Kiedy dorastałeś w Portoryko, kto nauczył cię piękna?
Moja mama i babcia. Mieszkaliśmy na wsi i wszędzie chodziliśmy pieszo, a oni zawsze kazali mi unikać słońca i pić dużo wody. Moja babcia była prostą kobietą. Jeśli miała ChapStick, to byłaby wielka sprawa. Ale moja matka do dziś powie: "Nie nałożysz szminki?" Mówię: „Mamo, mam nałożoną szminkę. Nazywa się nago”.
W jakim wieku zaczęłaś nosić makijaż?
Około 14. Mam dwie starsze siostry i zawsze patrzyłam, jak się ubierają. Pierwszą rzeczą, której się od nich nauczyłem, było zrobienie kociego oka. Zawsze kradłem ich płynną wkładkę.
Jeśli musisz wyjść za pięć minut, jaka jest twoja rutyna kosmetyczna?
Nawilżam, wypełniam brwi, nakładam korektor i tusz do rzęs, a włosy układam w kok lub robię luźną falę.
Czy zawsze chciałeś modelować?
Nie, chciałem zostać weterynarzem. Ale pewnego roku urosłem naprawdę wysoki i byłem niezgrabnie chudy. Ludzie mówili moim rodzicom, żeby umieścili mnie w modelingu, więc wzięłam udział w konkursie – i przegrałam. Nadal chciałem spróbować, więc przyjechałem do Nowego Jorku i rozmawiałem z agencjami. Kilku z nich mnie odrzuciło, ale w końcu podpisałem kontrakt.
Mówiłeś o dyskryminacji, której doświadczyłeś w swojej karierze. Czy jako jedna z wiodących twarzy koloru w modelingu czujesz, że masz obowiązek promowania różnorodności?
Absolutnie. Świat, w którym żyjemy, ma tak wiele twarzy z różnych środowisk i ważne jest, aby branża to odzwierciedlała. Każdy powinien być reprezentowany w jakiś sposób, kształt lub formę.
Czy zawsze byłeś taki pewny siebie?
Zawsze byłem pewien, kim jestem. Tak mnie wychowali moi rodzice. Nie trzymam się negatywności ani nie zrażam się tym, co mówią ludzie. Zawsze znajdzie się ktoś, kto zaakceptuje mnie i to, jak wyglądam.
Co jadłeś w dniu pokazu mody Victoria's Secret?
Miałem jajecznicę z ziołami i serem, rogalika i świeży sok rano. Potem na wystawie zjadłem coś słodkiego, bo potrzebowałem cukru. Szczerze, nie mam wewnętrznej mocy, by się pozbawić. Jestem Portorykańczykiem – uwielbiam aromatyczne jedzenie.