge dunk van mij dat ze persoonlijk een fancy dress speciaal voor mij heeft ontworpen?! O, het is aan.

In het kort, hier is de volgorde van gebeurtenissen die volgden:

-Ja! We willen de verkleedjurk van de beroemde ontwerper.

—Er zijn veel vertragingen en problemen. De pagina's waaien van de kalender.

- Eindelijk ontvangen we de jurk de dag voor de Emmy's en leren we dat de stof zo onhandelbaar is dat het te veel is gebleken voor menselijke kleermakers om te temmen.

-Omdat er geen tijd is om het te repareren, ga ik een jurk dragen die gevaarlijk naar rechts loopt. (Op veel foto's kun je zien dat mijn rechterborst aan een zijden draadje hangt en elk moment dreigt te ontspringen.)

-De ochtend van de Emmy's hoor ik een luid autoalarm en zie mijn styliste op de oprit van mijn duplex staan, hysterisch huilend nadat ze al mijn kleding voor de dag in haar SUV heeft opgesloten.

— Ik besluit een bad te nemen.

— Ik kom uit het bad en trek mijn scheve jurk aan. Terwijl ik de deur uitstap, realiseren we ons dat ik geen sieraden heb. Mijn styliste pakt een grote vlindervormige ring van haar eigen vinger en geeft die aan mij. (Ik besteed de komende drie weken aan het beantwoorden van vragen over mijn schijnbare liefde voor vlinders.)

BEKIJK: Megan Mullally vertelt ons wat ze aan het lezen is, waar ze van geleerd heeft Wil & Genade's Set, plus meer

De rest van de avond was leuk. Ik won! Mijn toespraak was best goed. En ondanks de dramatische tijdbomachtige aard van mijn kledingstuk, viel mijn borst er niet helemaal uit. Het dreigde gewoon op een manier waarvan mensen waarschijnlijk dachten dat het opzettelijk was.

En aan het eind van de avond deden mijn man, Nick, en ik het enige wat mensen van goede kwaliteit doen na zo'n evenement: we gingen naar de Wendy's drive-through en haalden hamburgers, friet en shakes.

Zoals ik al zei, ik heb geluk en ik hoop dat dat zo zal blijven.

Mullally schittert in het nieuwe seizoen van Wil & Genade, die in première gaat in septemberber 28 op NBC.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het septembernummer van In stijl, verkrijgbaar in kiosken, op Amazone, en voor digitale download nu.